Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
04.07.2020
Naast de hoekige kanten in mijn karakter heb ik ook iets van een pleaser in mij. Dus verscheen ik voor de NVGJ-wedstrijd op de golfsimulator in mijn azuurblauwe Duca del Cosma-polo en op mijn blauw-wit oranje-golfschoenen van hetzelfde merk. Dat had ik nog niet zo lang geleden nooit gedaan, want is heb weinig op met merkkleding, laat staan dat ik als een onbezoldigde reclamezuil door het leven moet gaan, zoals zoveel mensen tegenwoordig wél doen.
Van jongeren die erbij moeten horen begrijp ik dat nog wel, maar pensionado’s die standaard van top tot teen in Adidas- trainingspakken en Nike- petjes op ronddrentelen, vind ik weinig chique. Zelfs op de golfbaan kleed ik mij het liefst in gepaste tinten en bij voorkeur merkloos, als is dat laatste niet makkelijk. Met
broeken en polo’s gaat het nog wel, maar bij petten, schoenen en trainingsjacks ontkom je niet aan free publicity.
Maar ach, hoe principieel ik uiteindelijk ben bleek op The International in 2019, waar ik als debuterend verslaggever bij de KLM Open radio een gratis outfit van Duca del Cosma kreeg aangeboden. Ik vond het eerst de veelkleurige look&feel van Bassie en Adriaan, bij nadere beschouwing eerder iets te wuft, te mondain, maar ja, gratis is gratis en toen ik shirt, schoenen en jack eenmaal aan deed en in de passpiegel keek, voelde ik mij er verrassend jong, kek en fris in. Zo hoorde ik wel bij deze voor mij nieuwe wereld. Bovendien zat het lekker, vooral die schoenen. Ik liep er het hele toernooi mee rond.
Eenmaal thuis zei mijn vrouw: “Ja, joh, doe eens gek! Voor jouw doen, dan”. Dus hield ik ze aan toen ik weer met mijn vaste maatjes speelde. Milde hoon, die ik vreesde voor mijn nieuwe ijdelheid, bleef uit. Ze vonden mijn “shuffeltjes” wel apart, ja zelfs “flitsend”. Mijn hypocriete schroom voorbij speel ik er nu altijd op en dat levert vooral begerenswaardige reacties op van vrouwen. “Waar heb je die
vandaan!?!”, “Waar kun je die kopen!?!”. Vanochtend nog heb ik een dame naar de actuele aanbiedingen op de Duca del Cosma- site mogen verwijzen.
Het was dus niet alleen om te pleasen, maar meer om mijn gewoonte dat ik in deze outfit op het hoofdkantoor van Duca del Cosma, te Breukelen verscheen. PR- manager Caroline van Wezel deed ik er een plezier mee en ik kreeg toch sterk de indruk dat zij mij meer supportte dan mijn medespelers Hans Botman, Richard van Stralen en Jeroen van Leeuwen, die er weliswaar correct uitzagen, maar in mijn aanwezigheid toch wat verbleekten in deze Duca Golf Experience 2020.
Over de wedstrijd ben ik kort. Ook in de wereld van virtual reality blijft golf golf. Het was leuk en opwindend, maar ook moeilijk en frustrerend. Prachtige slagen werden afgewisseld met naïeve baanmanagement fouten. Golfcrack Richard won met voor zijn doen maar 12 punten, de gedreven Jeroen had nogal wat bouncingpech en eindigde op 10 punten en routinier Hans en de weifelende ondergetekende sloten af met 9 nederige punten.
Jan van Galen
Ik ben er klaar voor. Tenminste, alle voorbereidingen zijn gedaan: diverse handschoen, check. Genoeg ballen, check. Pins, check. Pitchfork, check. Golfhorloge, check. Vier seizoenen kleding in de auto, check. Nog wel even de clubjes poetsen. En nieuwe golfschoenen bestellen, want deze robuuste Stuburts zitten wel heerlijk, maar overal waar naden zijn laten die inmiddels los. Nu ben ik mij wat minder bewust van wat wij ‘in voorraad’ hebben dan mijn echtgenote. Tenzij het om de wijnkast gaat. ,,Nieuwe schoenen bestellen'', vraagt zij verbaasd. ,,Heb je al eens in de garage gekeken. Je hebt nog twee paar nieuwe. In de doos, nooit uitgepakt'', klinkt het vol onbegrip. Hè, nieuwe schoenen? Welnee, of toch. Twee dozen van Duca del Cosma. Ja, uitverkoopjes, die kon ik echt niet laten staan. De situatie vraagt om een licht charmeoffensief. Zal ik meteen maar even het schoenenrek opruimen, stel ik zeer toeschietelijk voor. ,,Zal mij niet verbazen als daar ook nog nieuwe schoenen staan.'' Kom op! Ik verzamel geen schoenen, ik loop er alleen maar op. Het opruimen van het muurhoge schoenenrek blijkt een harde confrontatie met mijzelf. Op ooghoogte vind ik direct de vaker gebruikte, oude schoenen. Wat meer onderop blinken nog andere schoenen. Callaway? Zitten die ook in de schoenen, vraag ik quasi nonchalant. Wel een beetje slordig. Nog eens drie paar golfschoenen; nieuw. Wit met rode en zwarte bies, geheel zwart en een paar klassiek bruin met krokodillenprint. Maar, ik gooi ook zes paar oude schoenen weg, probeer ik nog. Dat is niet voor niets, want niet wetend dat de garage een verkapte golfschoenensale is, had ik al een nieuw paar besteld. Hey Dée, werk jij morgen thuis? ,,Ja, hoezo?'' Nou, het kan zijn dat er een pakje voor mij wordt bezorgd en ik heb de hele dag afspraken buitenshuis, probeer ik zo gewoon mogelijk. Dat heeft ze meteen door. ,,Een pakje? Je gaat mij toch niet vertellen dat je nieuwe golfschoenen hebt besteld'' vraagt ze hoofdschuddend. Nou ja, ik wist dus niet dat ik ergens nog een paar nieuwe schoenen had staan. Dat was voor ik ging opruimen, anders had ik dat nóóit gedaan, natuurlijk. Weer een zucht, gecombineerd met een meewarige blik. Ik denk dat het maandag de zwarte Callaway's worden; spikeless. Ik blijk ook zwarte golfschoenen te hebben mét spikes... Wist ik ook niet... Ronald Massaut
Soos vorige jaar het Ruud Taal en Ruud Onstein, die twee oudste gholfspelende lede van die NVGJ, die nuwe gholf seisoen afgeskop met ’n wedstrijd op die gholfbaan van Kuilsrivier, ’n baan in die omgewing van Stellenbosch. Hulle het matchplay gespeel vir die bevordering van die inskrijwings vir die Mr. Glow Matchplay Kompetisie en die eggenotes Marianne en Kea het toegekijk of alles volgens die reeëls is verloop. Ruud O is oud wenner van dees kompetisie, maar hij is nu te oud om nog te kompeteer vir die wentjek, ondanks dat hij die gholfstokkies nog aardig kan hanteer. Ruud T het die wens om die Cup nog ooit te wen, maar of dit sal gebeur lig in die skoot van die toekoms verborge. Het was een spannend tweegeveg waarbij die wenkanse bij elk putjie verander het. Dan het Ruud één op op sy telkaart, en dan had Ruud één op op sy telkaart. So het die kanse gewissel. Op die 15e putjie was albei spelers gelijk op, maar op die 16e putjie het Ruud O sy bofhou verbrou en die bal in die water geslaan, terwijl Ruud T een baie bofhou gemoker het en die putjie gewen het. Op die 17e putjie was beide spelers gelijk aan die baansijfer so dat die 18e putjie, baansijfer 5, die beslissing moes bring. Daar het Ruud T toegeslaan, hij was met drie houwe op die setperk en het met sy setijster, die vuurwarm was, die bal dood bij die pen gekrij vir ‘n 5. Die beide spelers het hierna hande geskud en Ruud T gefelisiteer met dees pragtige oorwinning. Die wedstrijd was in baie harmonie verloop en die koeldrankies na afloop was baie lekker. Dieselfde aand het die twee aandete geniet in één van die spog restaurants van Stellenbosch. Daar het Ruud T na sy sege geseg: “Ek is baie tevrede met my spel, daar was ’n paar belangrike sethouwe wat die verskil tussen wen en verloor was. Dit is ’n wonderlike manier om die nuwe seisoen te begin en ek sien uit na die jaar. Ek wil hierop voortbou en vanjaar my best gholf speel’ aldus een tevrede Ruud Taal. (voor vertalingen raden wij Google Translate of Glosbe.com aan, red)
De aanmelding voor de NVGJ-matchplaycompetitie 2025 is opengesteld. Aanmelden kan heel eenvoudig (én snel!), door een e-mailbericht naar louiswesthof@gmail.com te sturen met: ‘Ja, ik doe mee’, of woorden van gelijke strekking. Ook in de 2024-editie is weer bewezen dat er geen leukere spelvorm is dan matchplay. Voor het derde jaar op rij draagt deze wedstrijdreeks de naam van onze ruimhartige sponsor Mr. Glow, vertegenwoordigd door Jolanda Swart. Hulde! Ik ben heel benieuwd waarmee ze de finalisten en halvefinalisten dit jaar zal verrassen. Gezien het enthousiasme onder de deelnemers over de vorige edities hebben we voor dit jaar nauwelijks iets aan de opzet gewijzigd. Dus organiseren we ook in dit jaar een herkansingscompetitie voor de verliezers in de eerste en tweede ronde (mits voldoende aanmeldingen, moet ik er formeel bij vermelden). We memoreren hierbij het spelconcept, dat een kleine wijziging onderging: er wordt tot en met de kwartfinales gespeeld met driekwart verrekening van de playing handicaps. In de halve finales én de finale worden de handicaps volledig verrekend (dit mede op voorspraak van onze kampioen van 2024, die zo meer tegenstand verwacht). Bij de indeling van de eerste en tweede ronde doet de wedstrijdleider zijn best om te voorkomen dat de deelnemers het halve (of hele) land moeten doorkruisen om het tegen elkaar te kunnen opnemen. Met vriendelijke groet, uw wedstrijdleider, Louis Westhof
Nog maar één week en dan gaat het seizoen gelukkig weer beginnen. Wie er nog niet bij is, is in ieder geval onze all time recordhouder van de NVGJ, met maar liefst zeven eindoverwinningen van de Order of Merit. Henri van der Steen staat voorlopig nog even aan de kant door een venijnige rugblessure en wacht op een operatie
Terwijl de aanmeldingen binnenstromen voor de eerste golfwedstrijden van de NVGJ, zijn onze leden nog volop bezig met allerlei andere activiteiten. Hélène stuurde ons dit plaatje. Het is 20 graden in Saalbach momenteel. Of er nog lang geskied kan worden is nog maar zeer de vraag. Maar deze pakken ze haar niet meer af.
De wedstrijdcommissie heeft in overleg met het bestuur besloten om het wedstrijdreglement op een aantal punten uit te breiden of te verduidelijken. Het betreft een aantal punten, die René Brouwer als voorzitter van de wedstrijdcommissie graag even toelicht.