Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
04.07.2020
Naast de hoekige kanten in mijn karakter heb ik ook iets van een pleaser in mij. Dus verscheen ik voor de NVGJ-wedstrijd op de golfsimulator in mijn azuurblauwe Duca del Cosma-polo en op mijn blauw-wit oranje-golfschoenen van hetzelfde merk. Dat had ik nog niet zo lang geleden nooit gedaan, want is heb weinig op met merkkleding, laat staan dat ik als een onbezoldigde reclamezuil door het leven moet gaan, zoals zoveel mensen tegenwoordig wél doen.
Van jongeren die erbij moeten horen begrijp ik dat nog wel, maar pensionado’s die standaard van top tot teen in Adidas- trainingspakken en Nike- petjes op ronddrentelen, vind ik weinig chique. Zelfs op de golfbaan kleed ik mij het liefst in gepaste tinten en bij voorkeur merkloos, als is dat laatste niet makkelijk. Met
broeken en polo’s gaat het nog wel, maar bij petten, schoenen en trainingsjacks ontkom je niet aan free publicity.
Maar ach, hoe principieel ik uiteindelijk ben bleek op The International in 2019, waar ik als debuterend verslaggever bij de KLM Open radio een gratis outfit van Duca del Cosma kreeg aangeboden. Ik vond het eerst de veelkleurige look&feel van Bassie en Adriaan, bij nadere beschouwing eerder iets te wuft, te mondain, maar ja, gratis is gratis en toen ik shirt, schoenen en jack eenmaal aan deed en in de passpiegel keek, voelde ik mij er verrassend jong, kek en fris in. Zo hoorde ik wel bij deze voor mij nieuwe wereld. Bovendien zat het lekker, vooral die schoenen. Ik liep er het hele toernooi mee rond.
Eenmaal thuis zei mijn vrouw: “Ja, joh, doe eens gek! Voor jouw doen, dan”. Dus hield ik ze aan toen ik weer met mijn vaste maatjes speelde. Milde hoon, die ik vreesde voor mijn nieuwe ijdelheid, bleef uit. Ze vonden mijn “shuffeltjes” wel apart, ja zelfs “flitsend”. Mijn hypocriete schroom voorbij speel ik er nu altijd op en dat levert vooral begerenswaardige reacties op van vrouwen. “Waar heb je die
vandaan!?!”, “Waar kun je die kopen!?!”. Vanochtend nog heb ik een dame naar de actuele aanbiedingen op de Duca del Cosma- site mogen verwijzen.
Het was dus niet alleen om te pleasen, maar meer om mijn gewoonte dat ik in deze outfit op het hoofdkantoor van Duca del Cosma, te Breukelen verscheen. PR- manager Caroline van Wezel deed ik er een plezier mee en ik kreeg toch sterk de indruk dat zij mij meer supportte dan mijn medespelers Hans Botman, Richard van Stralen en Jeroen van Leeuwen, die er weliswaar correct uitzagen, maar in mijn aanwezigheid toch wat verbleekten in deze Duca Golf Experience 2020.
Over de wedstrijd ben ik kort. Ook in de wereld van virtual reality blijft golf golf. Het was leuk en opwindend, maar ook moeilijk en frustrerend. Prachtige slagen werden afgewisseld met naïeve baanmanagement fouten. Golfcrack Richard won met voor zijn doen maar 12 punten, de gedreven Jeroen had nogal wat bouncingpech en eindigde op 10 punten en routinier Hans en de weifelende ondergetekende sloten af met 9 nederige punten.
Jan van Galen
Pim Donkersloot wint op de Zaanse met 2 up van William Wollring. Het was een gezellig foutenfestival.
Nee, het was niet de verlammende gedachte dat ik de volgende ronde tegen Martijn zou moeten spelen, ook niet de mentale klap van mijn rap naderende pensioenleeftijd. Nee, het was het degelijke spel van Annette dat de doorslag gaf in onze matchplaywedstrijd op de Goyer. Als iemand handicap 18 heeft op de waterrijke Zaanse, weet je één ding zeker: die slaat een rechte bal. En zo gebeurde op een zonovergoten baan. Annette was super degelijk vanaf de tee, prikte haar houtjes van de fairway recht vooruit, chipte alles netjes in de buurt van de vlag en wist zo de handvol extra slagen die ze kreeg op één na (gehalved) keurig te verzilveren. Een zeer gezellige ronde met een terechte winnares waar Martijn nog een hele kluif aan zal krijgen!
Kortgeleden beleefde ik een bedenkelijke primeur door het Kostertje te mogen ophalen van de prijzentafel. Voorgaande jaren kwam ik altijd wel leuk mee in de B-categorie, met elk jaar wel de finale meespelend in Nunspeet, maar sinds ik het advies opvolgde van een niet nader te noemen bestuurslid en ik les nam bij de lokale pro, is het helemaal mis. Gestaag dalende nadicap en uitslagen om van te huilen. Op de Houtrak ging het afgelopen dinsdag niet veel anders. En hoe graag ik ook Jeroen alle credits zou geven voor zijn geweldige spel, ik was de slechtste van ons tweeën. Mijn enige par viel toen ik de strijd al had moeten staken en vervolgens - geheel van de stress bevrijd - een keurige par maakte op de moeilijkste hole. De nazit was eigenlijk het meest interessante deel van de dag. We bleken dezelfde studie te hebben gevolgd aan dezelfde universiteit. Over de huidige politieke situatie konden we het tijdens de bitterballen en het bier wel eens zijn: we hebben een zakenkabinet nodig. Weg met alle opportunisten en politieke onbenullen. Aan de slag! En dat laatste geldt ook voor mij.
Vrijdag 8 juni was het zover, wij hadden een datum! Terwijl de meeste van onze leden bij het KLM Open waren en daar een prachtig toernooi zagen, viel er op de Hoge Dijk toch ook het een en ander te beleven. De matchplay tussen Helene Wiesenhaan en Madelon Barenbrug. Op de eerste plaats viel het weer erg mee! Het was droog, dat was al geweldig, het was niet al te druk op de baan, ook fijn, maar er stond een zeer stevig windje! De eerste hole is vermeldenswaardig. Helene’s drive verdween links tussen de rode paaltjes. Mijn drive viel in de categorie ‘ugly but useful’. We zijn het niet van Helene gewend, maar haar volgende slagen waren niet optimaal. Kortom, ze lag met 5 op de green. Ik lag met 2 vóór de green, met daarvoor ook nog een bunker. Ik rook een kansje! Maar toen ging ik volledig de mist in. Mijn derde slag verdween in de bunker (te voorzichtig gespeeld, ik had er makkelijk overheen gekund) en daar ben ik nooit meer uitgekomen. Weg kans, hole voor Helene. Hole 2 was dan weer voor mij en we speelden ook nog 2 holes gelijk. Bij de turn stond Helene 5 up. Inmiddels pakten donkere wolken zich samen boven de Hoge Dijk en de wind werd een storm. Op hole 14 gingen de hemelsluizen open en waren wij binnen mum van tijd doorweekt. De hole ging naar Helene, einde matchplay, 6 & 4, kansloze missie, ondanks dat ik ook nog 16 slagen van Helene kreeg. Helene speelde fantastisch en ik, voor mijn doen, ook helemaal niet slecht, maar dat was toch te veel weinig. We speelden nog wel de par 3 15e, waar je, als je een tientje betaalt middels de QR code, bij een hole-in-0ne een Rolex kunt winnen. Dat tientje betaalden we niet en dat is maar goed ook want een hole-in-one zat er niet in, maar we lagen wél allebei mooi op de green. Het was mooi en mooi geweest, de bitterballen lonkten in het warme clubhuis en we besloten de kortste weg daarnaartoe te pakken. Bij de bitterballen vertelde Helene nog dat ze die avond naar Bloemendaal zou gaan, naar een openlucht karaoke-concert met optreden van…… onze eigen zeer gewaardeerde sponsor Alwin. Hij overweegt een carrièreswitch! Hij is blijkbaar geen onverdienstelijk zanger en legt zich toe op het smartlappengenre en dan nog in het bijzonder het oeuvre van André Hazes sr. Kijk, dat zijn nog eens leuke weetjes! Lieve Helene, dank voor de gezellige middag en heel veel succes bij het vervolg van de matchplay, nu tegen Leonard! Toi toi toi!
Het Open NK voor journalisten op 13 juni dit jaar wordt gesponsord door Viazorgcoach van sponsor Milanda Koopman. Daar zijn diverse redenen voor. In de eerste plaats natuurlijk het gegeven dat Milanda met haar echtgenoot Andy (waarover later meer) aan de baan woont! Een heuse homecourse. Maar belangrijker, ook haar succesvolle bedrijf ViaZorgcoach is in Dronten gevestigd. Wat is dat voor bedrijf? Om dat te begrijpen moeten we even terug in de tijd.
Ons nieuwste lid, Jan Lammers, was afgelopen week op het KLM Open een van de uitdagers van de professionals. Op de elfde hole, die speciaal voor het KLM Open is ingekost van een par 4 voor de leden, naar een echte stadionhole par 3, komen traditiegetrouw amateurs in actie tegen de professionals. Jan Lammers was één van hen en wist zijn bal dichterbij de hole te krijgen dan maar liefst drie van de beste spelers van Europa.