Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
01.10.2021
Nations Cup 2021: 'de kop is er af'
Werelddierendag, HLF11 lokale tijd, 26 graden in de schaduw: de elfmans/vrouws delegatie van de NVGJ stelt zich in slagorde op op de tee-box van hole één van de Lopesan Meloneras Golf voor de groepsfoto. Zo’n foto die ergens in de toekomst bestudeerd gaat worden, met opmerkingen als “Hé kijk: hij of zij was er toen in 2021 ook bij bij de wedstrijd voor de Nations Cup op Gran Canaria”.
Eindelijk mogen we los, is de overheersende gedachte bij het NVGJ-team. Want wat is er veel aan voorafgegaan voor het zover is, dat de golfpolo’s en de golfschoenen mogen worden aangetrokken om tijdens de Nations Cup 2021 de golfhandschoen op te nemen tegen de golfspelende journalisten uit de acht andere deelnemende landen.
Vooral non-playing captain Madelon moet hierbij in het zonnetje worden gezet. Enerzijds voerde ze wekenlang regelmatig overleg met de organisatie over waar, wanneer en hoe het internationale Nations Cup 2021 toernooi gestalte zou krijgen. Anderzijds was ze druk doende om binnen de NVGJ-gelederen een team op de been te krijgen. Enkele ervaren Nations Cup gangers, zoals Sonja, Fred, Leo en Willem hadden zich al snel aangemeld. Rookies als Hélene, Ger, Louis en Christiaan sloten zich aan.
Na het trainingskamp op de Veluwse Golf Club werd besloten dat ook Karin Mulder, de partner van Christiaan, en Boudewijn van de Rhoer, de partner van Sonja, deel uitmaken van de NVGJ-delegatie, die — goed geluimd — voor volk en vaderland gaat proberen dit keer eindelijk eens weg te blijven uit de onderste regionen van het eindklassement. Er gingen zelfs stemmen op dat ”we” dit keer maar eens moeten proberen in het linker rijtje te eindigen. Kijk, dat is de spirit.
Flinke investering
Vóór het team op Gran Canaria aan de slag kan, moeten eerst nog de nodige hobbels worden overwonnen. Vliegtickets regelen is tegenwoordig een fluitje van een cent. Maar dan komt het: reizigers naar Spanje – en dus ook naar Gran Canaria – moeten een Spaanse gezondheidsverklaring, de SpTH, invullen en downloaden op hun mobielen telefoon. Een geprinte versie meenemen mag ook.
Ik zal u de details van dit gepruts besparen. Maar gemiddeld waren we daar allemaal veel tijd en stresshormonen aan kwijt. Waar bijkomt dat je de definitieve verklaring, dat je geen corona hebt, maximaal 48 uur vóór vertrek mag invullen. Als dat invullen dan niet soepel gaat, is een bezoek aan de computerspecialist (Ik beschrijf even mijn geval) de enige oplossing. Waarbij ik dan mocht constateren dat de knappe kop bij het Gooisch Computerhuis er ook de nodige moeite mee heeft.
Verder vergt de deelname aan de Nations Cup van alle deelnemers een flinke investering. Vliegtickets noemde ik al. En het vervoer van de golftas is natuurlijk niet gratis. Hotelkosten het zevendaags verblijf met logies en ontbijt in het overigens van alle luxe voorziene Lopesan Villa del Conde Resort & Thalasso: 745 euro. Voor vier dagen golf spelen bij het toernooi mag iedere deelnemer 200 euro greenfee overmaken aan de organisatie. Zodat, terwijl er namens de NVGJ nog geen golfbal door de lucht heeft gevlogen, ieder deelnemer p.p. al minstens zo’n 1250 euro heeft uitgegeven.
Compleet raadsel
Op Texel werd door iemand gesuggereerd dat de NVGJ een contributie-verhoging zou doorvoeren om zodoende de deelnamekosten van de Nations Cup te kunnen vergoeden. Dit is pure flauwekul, nonsens, lulkoek, fake-nieuws. Voor alle duidelijkheid: de NVGJ draagt geen cent bij. Alle kosten komen voor rekening van de Nations Cup deelnemers zelf. Dat is altijd zo geweest. En zal ook altijd zo blijven. Waarom iemand, die nog nooit met de Nations Cup heeft meegespeeld en ook dit jaar helemaal niets heeft meegekregen van de Nations Cup perikelen, dit soort onzin vertelt, is mij een compleet raadsel. Zo’n misplaatste grap over een contributieverhoging is verder natuurlijk van de zotte.
Twee banen
Enkele Nations Cup gangers arriveren al op vrijdag in Maspalomas. Anderen komen op zaterdag en zondag aan. In de loop van het weekend raakt de gehele NVGJ-delegatie gaandeweg compleet. Om de team-spirit te verhogen wordt de gezamenlijke welkomstborrel besloten met een peptalk van Madelon. Vooral de door de organisatie verstrekte informatie over de spelvormen, vindt gretig aftrek. Nations Cup 2021 wordt gespeeld op twee banen: Lopesan Meloneras Golf (woensdag) en donderdag op de uit 1891 stammende Real Golfclub de Las Palmas, in het heuvelachtige, kraterrijke achterland van de hoofdstad van Gran Canaria. (Real niet uitspreken uit riel, maar als réal, dus koninklijk).
Op woensdag spelen we op Lopesan Meloneras Golf volgens de Spaanse variant van scramble-á-deux. Op donderdag op de Koninklijke volgens four-ball betterball. Non-playing team-captain Madelon maakt de pairings bekend: Hélene en Louis; Karin en Fred; Christiaan en Boudewijn; Sonja en Leo; Ger en Willem.
Twee gezichten
Laatstgenoemd tweetal was al op vrijdag aangekomen op Gran Canaria. Na vooruitbetaling van de greenfees mogen ze op zondag vast een oefenronde spelen op Lopesan Meloneras Golf. Deze prachtig aangelegde baan aan de rand van Maspalomas heeft twee gezichten. Bij de eerste negen heb je het gevoel dat je in een soort palmen-oase loopt. Maar liefst 3100 palmbomen omlijsten de negen inland-holes. Gezien de ondergrond van de baan: sahara-zand (”klapzand”, maar dan nog fijner) en gedroogde lava, is het een mirakel dat er zo’n mooie groene oase is ontstaan. Alle fairways zijn op een enkele kale plek na prachtig groen, tussen de vele palmbomen vind je doorgaans vrij gemakkelijk je bal terug. Op de greens loop je op een soort pluisachtig gras. Niet snel, maar wel mooi gelijkmatig groen en zo kort mogelijk gemaaid. Kortom, een genot om te spelen en een lust voor het oog.
Bij de tweede negen is sprake van pur-sang links-golf in zijn oervorm. Als je bijvoorbeeld De Domburgsche een links-baan noemt, dan is Meloneras een links-baan in het kwadraat. Op zeven van de negen holes van de tweede negen komt aan de rand van de oceaan volop de westelijke oceaan-wind in her spel. Vooral op hole 14, waar de heren een schrikbarend diep ravijn mogen proberen te overbruggen met een balvlucht van minstens 160 meter, vormt – om het maar eens flauw te zeggen -: een uitdaging.
Moeder Natuur
Bij de Koninklijke van Las Palmas is eer sprake van een pure inland-baan. Enigszins verscholen in het achterland van de eiland-hoofstad ligt daar het dit jaar precies 130 jaar bestaande 18 holes tellende parelsnoer aan de robe van Moeder Natuur. Dat de buschauffeur over een bochtige bergweg zonder krassen en builen de parkeerplaats weet te bereiken is een wonder.
Vanaf het terras van het karaktervolle clubhuis kijk je uit over de holes negen en achttien. Likkebaardend lekker genieten golfspelers hier dus al 130 jaar van. En nu mogen wij er vandaag (dinsdag) vast een oefenronde spelen. Op biljartlaken-achtige greens en fairways die vaak geheel uit gras bestaan en op enkele andere holes vanaf de tee grote stukken lava-achtige hindernissen kennen, waar je je stokken liever niet aan waagt.
Uiteraard neary’s
Bij de oefenronde van de NVGJ-delegatie op Meloneras was er uiteraard op elke par drie hole een neary uitgezet. Want geen NVGJ-wedstrijd zonder neary’s op de par drie holes! Omwille van een juiste geschiedschrijving de uitslag: Hole drie, een water-hole met 150 meter carry om droog de overkant te halen: niemand; Hole 5: Ger; Hole 7: Madelon; Hole 12: ex-aequo (!): Hélene en Sonja, Hole 15: Madelon.
Na de twee oefendagen op Meloneras en de Koninklijke van Las Palmas sprak iemand de woorden: ”De kop is eraf. Nu gaan we voor het eggie”. Zo is het maar net. Dus dit epistel wordt ongetwijfeld vervolgd.
Willem van de Elskamp
Ja, ja ... Peter kan goed golfen. Bij het lezen van de lovende wedstrijdverslagen van zijn voorgaande ronden moest ik denken aan het hilarische filmpje van het Tour Championship in 2002, waarin een overenthousiaste starter een schier eindeloze lijst overwinningen van Tiger Woods begint op te dreunen, tot Phil Mickelson hem onderbreekt met: 'Oké, oké, nou weten we het wel.' Ja, Peter heeft een plushandicap en bracht afgelopen weekend op zijn homecourse De Hoge Kleij een rondje van twee onder par binnen. Petje af. Maar dat betekent niet dat je kansloos hebt, hield ik mezelf voor. Kansjes komen er altijd... Zes holes later stond ik 4 down. Tot zover het gameplan om 'een beetje bij te blijven' en toe te slaan als een van de verwachte kansen zich aan zou dienen. Peter speelde echt niet foutloos, maar ik harkte gewoon elke bal de rommel in. De Hoge Kleij liet zich van zijn mooiste kant zien, met diepgroene fairways die zich door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug heen kronkelden, omzoomd door wuivende bruine grassen en gekleurde plukken heide. Wat een plaatje... van de tee en de fairway dan. Verdwaald tussen de bomen, ballen hakkend uit hoge taaie rough of pluizige plukken mos was het beduidend minder genieten. En toen ging het regenen. En als de vorm er niet is, kunnen moeilijke omstandigheden je soms over een dood punt heen helpen. Vechten voor een bogey of double bogey is namelijk heel wat anders dan in perfecte omstandigheden parren moeten maken. Tegen collega Paehlig in de vorige ronde was het de harde wind die er een rondje scramblen van maakte, en nu hielp de regen me in het zadel. Ik won een paar holes, was bij de turn nog 2 down, en toen ik na een zeldzaam foutje van Peter ook hole 10 op mijn naam schreef, was de achterstand nog maar één slag. Met nog acht holes te spelen. Zat er een verrassing in? De tweede negen speelden we voor een groot deel aan de andere kant van het kanaal, verhalen uitwisselend over rondjes op de door ons beiden zo geliefde links. Tijdens een ronde op de Hoge Kleij kletsen over North Devon, Western Gailes, The Old Course en Royal County Down. Dan weet je dat je verwend bent. Tip: breng eens een bezoekje aan de website van Peter (hole18.nl) en vergaap je aan de schoonheid van golfbanen in binnen- en buitenland. Als je een golfdipje hebt, krijg je van deze foto's direct weer zin om de baan in te gaan. Dat had ik ook weer, een half uurtje nadat ik Peter op hole 16 de hand moest schudden nadat ik tot drie keer toe tevergeefs had geprobeerd mijn bal uit de hoge rough weer terug naar de fairway te krijgen. Ja, ik had mijn kansjes gehad, maar als je alleen op de eerste tee all square hebt gestaan, verdien je geen finaleplaats. Peter wel. Hij speelde solide, redde zichzelf een aantal keer knap uit de problemen en maakte als het nodig was de putts. Zo speel je matchplay. Weer wat bijgeleerd.
Dinsdag 13 augustus was de dag dat ik het in het Mr. Glow matchplaytoernooi (verliezersronde) het moest opnemen tegen Hannie. Iets waar ik al bang voor was, niet omdat het Hannie was want je kunt het slechter treffen als gezellige match play partner, maar wel omdat ik altijd erg gecharmeerd ben van haar spel. Ze laat het er allemaal veel te makkelijk uitzien. Maar goed, ik kon er niet meer onderuit nadat ik de match ervoor gewonnen had gekregen van Andy Houtkamp omdat hij mooie dingen mocht doen tijdens de Olympische Spelen, anders was ik hoogstwaarschijnlijk al in de eerste ronde gesneuveld. Ok, terug naar de dag van de waarheid. Hannie was ruim op tijd aanwezig op de prachtige Golfclub Zeegersloot, mijn home course (Nee dit levert zeker geen voordeel op, maar later meer daar over). Ze heeft zich goed ingeslagen en zoals inmiddels bekend was ik net op tijd aanwezig en werd ik zelfs opgehaald op de parkeerplaats door Hannie zodat wij nog net op tijd konden beginnen. Hole 1, 2 en 3 beloofde wat. Absoluut aan elkaar gewaagd, al was het Hannie die aan de leiding ging, en zoals verwacht met heerlijk golf. Ik was vooral weer tegen mijzelf aan het spelen, net niet de putt maken, balletje kwijt of zelfs in het water. Om moedeloos van te worden, maar met mijn favoriete 9 in het verschiet moest dit allemaal nog goed kunnen komen. Dat was in ieder geval wat ik mij voor hield. Hannie was On Fire en pakte hole na hole, met mooie putts en misschien nog wel betere chips ging ze met een ruime voorsprong naar mijn favoriete 9 Holes, de Heuvelbaan. Maar op de vraag of dit in mijn voordeel was? Nee, vandaag niet haha. Ik was in mijn hoofd meer aan het aftellen wanneer het gedaan kon zijn en ik niet meer terug kon komen dan dat ik bezig was met een goede swing. Toen kwamen we bij hole 15, een mooie maar uitdagende par 3. Hannie van de linkerkant van de hole en ik rechtsachter. Ik moest deze winnen want anders was het klaar, nu kan ik al niet goed golfen zonder druk laat staan mét druk. Mijn afslag was eigenlijk niet zo slecht maar belandde in de bunker, dat was een hele grote kans voor Hannie. En die pakte ze, ze legt de bal prachtig op randje green terwijl ik 2 slagen nodig heb om eruit te komen. Je voelt hem al aankomen, Hannie mocht er 4x over doen om hem uit te holen en ze had er maar ze had er maar 2 nodig. Het was gedaan, prachtig gespeeld en veel te sterk voor mij. Uiteraard vond Hannie het leuk om de laatste holes nog wel te lopen, we waren er uiteindelijk nu toch. Na nog een paar hele mooie holes als toetje liepen we samen naar het clubhuis voor een drankje. Teleurgesteld was ik zeker maar als ik dan van iemand moet verliezen, dan met alle plezier van Hannie. Succes in de strijd en ik ga voor je duimen.
Het 30-jarig jubileumfeest van de NVGJ is flink gevierd in het Hanenhuus van onze homecourse op de Texelse. Na een winderige wedstrijddag was het daar goed toeven. Het leidde zelfs tot een zittende polonaise!
Eén dag voor het jubileumfeest op onze homecourse De Texelse zit de sfeer al goed in! Een deel van de NVGJ'ers is al neergestreken op het eiland en uiteraard verpozen ze zich in het prachtige clubhuis. Uiteraard is onze secretaris Hans Terol, die enorm veel werk in de voorbereiding heeft verzet, ook van de partij. En verder zien we ook zijn rechterhand Madelon.
Vanuit Zaandam naar Hoog Soeren is precies 1 uur en 7 minuten volgens mijn routeplanner, maar omdat er allerlei werkzaamheden zijn en tunnels zijn afgesloten vertrek ik maar een uurtje eerder om op tijd te zijn. Overigens had ik nog nooit gehoord van “Hoog Soeren” een klein plaatsje op de Veluwe. Maar wat ik daar tegen kwam overtrof mijn verwachtingen “De Veluwse Golfclub” omringd door bossen van Kroonbomen het Loo. De 9 holes baan is aangelegd in 1957 en is best uitdagend en voor mij heerlijk om te spelen want er is geen water. Het ritje ernaartoe verliep eigenlijk best voorspoedig dus zat ik al op tijd op het mooie terras met een kopje koffie te genieten van de heerlijke stilte, alleen de vogeltjes en het geruis van de bomen waren de geluiden die ik hoorde, best even wennen voor en stadje als ik. Ik moest mijn matchplay wedstrijd spelen tegen Elaine de Boer en die melde zich precies op onze afgesproken tijd en dus konden we om 12 uur starten met onze wedstrijd. Om nu elke hole te beschrijven zie ik niet zo zitten maar we waren flink aan elkaar gewaagd en het bleef tot de laatste hole (hole 18) spannend. Elaine stond toen 1up dus we konden alleen nog gelijk komen of zij zou winnen. Helaas had ik op de laatste hole een beetje pech en heeft Elaine verdiend gewonnen! Wel heb ik een hele gezellige en heerlijke dag doorgebracht en genoten van deze kleine, maar erg leuke golfbaan en natuurlijk van Elaine die erg aangenaam gezelschap was op deze heerlijk zonnige dag.
Hierbij nodigen wij professionele mediavertegenwoordigers uit om met hun beste journalistieke werk mee te dingen naar de Golfpersprijs 2024, een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten. Inzendingen met alle denkbare journalistieke uitingen, denk aan tekst – al dan niet geïllustreerd met foto’s, geluid - radio - podcast, foto/fotoserie, video, tv of sociale media, zullen worden beoordeeld op de meest iconische en spraakmakende journalistieke verslaggeving over de golfsport in Nederland. Inzenden is mogelijk tot 15 oktober 2024. Een vijfkoppige jury, bestaande uit vertegenwoordigers van de vier betrokken organisaties, onder voorzitterschap van een door het bestuur van de NVGJ gevraagde voorzitter, zal uit de inzendingen een winnaar kiezen. De uitreiking van de Golfpersprijs 2024 vindt plaats tijdens het jaarlijkse slotdiner van de NVGJ op maandag 5 november 2024 op Golfbaan Het Rijk van Nunspeet. *) De deelnamevoorwaarden zijn terug te vinden op de website van de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten www.nvgj.nl/reglement2024 Voor meer informatie: Madelon Barenbrug, jury-secretaris: mobiel 0651783957 of per e-mail madelon@lhjbarenbrug.nl Namens de organisatie van de Golfpersprijs, Abe Jan ter Beek, juryvoorzitter Namens de NGF