Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
01.10.2021
Nations Cup 2021: 'de kop is er af'
Werelddierendag, HLF11 lokale tijd, 26 graden in de schaduw: de elfmans/vrouws delegatie van de NVGJ stelt zich in slagorde op op de tee-box van hole één van de Lopesan Meloneras Golf voor de groepsfoto. Zo’n foto die ergens in de toekomst bestudeerd gaat worden, met opmerkingen als “Hé kijk: hij of zij was er toen in 2021 ook bij bij de wedstrijd voor de Nations Cup op Gran Canaria”.
Eindelijk mogen we los, is de overheersende gedachte bij het NVGJ-team. Want wat is er veel aan voorafgegaan voor het zover is, dat de golfpolo’s en de golfschoenen mogen worden aangetrokken om tijdens de Nations Cup 2021 de golfhandschoen op te nemen tegen de golfspelende journalisten uit de acht andere deelnemende landen.
Vooral non-playing captain Madelon moet hierbij in het zonnetje worden gezet. Enerzijds voerde ze wekenlang regelmatig overleg met de organisatie over waar, wanneer en hoe het internationale Nations Cup 2021 toernooi gestalte zou krijgen. Anderzijds was ze druk doende om binnen de NVGJ-gelederen een team op de been te krijgen. Enkele ervaren Nations Cup gangers, zoals Sonja, Fred, Leo en Willem hadden zich al snel aangemeld. Rookies als Hélene, Ger, Louis en Christiaan sloten zich aan.
Na het trainingskamp op de Veluwse Golf Club werd besloten dat ook Karin Mulder, de partner van Christiaan, en Boudewijn van de Rhoer, de partner van Sonja, deel uitmaken van de NVGJ-delegatie, die — goed geluimd — voor volk en vaderland gaat proberen dit keer eindelijk eens weg te blijven uit de onderste regionen van het eindklassement. Er gingen zelfs stemmen op dat ”we” dit keer maar eens moeten proberen in het linker rijtje te eindigen. Kijk, dat is de spirit.
Flinke investering
Vóór het team op Gran Canaria aan de slag kan, moeten eerst nog de nodige hobbels worden overwonnen. Vliegtickets regelen is tegenwoordig een fluitje van een cent. Maar dan komt het: reizigers naar Spanje – en dus ook naar Gran Canaria – moeten een Spaanse gezondheidsverklaring, de SpTH, invullen en downloaden op hun mobielen telefoon. Een geprinte versie meenemen mag ook.
Ik zal u de details van dit gepruts besparen. Maar gemiddeld waren we daar allemaal veel tijd en stresshormonen aan kwijt. Waar bijkomt dat je de definitieve verklaring, dat je geen corona hebt, maximaal 48 uur vóór vertrek mag invullen. Als dat invullen dan niet soepel gaat, is een bezoek aan de computerspecialist (Ik beschrijf even mijn geval) de enige oplossing. Waarbij ik dan mocht constateren dat de knappe kop bij het Gooisch Computerhuis er ook de nodige moeite mee heeft.
Verder vergt de deelname aan de Nations Cup van alle deelnemers een flinke investering. Vliegtickets noemde ik al. En het vervoer van de golftas is natuurlijk niet gratis. Hotelkosten het zevendaags verblijf met logies en ontbijt in het overigens van alle luxe voorziene Lopesan Villa del Conde Resort & Thalasso: 745 euro. Voor vier dagen golf spelen bij het toernooi mag iedere deelnemer 200 euro greenfee overmaken aan de organisatie. Zodat, terwijl er namens de NVGJ nog geen golfbal door de lucht heeft gevlogen, ieder deelnemer p.p. al minstens zo’n 1250 euro heeft uitgegeven.
Compleet raadsel
Op Texel werd door iemand gesuggereerd dat de NVGJ een contributie-verhoging zou doorvoeren om zodoende de deelnamekosten van de Nations Cup te kunnen vergoeden. Dit is pure flauwekul, nonsens, lulkoek, fake-nieuws. Voor alle duidelijkheid: de NVGJ draagt geen cent bij. Alle kosten komen voor rekening van de Nations Cup deelnemers zelf. Dat is altijd zo geweest. En zal ook altijd zo blijven. Waarom iemand, die nog nooit met de Nations Cup heeft meegespeeld en ook dit jaar helemaal niets heeft meegekregen van de Nations Cup perikelen, dit soort onzin vertelt, is mij een compleet raadsel. Zo’n misplaatste grap over een contributieverhoging is verder natuurlijk van de zotte.
Twee banen
Enkele Nations Cup gangers arriveren al op vrijdag in Maspalomas. Anderen komen op zaterdag en zondag aan. In de loop van het weekend raakt de gehele NVGJ-delegatie gaandeweg compleet. Om de team-spirit te verhogen wordt de gezamenlijke welkomstborrel besloten met een peptalk van Madelon. Vooral de door de organisatie verstrekte informatie over de spelvormen, vindt gretig aftrek. Nations Cup 2021 wordt gespeeld op twee banen: Lopesan Meloneras Golf (woensdag) en donderdag op de uit 1891 stammende Real Golfclub de Las Palmas, in het heuvelachtige, kraterrijke achterland van de hoofdstad van Gran Canaria. (Real niet uitspreken uit riel, maar als réal, dus koninklijk).
Op woensdag spelen we op Lopesan Meloneras Golf volgens de Spaanse variant van scramble-á-deux. Op donderdag op de Koninklijke volgens four-ball betterball. Non-playing team-captain Madelon maakt de pairings bekend: Hélene en Louis; Karin en Fred; Christiaan en Boudewijn; Sonja en Leo; Ger en Willem.
Twee gezichten
Laatstgenoemd tweetal was al op vrijdag aangekomen op Gran Canaria. Na vooruitbetaling van de greenfees mogen ze op zondag vast een oefenronde spelen op Lopesan Meloneras Golf. Deze prachtig aangelegde baan aan de rand van Maspalomas heeft twee gezichten. Bij de eerste negen heb je het gevoel dat je in een soort palmen-oase loopt. Maar liefst 3100 palmbomen omlijsten de negen inland-holes. Gezien de ondergrond van de baan: sahara-zand (”klapzand”, maar dan nog fijner) en gedroogde lava, is het een mirakel dat er zo’n mooie groene oase is ontstaan. Alle fairways zijn op een enkele kale plek na prachtig groen, tussen de vele palmbomen vind je doorgaans vrij gemakkelijk je bal terug. Op de greens loop je op een soort pluisachtig gras. Niet snel, maar wel mooi gelijkmatig groen en zo kort mogelijk gemaaid. Kortom, een genot om te spelen en een lust voor het oog.
Bij de tweede negen is sprake van pur-sang links-golf in zijn oervorm. Als je bijvoorbeeld De Domburgsche een links-baan noemt, dan is Meloneras een links-baan in het kwadraat. Op zeven van de negen holes van de tweede negen komt aan de rand van de oceaan volop de westelijke oceaan-wind in her spel. Vooral op hole 14, waar de heren een schrikbarend diep ravijn mogen proberen te overbruggen met een balvlucht van minstens 160 meter, vormt – om het maar eens flauw te zeggen -: een uitdaging.
Moeder Natuur
Bij de Koninklijke van Las Palmas is eer sprake van een pure inland-baan. Enigszins verscholen in het achterland van de eiland-hoofstad ligt daar het dit jaar precies 130 jaar bestaande 18 holes tellende parelsnoer aan de robe van Moeder Natuur. Dat de buschauffeur over een bochtige bergweg zonder krassen en builen de parkeerplaats weet te bereiken is een wonder.
Vanaf het terras van het karaktervolle clubhuis kijk je uit over de holes negen en achttien. Likkebaardend lekker genieten golfspelers hier dus al 130 jaar van. En nu mogen wij er vandaag (dinsdag) vast een oefenronde spelen. Op biljartlaken-achtige greens en fairways die vaak geheel uit gras bestaan en op enkele andere holes vanaf de tee grote stukken lava-achtige hindernissen kennen, waar je je stokken liever niet aan waagt.
Uiteraard neary’s
Bij de oefenronde van de NVGJ-delegatie op Meloneras was er uiteraard op elke par drie hole een neary uitgezet. Want geen NVGJ-wedstrijd zonder neary’s op de par drie holes! Omwille van een juiste geschiedschrijving de uitslag: Hole drie, een water-hole met 150 meter carry om droog de overkant te halen: niemand; Hole 5: Ger; Hole 7: Madelon; Hole 12: ex-aequo (!): Hélene en Sonja, Hole 15: Madelon.
Na de twee oefendagen op Meloneras en de Koninklijke van Las Palmas sprak iemand de woorden: ”De kop is eraf. Nu gaan we voor het eggie”. Zo is het maar net. Dus dit epistel wordt ongetwijfeld vervolgd.
Willem van de Elskamp
Ken je dat? Zo’n strook strak gemaaid gras in het midden van een golfhole, waar je links en rechts mensen ziet zoeken naar hun bal? Nou, dáár lag ik dus nooit. Peter Luijer wel. En als hij zich al aan de zijkanten meldde, dan was het om mij te helpen met zoeken. De driver wilde maar niet luisteren naar de baas. En ja, het ligt altijd aan de indiaan. En nooit aan de boog. Ik weet het. Maar toch.
Gespot, ons gewaardeerde lid Jur Raatjes op de oldtimer catwalk tijdens het driedaagse auto festival Concours D’Elegance op het prachtige landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd. Als mede-organisator van dit grote festijn kon hij het niet nalaten deze dagen een podcast te doen met collega Tile. Voorlopig zullen wij Jur helaas niet zien op onze wedstrijden. Zijn voetoperatie is niet goed gegaan en de prothese moet binnenkort vervangen worden. Wel verzorgt hij met veel plezier alle teksten en lay outs voor het komende Nations Cup. Sterkte Jur met je voet en snel weer op de course!
Hierbij nodigen wij professionele mediavertegenwoordigers uit om met hun beste journalistieke werk mee te dingen naar de Golfpersprijs 2025, een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten.
Afgelopen dinsdag en woensdag stond onze homecourse De Texelse in het teken van de NVGJ. En hoe! Dinsdag begon nog veelbelovend met een stralende start, maar de echte Texelse ervaring liet niet lang op zich wachten: een pittige regenbui die ons stevig op de proef stelde. Woensdag daarentegen was het genieten geblazen. Zon, een strakblauwe lucht en dat kenmerkende Texelse briesje maakten er een prachtige golfdag van. Onze NVGJ’ers lieten zich uiteraard niet kennen. Er werd prima gespeeld en de sfeer zat er goed in. Voor een aantal van onze spelers die straks meedoen aan de Redexim Nations Cup was dit bovendien een uitstekende generale repetitie. Binnen een maand staat dit grote internationale toernooi voor de deur en de Texelse rondes waren ideaal om alvast wat scherpte en vertrouwen op te doen. Een belangrijk moment tijdens deze dagen was de samenstelling van de duo’s die Team Nederland gaan vertegenwoordigen. Met zorg en oog voor balans in handicaps zijn de koppels gevormd: * Marijke & Louis * Stef & Sonja * Martijn & Pamela * Anton & Hannie * Friso & Helene Met dit team hebben we een mooie mix van ervaring, talent en teamspirit. Ik ben ervan overtuigd dat deze combinaties elkaar perfect aanvullen en dat we hiermee sterk aan de start verschijnen. Achter de schermen wordt er ook keihard gewerkt. Cara zorgt ervoor dat alles tot in de puntjes geregeld is, zodat wij straks alleen maar hoeven te doen waar we goed in zijn: golfen en genieten. De komende weken benutten we om nog wat extra te trainen en de handicaps aan te scherpen. Ik kijk er met veel enthousiasme naar uit. De Redexim Nations Cup 2025 belooft een bijzonder evenement te worden en ik ben nu al trots op dit fantastische team. Op naar oktober – en op naar succes! Helene Wiesenhaan Captain Team Nederland
Er kan nog veel gebeuren, want we hebben nog vijf wedstrijden te gaan voor de finale op Nunspeet, inclusief een major op Haviksoord waarop niet minder dan 80 (of 70 of 60 enz) punten te verdienen zijn. Maar toch, de Order of Merit krijgt steeds meer vorm. Aan die finale doen de acht beste in A en acht beste van B mee. De vraag, wanneer kan ik voor de zekerheid nog spelen om mijn plekje veilig te stellen of te veroveren, wordt steeds vaker gesteld.
Je gaat je handicap waarschijnlijk niet verbeteren, maar wat een leuke ervaring; spelen op La Sella. De garantie dat je geen grammetje aankomt zal deze reis waarschijnlijk ook niet standhouden. Het vijf-sterrenhotel Denia Marriot Golfresort & Spa is pure verwennerij. De NVGJ is van 21 t/m 24 november vier dagen te gast. Ronald Massaut wilde niet zo lang wachten en nam samen met echtgenote Dea een voorproefje op de jaarlijkse surprisereis. Hun ervaring: super hotel en golfen, écht top! En ongelukkige kamertoewijzing brengt ons al met een half uur na aankomst onbedoeld in contact met de manager van de receptie. Onze kamer is toch niet zo heel vijf sterren als je moet douchen in de badkuip. Beetje link ook met mijn instabiel onderstel, inclusief versleten knieën. Begrip. Meteen wordt een andere kamer met een luxe inloopdouche geregeld. We krijgen zelfs een aangepaste kamer aangeboden. Maar hoe doen julie dat als wij in november terugkomen met 20 man/vrouw en aanhang? Die gaan echt niet douchen in een badkuip, zeg ik. Die vraag brengt ons de volgende dag in contact met Pau Buigues, de 'manager sportgroepen'. Alle kamers op de eerste en derde verdieping hebben standaard een grote inloopdouche. ,,Als de touroperator het vraagt plaatsen we iedereen op de derde verdieping'', biedt hij aan. ,,En groepen hebben meer benefits'', belooft hij. Wintertraining We praten verder over het hotel, de NVGJ en de vele professionals (golf en vooral wielrennen) die hun wintertraining hier plannen. ,,Als jullie groep er is hebben we ook een profwielerteam in huis'', vertelt Pau. Hij verwijst verder naar baanmanager annex caddymaster Raymond, een Nederlander die op La Sella is neergestreken. En Raymond regelt inderdaad álles. Aan buggy's geen gebrek op La Sella. Moet ook wel. Maar weinig golfers die gaan lopen. Dat is niet zo gek, want het gaat toch redelijk op en af. Lange Par 5'en plus holes die wat verder van elkaar liggen. Of neem de zomerse condities in de eerste week van september tot wel 34 graden. Gelukkig zijn in de baan verschillende (gekoelde) watertappunten. Als ook sanitaire voorzieningen. En de baan zelf? La Sella is ontworpen door José María Olazábal en heeft drie lussen. Rood en geel vormen een geheel met smalle fairways, bomen langs de baan en enkele waterhindernissen. De goene lus slingert door een mooi parklandschap met een meer open karakter. Erop en erover De greens lopen enigszins af. En al zijn deze licht bezand, ze zijn snel, écht snel. Dus: landen (net) voor de green. Anders is het erop-en-erover. De eerste dag spelen we rood en groen. De tweede golfdag nogmaals groen en daarna geel. Die laatste wordt vaker 'gespaard' en blijft dan dicht, hoor ik. Op hole 10 begint het rode lampje op het dashboard dreigend te knipperen; de accu is nagenoeg leeg. Terug naar de uitgifte komen we halverwege Raymond tegen. ,,Ik regel een nieuwe buggy, wordt zo gebracht. Of willen jullie vanmiddag in alle rust verder spelen? Regel ik ook.'' We kiezen voor het laatste. Eerst lunch. Zo blij dat we teruggekomen zijn voor de gele lus. Wat een geweldige, uitdagende baan. Smalle entree's naar de fairways, bomen die hinderijk in de weg staan, strategisch geplaatste bunkers, een verscholen waterhindernis en een blinde hole met een shot over de heuvel, direct gevolgd door een dogleg naar links. En weer die mooie, snelle greens. 'Fluffy' Een ander verhaal is het gras op La Sella. De fairways hebben wat droger, stugger gras. Net als direct naast de baan; een beetje 'fluffy'. De fairways zijn dus niet supersnel, maar beland je net naast de baan dan kun je het geluk hebben dat de bal - los van de grond - óp het gras ligt in plaats van verzonken. Met een houten 3 of - 5 kan dan zomaar een wereldslag volgen. De baan ligt er geweldig bij. Al of niet met de komende La Sella Open in aantocht. De lussen worden optimaal onderhouden. Dat zie je zo. De baan wordt zeker niet kapotgespeeld. Tussen 10 en 12 uur zijn er geen starts om alle partijen 'rustig' te laten doorspelen en om slijtage van de baan te beperken, legt Raymond uit. Werkelijk overal zijn greenkeepers; hele geduldige greenkeepers. Glaasje cava Dan nog het hotel zelf. Er is een á la carte-restaurant, een poolbar, een clubhuis en in het weekeinde is ook het Thais restaurant geopend. Echt een aanrader. En hoe mooi, juist dán is de NVGJ te gast in Denia Marriot. Het ontbijt biedt zo veel keuze; van fruit en yoghurt tot volledig Engels ontbijt en een ambachtelijk eierhoekje met ommeletten naar wens. Bijna gênant, maar we doen het er mee. Glaasje cava bij het ontbijt is er natuurlijk ook. Op de kamer kun je zelf koffie en thee zetten (waterkoker). Die worden elke dag aangevuld, inclusief twee flesjes bronwater. Vrienden en vriendinnen van de NVGJ. Ik ben geen reisverkoper, maar dit is gewoon een enorm leuke- en luxe surprisereis, die Hans Terol heeft georganiseerd. Speel je straks ook nog op La Galliana; nog zo'n mooie baan. Alle vervoer is geregeld. Blijf je langer, dan huur je een auto op het vliegveld (regelt Fairway Golftravel) en kun je eigen inkopen doen in de kleinste, maar meest uitgebreide buurtsuper op 7 kilometer van het hotel (vanaf de parking rechts af). Met bakkerij, slijterij en 'wegrestaurant'. Je kunt nog mee.