Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.07.2020
Vier Honourable Gentlemen met een redelijk lage handicap, dat belooft wat voor de zesde partij van het NVGJ Virtuele Golfkampioenschap in de Duca Golf Experience op dinsdag 7 juli 2020. Van dit kwartet meldt Martijn Paehlig dat hij onlangs z’n handicap heeft verlaagd naar een alleszins fraaie 7,7. Voor de drie andere spelers, Gerald van Daalen, Leo van de Ruit en Fred Veldman, betekent die lage handicap van Martijn een extra motivatie. Want hoe mooi is het als je op Pebble Beach wint van een single-handicapper…
Vóór deze golfpartij in het hoofdkantoor van onze sponsor Duca del Cosma begint, wordt er eerst gefilosofeerd over het al dan niet doorgaan van het KLM Open 2020. ”Er hangt belangrijk nieuws in de lucht. Aan het eind van de dag weten we meer”, zo bouwt de hoofdredacteur van Golfer’s Magazine de spanning nog wat op. Staande de wedstrijd wordt hij gebeld door toernooi-directeur Daan Slooter. Maar ook dat telefoontje levert geen witte of zwarte rook op.
U snapt dat we ons bevinden in het hoofdkantoor van Duca del Cosma. Ook daar is iedereen superbenieuwd naar de witte of zwarte rook. Want als sponsor van het KLM Open hoopt Duca del Cosma op de Bernardus Golfbaan in Cromvoirt, de nieuwe locatie voor het KLM Open in 2020, 2021 en 2022, in het promodorp weer een grote stand te kunnen bemannen/bevrouwen. Waar honderden bezoekers kunnen worden verblijd met zo’n paar prachtige Duca del Cosma schoenen. Als u dit leest, is de kogel waarschijnlijk door de kerk. Update terwijl de inkt van dit stukje nog niet droog is: KLM Open 2020 afgelast.
”Heren, we gaan beginnen”. Mouwen oprollen, in de handen spugen, gaan met die banaan. Wie heeft er wel ‘ns op het échte Pebble Beach gespeeld?. Niemand. Ook blijkt niemand eerder virtueel de eerste negen van Pebble Beach te hebben bedwongen. Dus is het uitgangspunt voor iedereen gelijk: geen local knowledge.
Hole 1 verloopt zoals je van een flight met vier ervaren golfspelende journalisten mag verwachten. Met Leo als beste: hij maakt par, goed voor drie punten. Zijn drie flightgenoten bogeyen de beginhole, wat goed is voor twee punten de man.
Op hole 2 haalt Gerald imponerend uit met een drive van 220 meter. Daar kunnen de andere drie niet aan tippen; Martijn houdt zijn kruit nog even droog. Wel wordt er weer lustig gescoord. Leo en Martijn maken par, goed voor drie punten voor Leo en twee voor Martijn. Fred voegt één punt toe aan zijn totaal . Op hole 3 laat Martijn zien dat zijn single-handicap terecht is. Zijn drive haalt 224 meter. Naar later blijkt, is dit de langste drive van de dag, ofschoon Martijn zichzelf op hole negen bijna evenaart met een drive van 220 meter. Gerald haalt uit met een shot van 202 meter. Op deze par vier doet Gerald vooral met zijn tweede slag heel goede zaken: vijf meter van de pin.
Als de machine iedereen heeft uitgeholed, gaan Leo en Gerald samen aan kop met acht punten. Martijn staat op vijf, Fred op drie. Met 24 punten gezamenlijk voor de hele flight na drie holes hebben we een totaalscore voor de vier deelnemers, zoals in de Duca Experience nog niet eerder is vertoond. Hole 4 laat geen verrassingen zien. Er worden nuttige punten gescoord. Zoals iedereen ook op hole vijf wel één of twee punten aan zijn totaal toevoegt. Op de par 5 zesde hole begint iedereen met een keurige drive, die op de fairway komt. Anders gezegd: na de eerste slag op hole zes is er nog geen waterbal(let). Wat tijdens dit toernooi tot nu toe uitzonderlijk is.
Evenwel, nu laten de spelers het bij hun tweede of derde slag afweten. Fred raakt met zijn derde slag een rood paaltje. Waarna de bal zover terugkaatst, dat Fred voor de zekerheid besluit te bukken…. Ondanks zijn drive van 215 meter zakt Gerald weg bij de volgende slagen op deze hole. Hij mag een nul noteren. Martijn speelt hole zes tactisch en mag één punt bijschrijven. Fred blijft op zeven steken, Leo op 10.
Er zijn nog drie holes te gaan. Allereerst de korte par drie met de lager liggende green. Er wordt gerekend. Martijn heeft tien punten. Stel dat hij op de komende drie holes steeds twee punten pakt, dan wordt hij de nieuwe ”leader in the clubhouse”. Datzelfde scenario geldt voor Gerald. Martijn heeft de eer; slaat over de green in de bunker. Fred slaat af over de green, bal belandt in de bunker; Leo geeft de bal een ferme klap, bal eindigt in het zand. Gerald heeft gezien hoe het niet moet en eindigt als enige op de green, op 5,9 meter van de vlag. Hij maakt par, goed voor twee punten. Ook Fred maakt par. Leo en Martijn noteren een bogey: punt voor de moeite.
Nog steeds is de spanning te snijden. Op naar hole acht. Martijn drijft 209 meter en legt zijn tweede slag pin-high op luttele meters van de green. Leo krijgt de lachers op z’n hand met de quote van de dag: ”Wat heb je weinig slagen, Martijn. Heb je geen zin of zo?”. Gerald heeft meer slagen nodig om de green te halen. Maar legt zijn approach op 2,1 meter van de hole. Score hole acht: Martijn plus drie naar 14, Gerald plus twee naar 15; Fred plus één naar 10; Leo plus nul dankzij een waterballet. Hij blijft op 11.
Martijn en Gerald hebben op hole negen dus beiden nog kans om naar de toppositie van het leaderboard te gaan. Gerald staat nu reeds ex-aequo met Olga, Andy en Ruud. Gerald doet zijn uiterste best om aan kop te blijven. Met een afslag van 210 meter en de tweede slag keurig recht richting green levert de bogie twee dikverdiende punten op. Gerald’s totaal: 17 stablefords. Martijn lijkt ontketend: een drive van 220 meter: zijn op één na langste drive van de partij. Met zijn
tweede slag valt hij de vlag aan. En ja hoor, met een birdie als resultaat. Op de slothole verslaat onze vice-president Gerald met één punt. Zijn totaal: 18 punten over negen Pebble Beach holes. Complimenten. Martijn Paehlig is dus de nieuwe koploper in deze competitie.
wvde
Recent maakte ons lid Pamela Sturhoofd de documentaire Patatje Oorlog over twee Nederlandse mannen – Franky en Coen – die afreizen naar de frontlinies in Oekraïne om daar letterlijk troost en voedsel te brengen in de vorm van patat. Met hun snackkar en eindeloze veerkracht helpen ze vluchtelingen en achtergebleven ouderen in zwaar getroffen gebieden, en runnen inmiddels zelfs een opvanghuis in Dnipro. Een verhaal over medemenselijkheid, absurditeit en hoop – in oorlogstijd.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.