Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
29.03.2021
Geluk
Zonder geluk win je geen wedstrijden. Laat staan een jaarranglijst. Het begon al met dat door velen verguisde virus, dat een behoorlijk gat sloeg in de NVGJ-kalender van 2020. Vervelend natuurlijk, maar de ‘silver lining’ was dat je ineens niet minimaal zeven wedstrijdscores diende te overleggen, maar dat je genoeg had aan vier deelnames om je voor de finale te plaatsen. Dikke mazzel, dat redde zelfs ik. Sterker nog, ik begon de uitgestelde finale op de Lage Vuursche gewoon als tweede in de ranking, slechts 50 punten achter baas Paehlig. Met een beetje geluk was er nog van alles mogelijk.
De eerste drive – of in mijn geval de houten-3 – zette meteen de toon: de bal vertrok laag en links, scheerde op nog geen dertig centimeter langs een boom en rolde vervolgens eindeloos door naar het midden van de fairway. Poeh, gevaarlijk hoge hartslag, maar een prima resultaat. Mazzeltje. Mijn approach verdween vervolgens tussen de bomen, maar ik had een klein gaatje, imiteerde mijn idool Seve en legde de bal naast de vlag. Par. Zo’n dag dus. Intussen liet collega Paehlig twee prachtige slagen volgen door drie putts, zodat hij een bogey moest noteren. Au. Zo’n seizoensfinale is natuurlijk gewoon stableford, maar in onze tweebal voelde het toch een beetje als 1-up.
Ook de rest van de ronde hadden de golfgoden een duidelijke voorkeur. Waar mijn flightgenoot links en rechts slagen verloor, werden mijn wilde afzwaaiers teruggevonden, bleven approaches net uit de bunker en tuimelden belangrijke puttjes met hun laatste omwenteling in de hole. ‘Zo hou je momentum’, noemen de commentatoren op Ziggo Sport dat. En dat was hard nodig op deze eerste echte lentedag, want met twee clubs wind, harde greens, kort gemaaide fairways en volop water speelde de prachtige Lage Vuursche hard to get. Kleine foutjes werden hard afgestraft, waardoor in de A-categorie slechts twee spelers boven de dertig punten wisten te scoren. Lage Vuursche 13 – NVGJ 2.
Het B-elftal van onze club (Ik ben nog steeds van mening dat we er één grote poule van moeten maken, dan was ik gewoon derde geworden) hield zich beduidend beter staande, al kwam de baan ook hier in veel gevallen als winnaar uit de strijd. Behalve dan bij Eric Venghaus en Hannie Verhoeven, die zich met respectievelijk 41 en 39 punten aan de finish meldden. Hoe ze dit huzarenstukje leverden, zal waarschijnlijk voor altijd een mysterie blijven, want in plaats van sterke verhalen op een vol terras, was het na ronde weer een kwestie van snel afdruipen (al dan niet met de staart tussen de benen) en richting huis. Corona weet u nog…
Maar laten we niet piepen. Op de dag dat wij onze seizoensfinale speelden, mochten de Engelsen na negen maanden lockdown pas weer voor het eerst de baan in: 9 holes en naar verluid zelfs ‘uitholend’ naar een marker op de green. En ze waren als kinderen zo blij. Wij spelen al weer driekwart jaar en dankzij het doorzettingsvermogen van het bestuur kreeg het seizoen 2020 zelfs een finale. Dát is pas geluk hebben. Anders had naast Anna van Lennep gewoon Martijn Paehlig zich tot winnaar van de Order of Merit laten kronen, in plaats van ondergetekende. Onze vice-voorzitter zal zich nog wel eens achter de oren krabben of het seizoen toch niet beter één wedstrijd korter had kunnen duren…
A-categorie plhc stbf
1. Foeke Collet 13 35
2. Pim Donkersloot 22 33
3. Marijke Brouwers 19 29
4. Anton Kuijntjes 17 27
5. Hans Terol 20 27
6. Helene Wiesenhaan 24 27
7. Charles Taylor 22 25
8. Fred Veldman 19 23
9. Jeroen van Leeuwen 20 23
10. Martijn Paehlig 11 22
11. Leo van de Ruit 19 21
12. Léon Klein Schiphorst 21 21
13. Jeroen Burger 21 18
14. Friso Leunge 16 17
15. Christian Scheen 20 NR
B-categorie
1. Eric Venghaus 25 41
2. Hannie Verhoeven 32 39
3. Willem Buijteweg 35 34
4. Paul Boehlé 31 31
5. Anna van Lennep 32 31
6. René Brouwer 30 30
7. Sonja van de Rhoer 24 29
8. Paul Mansoor 27 28
9. Willem van den Elskamp 36 28
10. Henri van der Steen 16 26
11. Taco Mulder 24 23
11. Jan van Galen 24 23
13. Ruud Taal 32 23
14. Andy Houtkamp 26 20
15. Pieter Landman 30 20
16. Hans Botman 36 19
17. Ronald Massaut 29 15
18. William Wollring 26 NR
1 E RONDJE LIMBURG IN 2011 GROOT SUCCES ABDIJ ROLDUC VERRASSEND In 2010 belde Fred Sochacki naar Hans Terol “Vind je het een goed idee om volgend jaar naar Kerkrade te komen zodat ik jullie het e.e.a. kan uitleggen over een nieuwe golfbaan rondom de abdij Rolduc.” Over een dergelijk verzoek hoeft Terol nooit na te denken “Top idee! Zullen we samen een programma maken voor het eerste Rondje Limburg?” En zo geschiedde. Maar liefst 40 NVGJ-leden togen in mei 2011 naar Zuid Limburg om op drie verschillende banen te spelen en te overnachten in het klooster. De eerste dag werd ons gezelschap op kerkse gastvrijheid ontvangen. Sommigen vergaapten zich aan de indrukwekkende rondleiding, anderen vouwden hun handen uit eerbied of prevelden een gebedje en weer anderen moesten glimlachen. Fred Sochacki op zijn beurt sprak tijdens het diner zijn mede leden toe met een heldere uiteenzetting van zijn initiatief om 18 holes rondom de abdij aan te leggen. Dat idee dateert al van 2003, maar zegt Fred “Vanaf het begin hebben we weinig steun van de bevolking. Daarom duurt het zo lang. Zij is bang voor beschadiging van de omgeving.” Toch bleef hij knokken en zag zijn droom zeker uitkomen, want “het levert arbeidsplaatsen op en de opening staat over twee jaar gepland. Met de start van de eerste 9 holes is inmiddels begonnen en ik zou graag willen zien, dat Rolduc de homecourse van de NVGJ gaat worden. Voor de bestuurskamer is al ruimte ingericht.” Freds enthousiasme kende geen grenzen en hij bleef ons wijs maken, dat de baan er komt. Zes jaar lang bleven de leden bij hem zeuren “Komt er nog wat van?” Zijn droom spatte uiteen, toen de gemeente Kerkrade in 2017 de Golfbaanplannen niet in het betreffende bestemmingsplan opnam.
Het Kostertje, de fameuze troostprijs bij de NVGJ, is in een nieuw jasje gestoken. Jarenlang kwam het brouwsel via sponsor Heleen Sonnenberg van Weduwe Joustra. Er zijn nu nieuwe flesjes gefabriceerd voor het nakende seizoen 2025. Wat niet is veranderd is de tekst op de fles, die op een prachtige wijze de ellendige ronde van Henk Koster op onze homecourse De Texelse beschrijft.
Hans Terol kijkt vooruit op het komende wedstrijdseizoen: ,,Er komen nog hele mooie dingen aan.'' Al wordt het wel steeds moeilijker...
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Op de wedstrijdkalender van 2005 stonden “slechts” twee surprisereizen. De eerste naar Hardelot waar onze vereniging is opgericht en de tweede naar Parijs en St. Brieux. Naar Hardelot met onze eigen auto en naar Parijs en St. Brieux met een privé jet van de KLM. Vooral de laatste bleek een ongekende luxe van jewelste! Voor slechts € 25,= pp twee dagen geheel verzorgd. Dan krijgt onze secretaris een telefoontje van ex-collega Jeroen Goeman Borgesius. “Heb je zin om met jouw kluppie naar de Vogezen te gaan? Zo ja, dan ben je bij deze uitgenodigd door ClubMed.” De leden wisten echter niet, dat Hans Terol ook nog in onderhandeling was met het Portugese toeristenbureau. Tijdens zijn laatste gesprek medio september in Den Haag ging de kogel door de kerk en werd de NVGJ definitief ‘gratis en voor niks’ uitgenodigd om 5 dagen naar de Oost Algarve te gaan. Tegenprestatie was exposure over deze schitterende streek. Het was ook alweer een kers op de taart. De Portugese gastvrouwen hebben ons werkelijk verwend met prachtige golfbanen, mooi hotel, heerlijke diners en drankjes en de laatste avond werden zelfs de deuren van een groot theater geopend om alleen voor de “Nederlandse journalisten” een schitterende dinnershow te presenteren. Het was een vermakelijke avond waar tenslotte de ene na de andere polonaise volgde. Op de foto zien we Rob Hoogland die zich kostelijk vermaakte met de gezellige feestelijkheid en heerlijke visjes. Eén van de charmante Portugese gastvrouwen die de hele avond op de dansvloer stond keek opvallend veel naar die grote reus uit Nederland. Hij merkte dat ook, glimlachte naar haar, totdat zij met haar stoute schoenen hem vroeg ”Do you want to dance with me?” Tot haar grote verrassing werd ze spontaan door hem opgetild en liep Rob dansend over de vloer, terwijl zij het bijna in haar broek deed van het lachen.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité