Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
21.10.2021
‘Iemand de das omdoen’, kent u die uitdrukking? Iemand de das omdoen, golf- en countryclub de Hooge Graven worstelt ermee… ‘Iemand de das omdoen’ is oorspronkelijk in de late middeleeuwen een aanduiding voor de strop of de galg, later krijgt de uitdrukking de betekenis ‘iemand of iets de nekslag geven’.
De Hooge Graven wordt namelijk aangevallen door een groep dassen, afkomstig uit twee dassenburchten vlakbij de baan.
Ze ruïneren de fairways, geholpen door kraaien die te pas — en vooral te onpas — naar engerlingen pikken op fairway en green. Vooral op de tweede negen is de schade fenomenaal en omdat je in dat woud van blauwe paaltjes moeizaam tot normaal spel komt, mag je op die holes plaatsen. Het is te hopen dat de Hooge Graven een liefst diervriendelijke oplossing vindt om dit probleem op te lossen en dat dit niet de nekslag betekent voor de kwaliteit van de Ommense fairways.
Ondanks deze ietwat bizarre omstandigheden lukt het Foeke Collet en mij om op deze droge (!) maandag 36 stablefords te scoren. Dat resultaat staat niet op zichzelf, want het heeft gevolgen voor de finalewedstrijd in Nunspeet. Zowel Foeke als ik stijgen naar een derde plaats in de A-categorie, respectievelijk de B-categorie en zullen hun zeven tegenstrevers op 1 november een poepie laten ruiken.
Drooglopen
De 32 NVGJ’ ers gaan met flink wat slagen mee de baan in (zo krijg ik met hcp 21,2 toch 28 slagen), en hebben overal in hun tas regenkleding gestopt. De regenverwachting is 83% maar die 17% kans op drooglopen hebben we toch mooi gepakt.
Bij de turn staat Jeanet ons op te wachten met een saucijzenbroodje, wij mogen haar zo noemen omdat zij haar naam op ooghoogte van Willem Schouten op haar trui heeft staan. Jeanet zal ons heel de dag met drank en spijs verzorgen, hulde voor de keuken en bar van de Hooge Graven.
In de A-categorie wordt Foeke dus eerste (36 stablefords), Anton Kuintjes tweede (34) en Fred Veldman derde (32). In de B-categorie mag ik me winnaar noemen (36 stablefords), Henri van der Steen wordt tweede (35) en Willem Buijteweg derde (33).
We kunnen de score van Hans Botman, luidkeels DERTIG, niet onvermeld laten. U mist hier notoire winnaars als Jolanda Swart en Martijn Paehlig. Onze voorzitter heeft last van wat in medische kringen als ‘FFF’ wordt gediagnosticeerd: Flinke Finale Fobie. Met de haven in zicht ga je de zeilen reven, zogezegd. In de laatste ronde zet Verstappen zijn motor uit en laat Hamilton passeren, dat beeld. Misschien is Martijns schamele stablefordtotaal op de Hooge Graven een wake-upcall voor hem.
Jolande heeft teleurstellend gescoord omdat ze te beduusd was van een grappig voorval in haar tankstation. Zoals bekend verkoopt Jolanda in haar tankstation volop golfballen. Omdat ze weer snel door haar voorraad heen was, liet ze 5000 z.g.a.n. lakeballs aanrukken. In die 5000 ballen trof ze zowaar een bal met het NVGJ-logo en met de ronde letters GL erop. Niet GroenLinks zoals Willem van den Elskamp immer vreest maar van ondergetekende. Waarschijnlijk opgevist uit de wateren van Spaarnwoude, homecours van Hans Terol, Hélene Wiesenhaan en mij. Laat de statistici maar uitpluizen hoe groot die kans is.
Promotie/degradatie?
In de B-categorie wordt Henri van der Steen dus nipt tweede. Henri wil zo snel mogelijk terug naar de A-categorie, waar hij door zijn fietsongeluk in 2020 uit degradeerde. Nu gaat het gerucht dat de scheidslijn tussen A en B, nu vastgelegd op handicap 16.9, omhoog gaat naar 19. Dan ontstaat er een redelijker verdeling van het aantal golfers in beide categorieën. Een afwijkende mening in dezen lanceerde Igor Bennik, recentelijk gepromoveerd naar de A-categorie. Igor pleit, vooral na zijn lage score op de Hooge Graven (want 13) voor het openstellen van een C-categorie.
Om nog wat olie op de golfgolven te gooien, nam ik tijdens mijn winnaarswoordje, de gelegenheid te baat om te pleiten voor een promotie/degradatieregeling. Wie winnaar wordt in de Order of Merit 2021 B-categorie (want Ruud Taal) promoveert naar de A-categorie. Daaruit degradeert de speler met het laagste jaarlijkse gemiddelde (want Igor Bennik). En dan is het het volgende jaar weer nieuwe ronde, nieuwe kansen. Zo geef je de Duca del Cosma Masters een extra dimensie en creëer je de situatie dat notoire veelvoudige winnaars kunnen doorgroeien naar een hoger podium. Daarnaast verlossen we de onderaanbungelaar in de A uit zijn lage lijden. Iets voor een snel besluit nog vóór 1 november of is zulks onderhevig aan formatie-achtige langdurige overwegingen?
Friettafel
Wat verder nog opgevallen is in Ommen: hoe kan het dat op de tafel met de laagste scores (iemand met 14 en buurman Igor dus 13) Jeanet en consorten de meeste bakken friet (in Noord-Nederland patat geheten) moesten brengen? De prijsuitreiking moest hierdoor worden uitgesteld, de winnaarsfoto moest zelfs door de vertraging binnen worden genomen omdat de fotograaf van dienst ook aan de ‘friettafel’ zat en de duisternis inmiddels zijn intrede had gemaakt.
De uitslag
De laatste wedstrijd op Hooge Graven voor de finale op Nunspeet stond in het teken van de eindstand in de Order of Merit. In de A-categorie won Foeke Collet, die opstoomde naar de tweede plaats en nu het leidende duo vormt met Marijke Brouwers. Ook Anton Kuijntjes en Fred Veldman plaatsten zich door goede resultaten. In de B sloeg Ger Laan genadeloos toe en werd derde in de OoM achter Ruud Taal en Anna van Lennep. De beste acht spelen op 1 november de finale.
A-categorie plhc stbf
1. Foeke Collet 13 36
2. Anton Kuijntjes 17 34
3. Fred Veldman 20 33
4. Bert van der Toorn 20 30
5. Martijn Paehlig 10 29
6. Eric Korver 18 28
7. Stef Swagers 2 26
8. Jolanda Swart (sponsor) 21 25
9. Helene Wiesenhaan 14 24
10. Igor Bennik 22 13
B-categorie
1. Ger Laan 28 36
2. Henri van der Steen 26 35
3. Willem Buijteweg 34 33
4. Elaine de Boer 29 32
5. Anja Vermaas (gast) 30 31
6. Hans Botman 36 30
7. Madelon Barenbrug 37 30
8. Ralph Blijlevens 24 29
9. Andy Houtkamp 24 28
10. Paul Boehlé 31 27
11. Taco Mulder 27 25
12. René Brouwer 29 25
13. Hannie Verhoeven 28 24
14. Willem van den Elskamp 33 24
15. Ragnar Niemeijer 36 24
16. Guus van Holland 37 20
17. Jan van Galen 26 14
18. Jur Raatjes 37 NR
Ik ben er klaar voor. Tenminste, alle voorbereidingen zijn gedaan: diverse handschoen, check. Genoeg ballen, check. Pins, check. Pitchfork, check. Golfhorloge, check. Vier seizoenen kleding in de auto, check. Nog wel even de clubjes poetsen. En nieuwe golfschoenen bestellen, want deze robuuste Stuburts zitten wel heerlijk, maar overal waar naden zijn laten die inmiddels los. Nu ben ik mij wat minder bewust van wat wij ‘in voorraad’ hebben dan mijn echtgenote. Tenzij het om de wijnkast gaat. ,,Nieuwe schoenen bestellen'', vraagt zij verbaasd. ,,Heb je al eens in de garage gekeken. Je hebt nog twee paar nieuwe. In de doos, nooit uitgepakt'', klinkt het vol onbegrip. Hè, nieuwe schoenen? Welnee, of toch. Twee dozen van Duca del Cosma. Ja, uitverkoopjes, die kon ik echt niet laten staan. De situatie vraagt om een licht charmeoffensief. Zal ik meteen maar even het schoenenrek opruimen, stel ik zeer toeschietelijk voor. ,,Zal mij niet verbazen als daar ook nog nieuwe schoenen staan.'' Kom op! Ik verzamel geen schoenen, ik loop er alleen maar op. Het opruimen van het muurhoge schoenenrek blijkt een harde confrontatie met mijzelf. Op ooghoogte vind ik direct de vaker gebruikte, oude schoenen. Wat meer onderop blinken nog andere schoenen. Callaway? Zitten die ook in de schoenen, vraag ik quasi nonchalant. Wel een beetje slordig. Nog eens drie paar golfschoenen; nieuw. Wit met rode en zwarte bies, geheel zwart en een paar klassiek bruin met krokodillenprint. Maar, ik gooi ook zes paar oude schoenen weg, probeer ik nog. Dat is niet voor niets, want niet wetend dat de garage een verkapte golfschoenensale is, had ik al een nieuw paar besteld. Hey Dée, werk jij morgen thuis? ,,Ja, hoezo?'' Nou, het kan zijn dat er een pakje voor mij wordt bezorgd en ik heb de hele dag afspraken buitenshuis, probeer ik zo gewoon mogelijk. Dat heeft ze meteen door. ,,Een pakje? Je gaat mij toch niet vertellen dat je nieuwe golfschoenen hebt besteld'' vraagt ze hoofdschuddend. Nou ja, ik wist dus niet dat ik ergens nog een paar nieuwe schoenen had staan. Dat was voor ik ging opruimen, anders had ik dat nóóit gedaan, natuurlijk. Weer een zucht, gecombineerd met een meewarige blik. Ik denk dat het maandag de zwarte Callaway's worden; spikeless. Ik blijk ook zwarte golfschoenen te hebben mét spikes... Wist ik ook niet... Ronald Massaut
Soos vorige jaar het Ruud Taal en Ruud Onstein, die twee oudste gholfspelende lede van die NVGJ, die nuwe gholf seisoen afgeskop met ’n wedstrijd op die gholfbaan van Kuilsrivier, ’n baan in die omgewing van Stellenbosch. Hulle het matchplay gespeel vir die bevordering van die inskrijwings vir die Mr. Glow Matchplay Kompetisie en die eggenotes Marianne en Kea het toegekijk of alles volgens die reeëls is verloop. Ruud O is oud wenner van dees kompetisie, maar hij is nu te oud om nog te kompeteer vir die wentjek, ondanks dat hij die gholfstokkies nog aardig kan hanteer. Ruud T het die wens om die Cup nog ooit te wen, maar of dit sal gebeur lig in die skoot van die toekoms verborge. Het was een spannend tweegeveg waarbij die wenkanse bij elk putjie verander het. Dan het Ruud één op op sy telkaart, en dan had Ruud één op op sy telkaart. So het die kanse gewissel. Op die 15e putjie was albei spelers gelijk op, maar op die 16e putjie het Ruud O sy bofhou verbrou en die bal in die water geslaan, terwijl Ruud T een baie bofhou gemoker het en die putjie gewen het. Op die 17e putjie was beide spelers gelijk aan die baansijfer so dat die 18e putjie, baansijfer 5, die beslissing moes bring. Daar het Ruud T toegeslaan, hij was met drie houwe op die setperk en het met sy setijster, die vuurwarm was, die bal dood bij die pen gekrij vir ‘n 5. Die beide spelers het hierna hande geskud en Ruud T gefelisiteer met dees pragtige oorwinning. Die wedstrijd was in baie harmonie verloop en die koeldrankies na afloop was baie lekker. Dieselfde aand het die twee aandete geniet in één van die spog restaurants van Stellenbosch. Daar het Ruud T na sy sege geseg: “Ek is baie tevrede met my spel, daar was ’n paar belangrike sethouwe wat die verskil tussen wen en verloor was. Dit is ’n wonderlike manier om die nuwe seisoen te begin en ek sien uit na die jaar. Ek wil hierop voortbou en vanjaar my best gholf speel’ aldus een tevrede Ruud Taal. (voor vertalingen raden wij Google Translate of Glosbe.com aan, red)
De aanmelding voor de NVGJ-matchplaycompetitie 2025 is opengesteld. Aanmelden kan heel eenvoudig (én snel!), door een e-mailbericht naar louiswesthof@gmail.com te sturen met: ‘Ja, ik doe mee’, of woorden van gelijke strekking. Ook in de 2024-editie is weer bewezen dat er geen leukere spelvorm is dan matchplay. Voor het derde jaar op rij draagt deze wedstrijdreeks de naam van onze ruimhartige sponsor Mr. Glow, vertegenwoordigd door Jolanda Swart. Hulde! Ik ben heel benieuwd waarmee ze de finalisten en halvefinalisten dit jaar zal verrassen. Gezien het enthousiasme onder de deelnemers over de vorige edities hebben we voor dit jaar nauwelijks iets aan de opzet gewijzigd. Dus organiseren we ook in dit jaar een herkansingscompetitie voor de verliezers in de eerste en tweede ronde (mits voldoende aanmeldingen, moet ik er formeel bij vermelden). We memoreren hierbij het spelconcept, dat een kleine wijziging onderging: er wordt tot en met de kwartfinales gespeeld met driekwart verrekening van de playing handicaps. In de halve finales én de finale worden de handicaps volledig verrekend (dit mede op voorspraak van onze kampioen van 2024, die zo meer tegenstand verwacht). Bij de indeling van de eerste en tweede ronde doet de wedstrijdleider zijn best om te voorkomen dat de deelnemers het halve (of hele) land moeten doorkruisen om het tegen elkaar te kunnen opnemen. Met vriendelijke groet, uw wedstrijdleider, Louis Westhof
Nog maar één week en dan gaat het seizoen gelukkig weer beginnen. Wie er nog niet bij is, is in ieder geval onze all time recordhouder van de NVGJ, met maar liefst zeven eindoverwinningen van de Order of Merit. Henri van der Steen staat voorlopig nog even aan de kant door een venijnige rugblessure en wacht op een operatie
Terwijl de aanmeldingen binnenstromen voor de eerste golfwedstrijden van de NVGJ, zijn onze leden nog volop bezig met allerlei andere activiteiten. Hélène stuurde ons dit plaatje. Het is 20 graden in Saalbach momenteel. Of er nog lang geskied kan worden is nog maar zeer de vraag. Maar deze pakken ze haar niet meer af.
De wedstrijdcommissie heeft in overleg met het bestuur besloten om het wedstrijdreglement op een aantal punten uit te breiden of te verduidelijken. Het betreft een aantal punten, die René Brouwer als voorzitter van de wedstrijdcommissie graag even toelicht.