Er is een win en een win

‘Er gaat niets boven gras, maar een win is een win’, zeiden zowel Joost Luiten als Wil Besseling toen ze een paar maanden geleden allebei beslag wisten te leggen op de eerste plaats in een van de virtuele wedstrijden die de Europese Tour tijdens de golflockdown organiseerde. Na de finale van de eerste editie van de Duca del Cosma Golf Experience kan ik dat volmondig beamen. Ik tel de uren af naar de hervatting van het seizoen op Sluispolder, maar de eerste zege na de lockdown is binnen. Een win is een win, ook als het gras kunst is de bal het grootste deel van de vlucht digitaal aflegt.

Het had niet veel gescheeld of ik had helemaal niet meegedaan aan het indoorfestijn dat onder de handen van Ruud Taal en Caroline van Wezel dit voorjaar tot bloei kwam. Het gebrek aan tijd neemt groteske vormen aan en eigenlijk was ik van plan om alleen maar even een uurtje te komen kijken, zoveel enthousiaste verhalen had ik over het golffeestje gehoord. Om de een of andere reden werd mijn ‘ik kom graag een uurtje kijken’, echter opgevat als ‘ik doe mee’, want al rap bereikte me de vraag of ik een voorkeursdag had om te komen spelen.

Omdat de boog niet altijd gespannen kan zijn combineerde ik vorige week nuttig en aangenaam met elkaar en toog met laptop en al naar Breukelen, waar in de hal van het hoofdkantoor van het Nederlandse schoenenmerk een complete indoorfaciliteit is gebouwd, die de leden van de NVGJ ook nog eens gratis mochten gebruiken.

Een rondje, even bijkletsen met Frank en Caroline van Wezel die het merk onvermoeibaar aan de man/vrouw brengen, een paar uurtjes weg, tussendoor wat mail afhandelen, moet kunnen.

Het laatste wat je dan echter moet doen is winnen, en dat was precies wat ik stom genoeg deed door met veertig slagen rond te gaan over de digitale eerste negen van Pebble Beach. Het was genoeg voor de gedeeld eerste plaats en een plek in de finale, die op korte termijn (vakanties en zo) gespeeld moest worden. Precies één ochtend had ik nog vrij in mijn agenda en door een gelukkig toeval kon ook de rest (Sonja van de Rhoer, Gerald van Daalen, Henk Koster en natuurlijk de wedstrijdleiding en verslaggever van dienst Ruud Taal, René Brouwer, Madelon Barenburg en Willem van den Elskamp) op die ochtend de reis naar Breukelen maken.

Twee uurtjes, laptop mee, nuttig en aangenaam, enfin, een herhaling van de vorige week leek me wel wat.

Dat het een exácte herhaling zou worden, had ik echter ook niet verwacht. Achttien punten en veertig slagen met een net verlaagde handicap doe je niet elke keer, zeker niet als Ruud Pelleboer Taal ook nog eens slecht weer heeft geprogrammeerd op de lastige backnine van de beroemde Amerikaanse baan. Maar zie, de golfgoden waren ook deze ronde met me. Opnieuw had ik maar veertig slagen nodig en met opnieuw achttien punten bleef ik Gerald (2e), Sonja (3e) en Henk (4e) voor, waardoor ik mezelf de eerste winnaar van de Duca del Cosma Golf Experience mag noemen. De toevoeging ‘eerste winnaar’ impliceert inderdaad precies dat wat je hoopt: dat er een tweede editie komt. Gastvrouw Caroline en Ruud Taal deden daar niet ingewikkeld over. Die tweede editie komt er. Ruim dertig man/vrouw deden de afgelopen weken mee aan het virtuele golftoernooi, en ja, de thuisblijvers hebben wat gemist, maar een nieuwe kans lonkt.

Nu eerst eindelijk weer naar buiten, met zijn allen spelen op echt gras, maar de stip op de horizon van een nieuw bezoek aan Breukelen staat. Net als een rondje met 36 punten en tachtig slagen op Pebble Beach.

Wat Joost en Wil zeiden: een win is een win.