Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
07.02.2020
Na de rondleiding door het nieuwe hoofdkantoor van Duca del Cosma en een inspirerend welkomstwoord van PR-dame Caroline van Wezel zijn de vier deelnemers aan Ronde 5 van het NVGJ Virtuele Golfkampioenschap 2020 goed gemutst om het strijdperk van de Duca Golf Experience te betreden. Aan de slag gaan dit keer: onze onvolprezen webmaster Hans Botman, Jan van Galen, Jeroen van Leeuwen en Richard van Stralen.
Al vanaf de eerste klap in het meteen goed raak. Richard en Jeroen hebben geen medelijden met het scherm: kanonskogels zijn het die beide heren afvuren. Hans Botman laat zich niet gek maken, speelt stratego en speelt deze hole in par, wat hem drie punten oplevert. Terwijl de andere drie mannen stuk voor stuk met twee punten in de pocket naar hole twee lopen. Na hole 1 is Hans Botman dus de
verrassende leider. Negen punten gezamenlijk voor de hele flight na hole één hebben we trouwens ook nog niet eerder gezien.
Op hole twee geeft Jeroen andermaal zijn visitekaartje als longhitter af. Zijn perfect geraakte Titleist doet er maar liefst 245 meter over om tot stilstand te komen. Hiermee onttroont hij Bert van der Toorn met 17 meter als leider in ons Virtuele Longest Drive Klassement. Door zijn lekkere drive houdt hij op deze korte par 5 nog 197 meter over om de pin te halen. Zijn tweede slag is evenwel 204 meter
lang. Met twee slagen ligt hij dus zeven meter voorbij de vlag. Zo’n birdie-kans, goed voor vier punten, kun je niet laten lopen. Dat doet Jeroen dan ook niet. Zodat hij met zes punten de leiding overneemt. Hans Botman houdt zijn goede start niet vol en scoort ”een mooi rond getal”, oftewel nul punten.
Op hole 3 doet Jeroen zijn krachtpatserij nog eens dunnetje over met een drive van 237 meter. Richard van Stralen, ook voor geen kleintje vervaard, doet een poging in de buurt te komen van Jeroen. Hij ziet zijn bal ruim 200 meter vliegen, maar moet op longhitter-gebied toch de eer aan Jeroen laten. Jan van Galen en Hans Botman komen met ”een mooi rond getal”van de hole. Hun totaal blijft steken op drie punten. Richard en Jeroen voegen elk twee punten toe aan hun totaal. Wat Richard op vijf brengt, Jeroen komt op acht. Kortom, er hangt sensatie in de lucht: iemand die na drie holes met acht stablefordjes aan kop gaat, dat biedt perspectief voor een monsterscore.
Maar helaas, het mag niet zo zijn. Op alle volgende holes, de nummers 4, 5, 6, 7 en 8, moet Jeroen zich helaas tevreden stellen met dat eerder genoemde “mooie ronde getal”. Veel waterballen brengen hem regelmatig aan de verkeerde kant van de score. Hans, Jan en Richard sprokkelen vervolgens regelmatig hun puntjes bij elkaar. (Kenners weten dat ik hier de fameuze Noord-Hollandse sportjournalist Sam de Jager citeer: die schreef in al zijn biljartverslagen: ”de spelers sprokkelden hun puntjes bij elkaar”. Hij werd daar ter redactie wel ‘ns op aangesproken, alsubegrijptwatikbedoel…) Jan van Galen pakt op hole 5 in één keer drie punten dankzij een mooie par. Zoals Hans Botman op de korte par drie zevende hole (96 meter en flink omlaag) eveneens drie punten pakt dankzij een strakke par.
Richard heeft een sterke eindspurt: één punt op hole zeven, twee punten op hole 8, idem dito op hole negen. Terwijl op hole acht zijn drie medespelers weer zo’n ”mooi rond getal” moeten noteren. Op hole negen komt Jeroen nog een keer sterk terug met een drive van 238 meter. Dat wil dus zeggen dat hij maar liefst drie keer een drive produceerde die langer was de longest drive tot dan toe. Uiteindelijk stoppen zowel Jeroen als Richard op de slothole twee punten in hun ransel. Hans en
Jan scoren niet.
Zulks levert na negen holes de volgende eindstand op: Hans en Jan gedeeld derde met negen punten, Jeroen tweeds met tien punten. Richard pakt met twaalf punten de virtuele dagprijs. Dit betekent tevens dat er nog steeds een trio het leaderboard aanvoert: Olga, Andy en Ruud met 15 stablefordpunten. Dinsdag zeven juli wordt Ronde 6 van dit Duca-golffeest afgewerkt door de ”Honourable NVGJ- Gentlemen” Gerald van Daalen, Martijn Paehlig, Leo van de Ruit, Fred Veldman. Daarna volgen nog Ronde 7 op 8 juli en Ronde 8 op 9 juli. Inmiddels zijn ook deze flights volgeboekt. Inschrijven kan niet meer.
Met trots kondigt de NVGJ aan dat Redexim de titelsponsor is van de Nations Cup 2025, het internationale golftoernooi voor golfjournalisten dat dit najaar plaatsvindt op Texel.
Klop gehad ... van mijzelf ,,Je speelt niet tegen míj, je speelt tegen jezelf.'' Michiel van Kleef had het niet duidelijker kunnen stellen. Ik doe het zelf, kampioen holes verkloten. Totaal niet in de wedstrijd. En matchplay is écht een wedstrijd, puur één-op-één. Mijn voorbereiding op het seizen was ook helemaal niks. Pas vier rondje gespeeld sinds oktober vorig jaar. De hele winter mantelzorger geweest voor mijn beide ouders, verpleger/verzorger voor mijn echtgenote Dea na een hele ongelukkige val met de fiets. Surprisereis moeten annuleren, net als onze eigen winterse golfvakantie. Te veel water Vooraf had ik mij mede daarom ook niet echt een voorstelling gemaakt van mijn matchplay op De Purmer. Alleen dat Michiel zijn ballen gemakkelijk 130-150 meter slaat, ik kom vaak niet verder dan 80-90 meter, 100 max. Met slechts vier slagen mee op de moeilijkste holes red je dat écht niet. In theorie verlies je dan bijna elke par 5 en alle lange par 4-en. Gelukkig spelen we de lussen geel-rood. Niet de witte. De holes op wit zijn té lang, de fairways té smal en er is té veel water. En geel-rood is mij altijd wel goed gezind geweest. En toch: de eerste vier holes beginnen slecht. Ik krijg de bal niet fatsoenlijk weg vanaf de tee. Beetje te voorzichtig, misschien, afslaan met een houten 3. Maar toch: op hole 3 sta ik zo maar 1 up. Heel eerlijk, dat punt krijg ik in de schoot geworpen, want Michiel speelt met een verkeerde bal. Ik schrik er zelfs van. Dit kan niet. Klopt helemaal, want prompt gaat hole 4 verloren; twee keer een waterbal. En er komt nog veel meer water, bedenk ik mij. 'Zó zonde' Ik ben de tel kwijt hoeveel ballen ik in het water heb geslagen. Ik schat een stuk of tien. Heel toepasselijk: ik speel met lakeballs. Dieptepunt: met drie slagen voor op de moeilijkste hole van de rode lus sla ik mijn bal twee meter verder in het water. En vanaf dezefde plek nog eens. Weg voorsprong. ,,Zó zonde'', reageert Michiel hoofdschuddend. Doodzonde! Hoe kun je zo slecht spelen? Nu speel je natuurlijk niet alleen. En Michiel slaat soms - voor mij - wereldballen. Hoe kom jij aan handicap 26,5, vraag ik niet begrijpend. ,,Nou ja, dat heb je gezien. Ik sla wel ver, maar alle kanten op. Mijn pro zegt ook dat ik gemakkelijk naar handicap 20 kan. Alleen op deze manier gaat dat niet gebeuren.'' Om vervolgens weer met een hoek zijn bal zoek te spelen. ,,Dat bedoel ik dus.'' Oké. Putten Zo staat Michiel bij de turn slechts 1 up. ,,Alles is nog mogelijk.'' En dat blijkt ook als ik hole 10 win, dankzij een mooie putt. Gelijk! De putter is weer hot vandaag, maar daarvoor moet ik wel eerst op de green zien te komen. Zo blijkt. De volgende holes gaan verloren. Ik hoef niet eens meer te putten. Vier op rij gaan naar Michiel, deels door eigen handelen. Op hole 15 - een par 3 - beleef ik nog even een opleving, maar op hole 16 - een lange par 5 - gaat bij 3&3 definitief het licht uit. 'Je speelt niet tegen mij, je speelt tegen jezelf', herhaal ik de harde maar juiste observatie van Michiel. Michiel, succes in de volgende ronde. En ondanks de smadelijke nederlaag was het toch een aangename golfmiddag. Bedankt!
In de recente nieuwsbrief staat per abuis een verkeerde datum (19 mei) genoemd voor de wedstrijd op Landgoed Welderen. Om misverstanden te voorkomen: de wedstrijd wordt gespeeld dinsdag 20 mei. Er kan inmiddels worden ingeschreven.
Recent maakte ons lid Pamela Sturhoofd de documentaire Patatje Oorlog over twee Nederlandse mannen – Franky en Coen – die afreizen naar de frontlinies in Oekraïne om daar letterlijk troost en voedsel te brengen in de vorm van patat. Met hun snackkar en eindeloze veerkracht helpen ze vluchtelingen en achtergebleven ouderen in zwaar getroffen gebieden, en runnen inmiddels zelfs een opvanghuis in Dnipro. Een verhaal over medemenselijkheid, absurditeit en hoop – in oorlogstijd.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.