Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
28.03.2022
Lex met Carien, lang geleden
Lieve leden van de NVGJ! Ik heb het estafettestokje aangereikt gekregen van Carien van Beek, met wie ik ooit op Ameland samen speelde. Zij won de wedstrijd en mocht daardoor in een open auto een ritje over het eiland maken op weg naar de veerpont. Ze mocht iemand meenemen en dat werd ik! Nog dank daarvoor Carien!
De reis en de oprichting!
Als fotoredacteur bij De Telegraaf, kreeg ik regelmatig van de heren Taylor en Donkersloot het verzoek een fotograaf te sturen naar één of ander golftoernooi. Natuurlijk zag ik wel vaker foto’s van golfers, maar associeerde die altijd met de upperclass. Pim, plaatsgenoot, nodigde me een keer uit mee te gaan naar het Dutch Open in Hilversum. Ik kende maar één golfer, Severiano Ballesteros. Pim nam me mee naar een perstent waar hij een interview had met…..natuurlijk Ballesteros! Alleen al door het charisma van die man besloot ik toch maar eens te gaan golfen. Bedankt Pim en Seve!
Met dezelfde Donkersloot (er zijn er nogal veel), zouden we met mijn auto naar Hardelot rijden, niet wetend dat daar de NVGJ zou worden opgericht. Helaas begaf mijn auto het een dag voor vertrek en Pim had ook geen vervoer. Ik heb toen uit de krant de goedkoopste rijdende auto gekocht! Het was een zeer sportieve Citroën Chrono en ook een zeer kromme Citroën Chrono.
Als een krab slingerden we over de weg en het was een wonder dat we in Hardelot kwamen en ook nog terug in Nederland! De aanwezigheid bij de oprichting van de NVGJ deed alle autoleed verbleken! Ik ben er nog steeds trots op aanwezig te zijn geweest bij de oprichting van “onze” NVGJ en blij dat ik daardoor zoveel mooie mensen heb leren kennen!
En vergeet allemaal alsjeblieft ons credo niet!! Bezorg elkaar een fijne dag!!
Ik geef het stokje graag over aan mijn oud-collega bij de Telegraaf, Ron Peereboom Voller.
De editie 2025 van de Jaski Open op Sluispolder, voor de tweede keer ook een major, is volgeboekt. Alle 49 plaatsen zijn bezet, evenals alle stoeltjes van de zeven buggy’s die we tot de beschikking hebben. Nieuwe aanmeldingen komen op de wachtlijst. In tegenstelling tot wat eerder is aangegeven, starten we niet om 12 uur maar gaan de eerste flights, op 1 en 10, om 11.31 de baan in. De laatste flights vertrekken om 12.20. Jaski is al vele jaren zo'n beetje de populairste wedstrijd in het seizoen: dankzij de royale sponsoring door Willy Hoogland heeft de wedstrijd een sublieme uitstraling. En nu er bonuspunten te verdienen zijn, van 80 aflopend naar 10 voor de eerste acht in beide categorieën, is de wedstrijd nog eens extra aantrekkelijk. Mocht je, om wat voor reden, toch niet mee kunnen doen, laat dat dan tijdig weten: dan kunnen we anderen blij maken.
Wat kan golf toch een verschrikkelijk frustrerende sport zijn. Dat is natuurlijk geen nieuws voor het gros van de NVGJ'ers, die alles weten van fluffs, toppertje, slices en 3-putts. Ons motto is niet voor niets 'elkaar een leuke dag bezorgen', en niet 'these guys and girls are good'. Maar soms gaan de golfgoden wel heel ver met het geven van lesjes nederigheid.
**Winderig, maar warm ontvangen: NVGJ aanwezig bij Redexim Golfdag** Namens de NVGJ waren we op uitnodiging van Redexim en Barenbrug aanwezig bij de 35e editie van hun jaarlijkse Golfdag. Een traditie waar we als NVGJ graag bij aansluiten, zeker in een jaar waarin Redexim zich als trotse sponsor aan onze eigen Nations Cup heeft verbonden. Martijn Paehlig, Hélène Wiesenhaan, Peter Boogaard en ondergetekende mochten de eer van de vereniging hooghouden. En dat deden we op een plek van formaat: De Pan. De wind maakte het uitdagend, maar het Engelse karakter van de baan kwam er prachtig door tot zijn recht. Naast een stevige ronde golf stonden ook demonstraties van nieuwe machines op het programma, en was er bijzondere aandacht voor greenkeeper Marcel Bossinade. Hij ontving de Cees de Bree Innovation Award voor zijn niet-aflatende inzet en innovatieve werk op De Pan. Terecht en verdiend. Dank aan Redexim en Barenbrug voor de uitnodiging, de goede organisatie en het warme ontvangst. Wij kijken nu al uit naar oktober, wanneer we hen op Texel mogen ontvangen voor The Nations Cup.
Mijn golftas met een bagage van clubs, handschoenen, ballen maar vooral herinneringen. Van iedere club weet ik nog precies waarop ik kon vertrouwen. Mijn King Cobra Driver 10.5 was mijn beste maatje. Mijn Scotty Cameron met daarop de tekst “Bedankt voor 10 mooie Belek-jaren. Jouw golfvrienden” Het balletje waarmee ik de enige hole-in-one heb geslagen. Nu zijn het alleen nog maar emotionele herinneringen. Daar kunnen criminelen gelukkig niet aankomen.
Van radio tot televisie, van print tot fotografie: NVGJ'ers waren op vrijwel elk mediapunt aanwezig van het KLM Open. Een korte terugblik op het toernooi met al het werk van de NVGJ-ers. Voorzien van fantastische foto's van ons lid, Jan Kok.
De voorspellingen waren zo dramatisch dat Cara de dag voorafgaand de matchplay match belde om te checken of we wel moesten gaan. Het werd een go. Op Cara’s thuisbaan de Waterlandse scheen de zon in de ochtend. Dat was positief. Cara was positief en vrolijk. Ze speelde van geel. En hoe. Vaak lagen haar afslagen verder dan mijn vermoeide pogingen. Vermoeid, ja dat is de samenvatting van mijn spel. Een klein pijntje in de bil is een vermoeide tred geworden. Strompelen dus. En pijnscheuten bij iedere slag. Cara sloeg recht en ver. Ik in het hoge gras met strafballen tot gevolg. De achterstand ging snel naar niet meer in te halen. Het weer werd slechter en na 13 zijn we teruggegaan. Bijna droog. Ik afgegaan. 1 hole gewonnen. Nu langdurig pauze en niet meer spelen. Hup Cara, je was de beste.