Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
12.02.2021
Dank Hans voor het 36 ste stokje. Gelijk mijn Delftse goede vriend en collega Henk, moet ook ik even omschakelen van schrijven met licht, naar letters schrijven met het toetsenbord van mijn Appeltje ! Via hockeyclub Ring Pass, ben ik met golf in aanraking gekomen. Werd lid van de Delftse voetbal-cricket-golfvereniging Concordia.
De golfafdeling beschikt over 9 holes waarvan 3 holes over voetbalvelden. Dat gaf dikwijls wel de nodige beperkingen, s’avonds, zaterdags en zondags spelen over slechts 6 holes, immers er moest dan getraind en gevoetbald worden ! Na een wachtlijst van 2 jaar ben ik lid van RGC (Rijswijkse Golf Club )geworden.
Hoe kwam ik nu terecht bij het NVGJ Kluppie? Ongeveer 15 jaar geleden bracht ik mijn fotoapparatuur voor service naar Canon in Roosendaal. In de wachtruimte kwam ik een collega uit mijn vroegere fotojournalistieke leven tegen, de sympathieke Brabander Peter Smulders. En zoals altijd, gepikt en gesteven in een fraaie blazer met smaakvolle badge (type Poppe). Geïnteresseerd vroeg ik naar de
betekenis ervan. Kreeg een goede uitleg en Peter vroeg mij of ik golfde, nou het antwoord kunnen jullie raden, en de brug naar de NVGJ was geslagen!
Na een zware ballotage mochten Eric Korver en mijn persoontje ons presenteren op de jaarvergadering in de Efteling. Mijn eerste ervaring begon al goed, ik werd ingedeeld o.a. bij Poppe die tot mijn marker werd gepromoveerd, en op hole 4 geschiedde het: mijn bal lag circa 2 cm. van de hole, zonder te holen pakte ik mijn bal op en meldde aan mijnheer de Boer “ik maakte een 6” Hoezo vraagt Poppe, je
hebt niet uitgeholed, kortom een vette dwarsligger! De toon was gezet, dit is een echte serieuze club, geen geintjes.
Enkele wedstrijden later werd ik met Rob H. ingedeeld, een feestje, gezellig en ontspannen rondje werd het, tot het moment dat onze kaarten bij Ronald S werden
ingeleverd. Vermanend riep Ronald met zijn dreigende vingertje Rob in zijn
wedstrijdcommissie kantoor met de vraag “jouw kaart wordt gediskwalificeerd en wel hierom, hole 8 onjuist ingevuld !” Teleurstelling alom, Rob zou op deze dag de winnaar in de A categorie worden, en hiermee de zo begeerde Presidentsputter bemachtigen en erger nog, hij zou de leider in de Order of Merit zijn…
Vervolgens moest ik op het matje bij Ronald verschijnen, “jij bent toch de marker van Rob ? “ Yes wat is er aan de hand ? Ik had, zelfs in het nadeel van Rob, op een hole het verkeerde aantal slagen genoteerd maar wel de juiste stabelford punten. Omdat er aan mijn potloodje geen stuffie zat, kon ik het aantal slagen niet corrigeren en dacht, de puntjes kloppen toch. Zonder pardon werd de kaart van Rob ongeldig verklaard.
Zo geschiedde, een hard gelag. De lezing van Aleid : “iedere speler is verantwoordelijk voor zijn eigen kaart !” Van lieverlede moest ik nu wel op mijn tellen gaan passen, zo maak jij geen vriendjes Dekkertje. Gelukkig leerde ik snel de maatstaven en codes van de NVGJ, snel groeide mijn liefde voor de mooiste en uniekste golfsocieteit van Europa en zo mogelijk ook de omstreken.
Lieve mensen, wat heb ik er tot op heden veel plezier in beleefd. Mooie Berlijnse nachten met Pim en Ger, wachten op het busje van Henk en Ger in Tunesië, ’s nachts in de buitenlucht, onder een volle maan, in gezelschap van loeiende koeien een potje slap ouwehoeren met William en Hans T., met Willem vd E. mijn eerste “rusty nail “ nuttigen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het motto: “ iedereen een leuke dag bezorgen “ is dus een ware slogan van de NVGJ.
Graag sluit ik af met het advies blijf fit in deze covid tijd en doe de nodige gym, volg de goede golf oefeningen thuis van onze Olga Commandeur bij “Nederland in Beweging” op NPO 2 .
Daarom geef ik Olga mijn estafette stokje door, vooral omdat jij achtmaal Nederlands kampioene in het estafette onderdeel werd, wie kan er nou beter met dit stokje omgaan ????
Golf balls are like eggs
They’re white
Sold by the dozen
And a week later you have to buy some more
Toch schrijf ik liever met licht !
Ik ben er klaar voor. Tenminste, alle voorbereidingen zijn gedaan: diverse handschoen, check. Genoeg ballen, check. Pins, check. Pitchfork, check. Golfhorloge, check. Vier seizoenen kleding in de auto, check. Nog wel even de clubjes poetsen. En nieuwe golfschoenen bestellen, want deze robuuste Stuburts zitten wel heerlijk, maar overal waar naden zijn laten die inmiddels los. Nu ben ik mij wat minder bewust van wat wij ‘in voorraad’ hebben dan mijn echtgenote. Tenzij het om de wijnkast gaat. ,,Nieuwe schoenen bestellen'', vraagt zij verbaasd. ,,Heb je al eens in de garage gekeken. Je hebt nog twee paar nieuwe. In de doos, nooit uitgepakt'', klinkt het vol onbegrip. Hè, nieuwe schoenen? Welnee, of toch. Twee dozen van Duca del Cosma. Ja, uitverkoopjes, die kon ik echt niet laten staan. De situatie vraagt om een licht charmeoffensief. Zal ik meteen maar even het schoenenrek opruimen, stel ik zeer toeschietelijk voor. ,,Zal mij niet verbazen als daar ook nog nieuwe schoenen staan.'' Kom op! Ik verzamel geen schoenen, ik loop er alleen maar op. Het opruimen van het muurhoge schoenenrek blijkt een harde confrontatie met mijzelf. Op ooghoogte vind ik direct de vaker gebruikte, oude schoenen. Wat meer onderop blinken nog andere schoenen. Callaway? Zitten die ook in de schoenen, vraag ik quasi nonchalant. Wel een beetje slordig. Nog eens drie paar golfschoenen; nieuw. Wit met rode en zwarte bies, geheel zwart en een paar klassiek bruin met krokodillenprint. Maar, ik gooi ook zes paar oude schoenen weg, probeer ik nog. Dat is niet voor niets, want niet wetend dat de garage een verkapte golfschoenensale is, had ik al een nieuw paar besteld. Hey Dée, werk jij morgen thuis? ,,Ja, hoezo?'' Nou, het kan zijn dat er een pakje voor mij wordt bezorgd en ik heb de hele dag afspraken buitenshuis, probeer ik zo gewoon mogelijk. Dat heeft ze meteen door. ,,Een pakje? Je gaat mij toch niet vertellen dat je nieuwe golfschoenen hebt besteld'' vraagt ze hoofdschuddend. Nou ja, ik wist dus niet dat ik ergens nog een paar nieuwe schoenen had staan. Dat was voor ik ging opruimen, anders had ik dat nóóit gedaan, natuurlijk. Weer een zucht, gecombineerd met een meewarige blik. Ik denk dat het maandag de zwarte Callaway's worden; spikeless. Ik blijk ook zwarte golfschoenen te hebben mét spikes... Wist ik ook niet... Ronald Massaut
Soos vorige jaar het Ruud Taal en Ruud Onstein, die twee oudste gholfspelende lede van die NVGJ, die nuwe gholf seisoen afgeskop met ’n wedstrijd op die gholfbaan van Kuilsrivier, ’n baan in die omgewing van Stellenbosch. Hulle het matchplay gespeel vir die bevordering van die inskrijwings vir die Mr. Glow Matchplay Kompetisie en die eggenotes Marianne en Kea het toegekijk of alles volgens die reeëls is verloop. Ruud O is oud wenner van dees kompetisie, maar hij is nu te oud om nog te kompeteer vir die wentjek, ondanks dat hij die gholfstokkies nog aardig kan hanteer. Ruud T het die wens om die Cup nog ooit te wen, maar of dit sal gebeur lig in die skoot van die toekoms verborge. Het was een spannend tweegeveg waarbij die wenkanse bij elk putjie verander het. Dan het Ruud één op op sy telkaart, en dan had Ruud één op op sy telkaart. So het die kanse gewissel. Op die 15e putjie was albei spelers gelijk op, maar op die 16e putjie het Ruud O sy bofhou verbrou en die bal in die water geslaan, terwijl Ruud T een baie bofhou gemoker het en die putjie gewen het. Op die 17e putjie was beide spelers gelijk aan die baansijfer so dat die 18e putjie, baansijfer 5, die beslissing moes bring. Daar het Ruud T toegeslaan, hij was met drie houwe op die setperk en het met sy setijster, die vuurwarm was, die bal dood bij die pen gekrij vir ‘n 5. Die beide spelers het hierna hande geskud en Ruud T gefelisiteer met dees pragtige oorwinning. Die wedstrijd was in baie harmonie verloop en die koeldrankies na afloop was baie lekker. Dieselfde aand het die twee aandete geniet in één van die spog restaurants van Stellenbosch. Daar het Ruud T na sy sege geseg: “Ek is baie tevrede met my spel, daar was ’n paar belangrike sethouwe wat die verskil tussen wen en verloor was. Dit is ’n wonderlike manier om die nuwe seisoen te begin en ek sien uit na die jaar. Ek wil hierop voortbou en vanjaar my best gholf speel’ aldus een tevrede Ruud Taal. (voor vertalingen raden wij Google Translate of Glosbe.com aan, red)
De aanmelding voor de NVGJ-matchplaycompetitie 2025 is opengesteld. Aanmelden kan heel eenvoudig (én snel!), door een e-mailbericht naar louiswesthof@gmail.com te sturen met: ‘Ja, ik doe mee’, of woorden van gelijke strekking. Ook in de 2024-editie is weer bewezen dat er geen leukere spelvorm is dan matchplay. Voor het derde jaar op rij draagt deze wedstrijdreeks de naam van onze ruimhartige sponsor Mr. Glow, vertegenwoordigd door Jolanda Swart. Hulde! Ik ben heel benieuwd waarmee ze de finalisten en halvefinalisten dit jaar zal verrassen. Gezien het enthousiasme onder de deelnemers over de vorige edities hebben we voor dit jaar nauwelijks iets aan de opzet gewijzigd. Dus organiseren we ook in dit jaar een herkansingscompetitie voor de verliezers in de eerste en tweede ronde (mits voldoende aanmeldingen, moet ik er formeel bij vermelden). We memoreren hierbij het spelconcept, dat een kleine wijziging onderging: er wordt tot en met de kwartfinales gespeeld met driekwart verrekening van de playing handicaps. In de halve finales én de finale worden de handicaps volledig verrekend (dit mede op voorspraak van onze kampioen van 2024, die zo meer tegenstand verwacht). Bij de indeling van de eerste en tweede ronde doet de wedstrijdleider zijn best om te voorkomen dat de deelnemers het halve (of hele) land moeten doorkruisen om het tegen elkaar te kunnen opnemen. Met vriendelijke groet, uw wedstrijdleider, Louis Westhof
Nog maar één week en dan gaat het seizoen gelukkig weer beginnen. Wie er nog niet bij is, is in ieder geval onze all time recordhouder van de NVGJ, met maar liefst zeven eindoverwinningen van de Order of Merit. Henri van der Steen staat voorlopig nog even aan de kant door een venijnige rugblessure en wacht op een operatie
Terwijl de aanmeldingen binnenstromen voor de eerste golfwedstrijden van de NVGJ, zijn onze leden nog volop bezig met allerlei andere activiteiten. Hélène stuurde ons dit plaatje. Het is 20 graden in Saalbach momenteel. Of er nog lang geskied kan worden is nog maar zeer de vraag. Maar deze pakken ze haar niet meer af.
De wedstrijdcommissie heeft in overleg met het bestuur besloten om het wedstrijdreglement op een aantal punten uit te breiden of te verduidelijken. Het betreft een aantal punten, die René Brouwer als voorzitter van de wedstrijdcommissie graag even toelicht.