Jeroen van Leeuwen is de nieuwe matchplaykampioen en dus de winnaar van de Joop van der Flierschaal. Hij bedwong in de finale op De Pan Louis Westhof met 2&1. Lees hieronder zijn verslag.

Het was droog, de wind viel mee en zelfs de zon begeleidde ons op de laatste 5 holes. Louis en ondergetekende besloten er een spannende wedstrijd van te maken. Daarmee verklap ik al dat het niet per se een goede wedstrijd was. Maar ach … daar gaat het niet om toch?
De fraaie aangelegde openingshole bleek al een voorbode voor het verloop van de wedstrijd. Met pijn en moeite (bal onder struik en een 3 putt) was ik toch in staat de hole te winnen van Louis die het kennelijk niet nodig vond om de bal gewoon via de fairway te spelen. De grootste voorsprong was na 3 holes (2 up). Maar Louis is een taaie tegenstander en beet zich vast in de wedstrijd. Na hole 8 was het opeens weer all square.
Omdat Louis al drie keer eerder een NVGJ matchplay finale speelde op de Pan was ik, ondanks mijn minimale voorsprong, toch wel een beetje onzeker. Als een goede scout liep ik achter akela Westhof aan, die immers feilloos de weg wist op de kruip door sluip door paden op die schitterende baan. Op hole 16 stond ik weer 2 up en Louis had de schone taak beide holes te winnen voor een playoff.
Opnieuw vond Louis het niet nodig de fairway te gebruiken op hole 17, maar lag desondanks met 3 slagen bij de vlag. De gedachte ‘het zal toch niet?’ was plots prominent bij mij aanwezig. Louis is een fantastische putter (en zijn korte spel mag er ook zijn overigens), maar wellicht was de spanning er de oorzaak van dat hij zijn putt om de hole te winnen rakelings langs de cup liet glijden. 2&1 winst dus.
Het biertje na afloop smaakte bijzonder goed, zeker ook omdat Louis een prachtige vent is met mooie verhalen. Louis dank voor deze memorabele dag op een van de mooiste banen van het land (wat mij betreft). En voor de Joop Flier trofee ga ik een mooi plaatsje zoeken..

Reacties
Matchplay
Jeroen van harte. Je blijkt gewoon de allerbeste!

Maar ja, heel zeker zullen we het nooit weten na mijn knieval op Waterland en daarop volgende walk over tegen mij in de eerste ronde …