Charles Taylor overleden

Het is met groot leedwezen dat we heden het bericht ontvingen dat Charles Taylor, onze eerste voorzitter en trotse drager van de gouden speld, is overleden.

Charles was al enige tijd ernstig ziek en daardoor niet in staat de wedstrijden van onze, mede door hem opgerichte, club te bezoeken. Eind juni, tijdens het Jaski Open speelde hij nog een aantal holes mee. Het bleken de laatste voor zijn geliefde club.

Charles was niet alleen jarenlang een gedreven voorzitter maar was in de jaren na zijn aftreden ook een betrokken, gewaardeerd en geliefd lid van de NVGJ.  

Het bestuur wenst Lia en alle andere nabestaanden sterkte met het verwerken van dit verlies.

 

 

Reacties

Stil

Door Anneke van Lenn... op

Ben hier stil van. Charles heeft mij bijna 30 jaar geleden gevraagd om lid te worden van onze club. Het was altijd een genoegen om zijn flightgenoot te mogen zijn.Wens Lia heel veel sterkte.

Charles

Door René Brouwer op

Veel mooie en warme herinneringen aan een altijd vrolijke en vriendelijke maar vooral ook ongelooflijk lieve man. Rust zacht Charles. 

Tim

Door Hannes van de Stadt op

Charles was zo gtrots als een pauw op zijn NVGJ en op zijn kleinzoon Tim, inmiddels zo rond de 21. Op zijn 19e speelde hij van 5. En om te laten zien wat hij allemaal kon met golf. Speelden wij ieder jaar op de Kennemer met z'n vieren, Charles, Lia, Tim en ik.En na afloop natturlijk bitterballen. Ik denk met veel plezier terug aan die rondjes, naast de vele NVGJ-wedstrijden met Charles.

Charles

Door Onno Hansum op

Wat doet dit bericht, waarvan je wist dat het zou komen, ongelooflijk veel pijn! Charles was de NVGJ. En uiteraard nog veel meer, zowel prive als in zijn werkzame leven bij De Telegraaf. Samen met Leo en Ruud hebben ze de NVGJ groot gemaakt. Dank voor de vele honderden uren die je in onze club hebt gestopt. Dank voor de vele trips (met Parijs en Bretagne als absoluut hoogtepunt) die je via de contacten (Robbie en co) hebt weten te realiseren. Maar vooral dank voor je humor, warmte en onvolprezen voorzitterschap. Sterke Lia!! Met tranen in mijn ogen drink ik een goed glas whiskey op het leven! 

MR NVGj

Door Ruud van Breugel op

Vanaf dag 1 was het mij duidelijk dat Charles Mr NVGJ was. Altijd goed gekleed, welbespraakt en aandacht voor iedereen. De geboren leider, herder, gids voor onze verenging. Vooral zijn ongebreidelde ambitie om de vleugels uit te slaan sprak mij enorm aan. In de loop van de tijd werd het contact intenser en steeds beter. Ik mocht het voorrrecht hebben Charles nog een paar keer te spreken recent. Wat een optimisme, positivisme, realisme maar bovenal zo ongelooflijk veel liefde en dank voor het fantastische leven dat hij heeft gehad. Niet op de laatste plaats vanwege zijn super vrouw lia. De mooiste aardigste grijze duif die wij (Charles en ondergetekende) kennen en aan Charles toe behoorde. Lia (familie en naasten) heel veel sterkte en liefde in de komende tijd. Ik mis Charles. ruud 

voorzitter der voorzitters

Door Anneke Groen op

Een groot verlies, voor zijn gezin en familie, maar ook voor de NVGJ. zonder hem zouden wij nooit de kans gehad hebben ''elkaar een mooie dag te bezorgen,” zijn gouden uitspraak. Hij bepaalde de stijl en de sfeer van de NVGJ. Moge we die in ere houden. We zijn Charles veel dank verschuldigd en zullen hem zeer missen. 

Een gemis

Door Lia Grooters op

Charles Taylor is niet meer. Wat een verdrietig bericht. Mijn herinneringen gaan niet zo ver terug als veel van onze NVGJ’ers. Ik leerde hem pas kennen toen ik lid van de club werd ergens in 2008/2009. Die kennismaking was echter gelijk warm en vriendelijk. Altijd aardige woorden en interessante gesprekken. Toen ik door mijn makke niet meer 18 holes kon lopen, was het Charles die mij overtuigde dat ik een handicartpas moest aanvragen. ‘Anders kan je nooit mee golfen’. En een kleine 6 jaar geleden toen ik ernstig ziek was en maanden in het ziekenhuis lag, zat Charles aan mijn bed toen ik net van de IC kwam. Gewoon in de auto gesprongen naar Amersfoort omdat hij voelde dat hij dat moest doen. Typisch iets voor Charles. Toen hij mij vertelde dat hij uitbehandeld was, deed hij dat op een bijna laconieke toon. Het zij zo. Ook typisch Charles. We zullen hem missen. Lia, kinderen en kleinkinderen veel sterkte gewenst.