#17 Poppe de Boer: Van honkbal naar golf

Door mijn werk als fotograaf voor o.a. Haarlems Dagblad kwam ik in de zeventiger jaren regelmatig op De Kennemer Golf&Country Club, waar in die tijd vaak het Dutch Open werd gehouden en ik foto’s moest maken. Ik wist nog niet zoveel van golf want ik was een honkballer, maar de mooiste golfwedstrijd uit die tijd was het Dutch Open, waar na de reguliere 72 holes een play off gespeeld moest worden.

Het waren barre omstandigheden en in de stromende regen en windkracht 10 werd

Olazabal de heroïsche winnaar. Op de Kennemer leerde ik Jim Buchanan kennen, de pro van de club. Toen mijn zoon Maurice stopte met honkballen zocht hij een nieuwe sport en golf leek hem wel wat. Ik bracht hem in contact met Buchanan, hij mocht langskomen en hij bleek talent te hebben. Zelf was ik nog niet zover, ik honkbalde nog in het seniorenteam van Kinheim waarin ook een aantal oud

internationals speelden. We speelden met ons team zelfs mee in de World Series Senior Baseball in Phoenix, USA.

Een aantal van mijn teamgenoten speelden golf en dat deden ze in Phoenix op de vrije dagen ook. Ik ging mee om te kijken en daar werd mijn belangstelling voor het spelletje geboren. Van mijn zoon kreeg ik voor mijn verjaardag een aantal lessen bij Jim Buchanan. Talent was er niet echt, maar door veel oefenen begon het ergens op te lijken. Ondertussen was ik lid geworden van de Waterlandse Golfclub, een lastige en moeilijke baan. Een gewoon rondje kostte vaak heel veel ballen

omdat de fairways, een constructiefoutje, allemaal afliepen naar de alom aanwezige sloten op de baan. Trots was ik toen ik ondanks deze extra hindernissen wel mijn GVB haalde.

Na een paar jaar en honderden ballen lichter, stapte ik over naar Spaarnwoude. Als lid van de sponsorclub maakten we leuke buitenlandse reizen. Een aantal leden van Spaarnwoude kwam met het idee een nieuwe club op te richten, het werd ze te

druk op Spaarnwoude. Die nieuwe club was Houtrak en ik verhuisde mee. Fred Postma, journalist bij het Haarlems Dagblad liet mij vervolgens kennis maken met een aantal golfende journalisten en kort hierna werd ik uitgenodigd om mee te gaan naar Hardelot. Na het eerste rondje werd onder het genot van vele alcoholische versnaperingen een vergadering gehouden. Onder leiding van Robbie

van Erven Dorens werd de N V G J opgericht en hij wees Charles Taylor als voorzitter aan. Een historische gebeurtenis en ik was er bij.

Het was het begin van een mooie tijd. Het aantal wedstrijden in die tijd was lang niet zoveel als heden ten dage, maar oh wat was het gezellig. Gewone en Surprise reizen naar het buitenland waren hoogtepunten net als de EMGJ’s. Een aantal jaren sponsorde ik de jaarlijkse wedstrijd op de Houtrak met een beker en een klein

brombeertje als hoofdprijs. Ik hoop echt dat we dit jaar nog een wedstrijd kunnen spelen, want een golfseizoen zonder NVGJ wedstrijden is voor mij een verloren golfjaar.

Ik geef het stokje graag door aan oud voorzitter Pieter Landman.