Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
23.10.2024
Na mijn overwinning op Willem stond mij een uitdaging te wachten waar ik zo op had gehoopt... De finale van de MR Glow Matchplay 2024 tegen Peter van Weel... Zijn handicap? +1, ja u leest 't goed.
Dacht ik nog enige kans te hebben? Ik schatte het vrij somber in...hij moest een hele slechte dag hebben en ik een topdag en geluk. Maar dat het genieten zou worden van zijn spel, wist ik van te voren.
Dus afgelopen week nog maar eens getraind met mijn pro Ivar van der Moolen, de baan hole voor hole doorgenomen en er werd mij moed in gepraat. En toen was het vanochtend zo ver... Door de dikke mist reed ik van Haarlem naar de prachtige Utrechtse Golfclub De Pan in Bosch en Duin. De voorspelling voor vandaag was zon, maar die was ver te zoeken toen wij om 11.30 de baan in gingen.
Peter startte van wit en ik van blauw, hierdoor kreeg ik nog 8 slagen mee. De king of golf van de NVGJ sloeg af en zijn drive schoot weg... zo ver dat wij m , mede door de mist, niet zagen landen. Maar dat deze prima lag was snel duidelijk. Het kleine beetje hoop waarmee ik startte, boorde hij direct de grond in... birdie. Lekker dan... Hole 2...birdie...Hole 3...Par. Okay drie down na 3 holes. Dit zou wel eens een hele snelle wedstrijd kunnen worden. De volgende drie holes pakte ik twee punten terug en Peter stond nog 1 up na 6 holes. Er gloorde weer een beetje hoop. Zinloos want bij de turn stond ik weer 3 down..De ene na de andere prachtige bal werd er geslagen.
Terwijl ik keihard werd ingemaakt was het toch echt het genieten van zijn briljante spel wat de overhand had. Wat speelt die man geweldig. Zijn drives, zijn approaches, zijn putts...alles klopt. Je krijgt t gevoel dat je zelf heel slecht speelt maar dat was helemaal niet zo. Maar ten opzichte van hem wel. De momenten dat ik toe had moeten slaan, verprutste ik waardoor hij uit bleef lopen. Hole 11 tm 14 eindigde nog gelijk maar ik stond al 4 down.
Toen kwam de genadeklap, hole 15. Een prachtige par 3 (welke hole is dat hier niet? Wat een genot om te spelen!) , 165 meter van wit. Hij slaat af, en we zien de bal strak op de vlag af gaan. Nee toch? Niet ook nog een hole in one?!? Al zou dat uiteraard wel de meest geweldige K.O. zijn geweest. Nee , hij bouwde de spanning nog even op....12 cm...hooguit... Mijn bal zat er eigenlijk ook wel lekker op maar verdween naast de green. Ik mocht nog een chipje wagen en maakte uiteindelijk een par.
Prima zou je denken...maar nee, niet tegen deze oppermachtige Peter van Weel. Hij maakte uiteraard een birdie en verpulverde de 1% hoop die ik nog had. 5/3 verloren... nee laat ik het anders zeggen . Peter won overtuigend met 5/3, en is de zeer terechte winnaar van de MR. Glow Matchplay 2024! Diepe buiging en trots dat ik mijn titel mocht verdedigen en ook afstaan aan Peter.
Uiteraard hebben wij de laatste drie holes gewoon gespeeld. De Pan is te mooi om te stoppen! De natuur, prachtige fairways en greens.... GEWELDIG! Wat een feest dat wij hier ieder jaar de finale mogen spelen. Dit jaar gelukkig niet in de stromende regen. De mist trok langzaam op gedurende de ronde. En toen wij uiteindelijk op de green van hole 18 aan kwamen, brak de zon door en verscheen daar onze lieve sponsor Jolanda! SURPRISE! Ze bracht twee enorme bossen gekleurde rozen mee en op het terras hebben wij met koppen thee geproost op de terechte overwinning van Peter. De champagne volgt in november!
Peter, nogmaals GEFELICITEERD! En bedankt voor deze masterclass.
Details van zijn ronde:
Handicap +1
80% fairway geraakt
28 puts gespeeld
4 birdies
11 parren
Eindresultaat... 3 ONDER de baan gelopen.... Need I say more.... Diepe buiging.
Details van mijn ronde:
33 punten
Recent maakte ons lid Pamela Sturhoofd de documentaire Patatje Oorlog over twee Nederlandse mannen – Franky en Coen – die afreizen naar de frontlinies in Oekraïne om daar letterlijk troost en voedsel te brengen in de vorm van patat. Met hun snackkar en eindeloze veerkracht helpen ze vluchtelingen en achtergebleven ouderen in zwaar getroffen gebieden, en runnen inmiddels zelfs een opvanghuis in Dnipro. Een verhaal over medemenselijkheid, absurditeit en hoop – in oorlogstijd.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.