Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.07.2020
Blijkbaar zitten de betere golfers van ons NVGJ Virtuele Golfkampioenschap in de Duca Golf Experience in de laatste flights. Want voor de neutrale toeschouwers viel er bij de flights zes en zeven veel te genieten. In flight zes verbeterden Gerald (17 punten) en Martijn (18 punten) de beste scores tot dan toe (15 punten). Ook in flight zeven, bestaande uit Sonja van de Rhoer, Willem Buijteweg, Taco Mulder en Ron Peereboom Voller trakteren de deelnemers het publiek op fraaie staaltjes topgolf.
Op hole 1 laten Taco en Willem meteen maar vast een par noteren. Hebben is hebben. Goed voor drie punten p.p. Sonja blijft met twee punten goed in het spoor, Ron denkt kennelijk ”Het eerste gewin is kattengespin”, en houdt het bij één stablefordpunt. Op hole twee, de 441 meter lange par vijf, begint Ron warm te draaien. Zijn drive haalt bijna 200 meter. Met zijn derde slag ligt hij in de fringe. Vervolgens brengt hij een par op het scorebord, goed voor drie punten. Taco komt met een bogey van deze hole, goed voor twee punten. Sonja en Willem voegen één punt toe aan hun totaal.
Ron heeft de eer op de par vier derde hole. Hij gooit er een vorstelijk drive van 212 meter tegenaan. Door een beetje geharrewar onderweg op deze hole heeft Ron zes slagen nodig om uit te holen, goed voor één punt (totaal 5). Taco, Willem en Sonja maken elk een mooie bogey. Hierdoor zien ze hun score met twee punten toenemen. Zo komt Sonja op vijf, Willem op zes en Taco op zeven. Taco slaagt er op hole vier niet in zijn score te verbeteren. Daarentegen doen Sonja en Ron (drive dit
keer 206 meter) goede zaken. Zijn bogeyen deze hole, wat twee punten oplevert. Willem blijft, ondanks dat hij op deze hole twee keer in de zandbak belandt, standvastig doorgaan. Met één punt als beloning.
Als de spelers hole vier verlaten, laat de scoreboardstatistiek iets bijzonders zien: alle vier flightgenoten staan op zeven punten. Wat nog niet eerder is voorgekomen tijdens deze virtuele competitie in het hoofdkantoor van onze sponsor Duca del Cosma. Hole vijf is een zo op het oog eenvoudige par drie. Toch lukt het Ron en Willem niet tot score te komen. Sonja en Taco daarentegen spreken hun onmiskenbare golftalenten aan: parretje voor alle twee. Dat betekent twee keer drie punten, waardoor ze op tien stablefords komen.
Met nog vier holes voor de boeg, kunnen we vaststellen dat er ook vandaag weer hoge scores haalbaar zijn. Dan moeten de spelers om te beginnen op de par vijf zesde hole gedegen slagwerk afleveren. Zulks is Sonja en Taco wel toevertrouwd. Met voor beiden een bogey voegen ze drie punten toe aan hun totaalscore. Ron weet dat hij nu of nooit een inhaalrace moet starten. Op een drive van 207 meter laat hij een tweede slag van 182 meter volgen. Echter, zijn derde slag vliegt over de green en belandt in het water van de Pacific. Hij scoort een zeven, goed voor één punt; zoals ook Willem één stableford meepikt.
Op de beroemde par drie zevende hole (hoge teebox, lage green) houden Ron en Willem hun slag te kort. Zodat ze vanuit de bunker verder mogen. Taco en Sonja slaan zoals het moet: bal op de green. Sonja ziet haar bal doorrollen naar de vlag. Hij blijft liggen op 4,5 meter van de pin. Dat wordt een ‘gimmie’ van de golfsimulator, oftewel een birdie voor Sonja. Dankzij maar liefst vier punten komt
Sonja op 17. En dat met nog twee holes te gaan. Willem maakt vanuit de bunker een “sandy”, goed voor drie punten. Taco en Ron zien hun inspanningen beloond met een bogey. Zij kunnen twee punten in de pocket steken, waarmee Taco op 15 komt en Ron op 10.
Kan Sonja de druk als potentiële ”leader in the clubhouse” aan. Uiterlijk lijkt ze een koele kikker. Bij het maken van een clubkeuze blijkt toch enige onzekerheid. We gaan het meemaken. Ron ziet zijn tweede, derde en vierde slag kopje onder gaan in de oceaan. Wat hem brengt op het maximum van tien slagen en een lelijke nul op de scorekaart. Sonja, Taco en Willem spelen deze par vier hole eensgezind in zes slagen; goed voor één punt per persoon. Ron blijft steken op tien punten; Willem komt op 12; Taco gaat naar 16; Sonja evenaart met 18 punten de toppositie van Martijn.
Op de laatste hole heeft Sonja aan één punt genoeg om in haar eentje aan de leiding te gaan. Bij Ron laat op hole negen zijn korte werk hem in de steek. Zeven slagen is teveel voor een punt. Taco doet er ook zeven slagen over om uit te holen: eveneens nul punten. Ook Sonja is op de slothole niet gelukkig met haar short game: zeven slagen en helaas voor haar dus ook nul punten. Willem is de enige die op hole negen geen punten morst. Hij maakt een bogey en dat is met zijn handicap goed voor drie punten.
Dit geeft voor deze flight de volgende eindstand: Ron tien punten, Willem 15, Taco 16 en Sonja 18. ”Leaders in the Clubhouse” zijn nu Sonja van de Rhoer en Martijn Paehlig. Gerald van Daalen staat met 17 punten op plek drie van het scoreboard. Taco is vierde met 16 punten. Voor de achtste en laatste flight van onze virtuele golfcompetitie in de Duca Golf Experience mogen op donderdag 9 juli John Dekker, Henk Koster, Ger Laan en Hans Terol aan de bak.
Op initiatief van onze zeer gewaardeerde sponsor Eric Venghaus wilde de NVGJ afgelopen zomer een Charity Event organiseren op de Haarlemmermeersche Golfclub. Het goede doel was de Stichting Sintvoorieder1, een organisatie die zich inzet om ook kinderen die leven in verborgen armoede een cadeautje met Sinterklaas te geven. Dat toernooi ging om organisatorische redenen niet door. Maar er is goed nieuws! Op 20 mei 2025 zal het evenement plaatsvinden op golfbaan De Hoge Dijk. Zij zijn super enthousiast en ontvangen ons graag tegen mooie condities. Wanneer de nieuwe flyer klaar is zal die ook op onze site te zien zijn. Afgelopen week stond er over de Stichting een mooi stuk in De Telegraaf. De oprichter van de Stichting, Esther Blom kreeg tijdens een gala-avond in Den Haag uit handen van burgemeester Van Zanen een welverdiend lintje. Het artikel gaat hierbij. De organisatie verheugt zich op een mooi toernooi met uiteindelijk een mooi bedrag voor de Stichting! De organisatie
Drie keer maakte ons helaas ontvallen lid Leo van de Ruit een Golfscheurkalender. Uitgeverij Edicola vroeg Anton Kuijntjes om die rol over te nemen. Ons gewaardeerde NVGJ-lid twijfelde, maar ging uiteindelijk aan de slag. Het resultaat ligt nu op de toonbank van diverse boekwinkels. Anton kreeg medewerking van een team van ervaren Golf Pro Teachers en redacteuren van het grootste golfmagazine van Nederland. Maar liefst 365 dagen vol waardevolle tips, inspirerende quotes, handige instructies, baanadvies, anekdotes en nog veel meer. Zo begin je iedere dag met nieuwe inzichten en inspiratie voor jouw spel. Een echte ‘hole-in-one’ voor iedereen die de sport in al zijn facetten wil ontdekken! Zo laat Edicola tenminste weten. De Golfscheurkalender is onder meer HIER te bestellen.
Het is nu nog een groen, groen knollenland, met regenplassen waarin eenden stoeien en bulldozers aarden wallen verschuiven. Maar na vele jaren politiek soebatten krijgt de nieuwe golfbaan The Fox in Venlo langzaam contouren. De 18-holes baan, in de schaduw van het markante witte kantoorgebouw langs de A73, ligt in het 220 hectare groengebied van het voormalige Floriadeterrein. Je loopt er letterlijk in een zee van ruimte. De golfcourse meet straks 6,5 kilometer en krijgt 72 slagen mee. Het project wordt uitgevoerd door Jacques Solberg en Arno van Tricht. De eerste deed een soortgelijke klus bij The Duke, de tweede bij de Dutch. Solberg: ‘Maastricht heeft de International, Heerlen heeft Hoenshuis, Sittard gaat naar Susteren, Roermond heeft De Herkenbosche en Weert Crossmoor. Venlo (105.000 inw) was de enige grote stad in Limburg zonder golfbaan. Dus het werd tijd.’ Deze week mocht ik er gelaarsd en gepluud, samen met een golfmaatje alvast een kijkje nemen. Conclusie: Een baan met zéér brede fairways, uitdagende waterplassen, afgewisseld met greens in mooie bosschages. Er moet nog veel gebeuren, zowel in de baan als bij het clubhuis (de voormalige Annahoeve), maar Solberg hoopt komende zomer de eerste gasten te kunnen ontvangen. O ja, en Hans Terol mag hem bellen zodat de NVGJ in het seizoen 2026 (als alle boompjes en planten op scheut zijn) zelf The Fox kan testen.
Daar zaten we dan. Op een stoeltje aan de achttiende green van de Royal Obidos. Elkaar hoopvol aankijkend. Zouden we op deze tweede dag van het EMGJ nog een sprongetje naar boven kunnen maken? Zou het mogelijk zijn om in die top 5 te komen? Het veld van het EMGJ was nog nooit zo sterk bezet. Er waren nog nooit zoveel landen (zei men). En ja, de banen waren nog nooit zo moeilijk geprepareerd als deze week. Voor jullie info: de greens van Royal Obidos deden 12,3 op de stimpmeter. Dat is een beetje vergelijkbaar met wanneer je thuis op de tegels in je keuken een putt probeert te maken. Het is aanraken en daar gaan ze dan. Dat het iets was waar niet alleen wij als Nederlanders last van hadden, zo bleek wel weer. Want er werd steen en been geklaagd. Of nou ja, geklaagd is misschien niet het goede woord. We realiseerden ons vooral allemaal dat we er geen klote van kunnen.
De Praia D'El Rey Golf Course was na twee oefendagen het décor van de eerste échte krachtmeting tussen de twaalf landen tijdens het EMGJ 2024. Nederland staat na die eerste dag op een verdienstelijke zesde plaats, al had er meer in gezeten zo vonden de deelnemers unaniem. Hoogtepunten: de beste score van de dag van álle golfers voor Stef Swagers (+5) en een fraaie eagle (+2 birdies) voor Hélène Wiesenhaan.
Het dreamteam van de NVGJ, kort voor het begin van de EMGJ in Portugal. Let's do it! Lees de verslagen en bekijk de mooie foto's. Regen en wind in Nederland, (ondergaande) zon in Portugal.