De grote oversteek

Lieve Randstedelijke collega-golfers,

Jullie hebben het weer geflikt. Je hebt je voorgenomen om je auto vol te gooien met premium benzine, Google Maps op ‘no toll roads’ gezet, en gaat met knikkende knieën de A10 af. Richting... Drenthe.

Drenthe, dames en heren. Land van Bartje. Van hunebedden. Van stilte. Van mensen die “môh” zeggen als begroeting. En jullie gaan er naartoe. Voor een Major nog wel. Wat een helden. Wat een lef. Wat een sociale experimenten.

Want geef toe: zodra je de ring uit rijdt, krijg je het al benauwd. De weg wordt tweebaans. De koffietentjes verdwijnen. Geen Marqt meer, geen Yusu, geen matcha met havermelk. Alleen een tankstation met kroketten en een lokale bakker die gewoon ‘brood’ verkoopt. Wit of bruin. En dat zonder QR-code.

En dan: Aalden. Waar? Ja, Aalden. Gelpenberg. Een prachtige baan, verstopt tussen de bomen, ver weg van het geluid van trams en pratende mensen met designbrillen. Hier hoor je vogels. En stilte. En af en toe een kreet van een Randstedeling die net ontdekte dat Drenthe géén provincie van Duitsland is.

Toch komen jullie. Achtentwintig man sterk. Dat is fors meer dan de zestien van vorig jaar. Maar ja, dat was geen Major hè. Dat was gewoon een toernooitje. Iets wat je in je agenda zet tussen het ophalen van je kind en de wijnproeverij in de Jordaan. Maar nu – nu is het serieus. Nu is het de Major. En dus durf je ineens wel Drenthe in.

Vooruit dan. Welkom. Laat je verrassen. Niet door de keuken (Bartje bidt nog steeds niet voor bruune bonen), maar door de ruimte. De rust. En een baan waar je niet telkens hoeft te bukken voor een verdwaalde bakfiets.

Tot vrijdag. Zet de navigatie maar vast startklaar. Dan kan ie vast wennen. En vergeet je oplader niet. Hier doen ze aan stopcontacten. Met stekkers.