Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
05.02.2024
Estafette - Onze rubriek waarin leden vertellen over hun herinneringen aan de eerste golfronde, hun golfhoogtepunten en de band met de NVGJ. Dit keer is het de beurt aan Bjorn Remmerswaal
Bedankt, Cara. Ik ben altijd wel te porren voor een uitdaging, zo ook deze. In mij zit een diepgewortelde liefde voor sport. Ooit begon dat met voetbal, maar dat ik de gezonde spanning van het 16 metergebied net zo sterk zou voelen op de green? Of misschien wel sterker? Nooit een moment bij stilgestaan. Maar dat de golfsport mijn hart veroverd heeft, dat is zeker.
In de sport is contact leggen soms net even wat makkelijker. Ongedwongen sfeer, de competitie, de uitdaging, leren, vallen, opstaan en altijd afsluiten met een borrel, een bitterbal en een grote glimlach op je gezicht. Zelf merk ik dat het spelen van golf me vrolijk maakt en telkens blijft verrassen. Inmiddels blijkt het ook behoorlijk verslavend te zijn. Je leert veel nieuwe mensen kennen met ieder een andere achtergrond, een eigen verhaal, en ook dat vind ik inspirerend. Dat is voor mij mede de reden geweest dat ik lid werd van de NVGJ.
Breder publiek
Mensen kunnen mij kennen als presentator en maker van TV programma’s. Voorheen waren dat (e)sportprogramma’s. Eind februari presenteer ik op RTL7 P1 Beat the Pro waarin 7 duovips op een racesimulator strijden tegen elkaar om uiteindelijk in de finale een echte race op het circuit van Zandvoort te rijden in een echte raceauto. Langzamerhand is mijn groeiende interesse voor golf zich gaan mengen met mijn werk. Inmiddels liggen er zelfs plannen op tafel voor een golf gerelateerd programma. Zoiets te mogen maken en op die manier de golfsport aan een breder publiek te kunnen presenteren, dat lijkt me echt geweldig.
Het hele jaar door ben ik wekelijks op de baan te vinden en in de zomer vaker. Die passie draag ik graag uit. Hoe mooi is het dan ook dat ik ambassadeur geworden ben van Jumbo Golf en van golfclub Zeegersloot in Alphen aan den Rijn.
3 maal is scheepsrecht
Vorig jaar stond ik op de KLM Open op Bernardus Golf in Cromvoirt. Ik deed voor de tweede keer mee aan ‘Beat the Pro’. Dat is me een partijtje gaaf! Klamme handjes hoor, maar wat een power geeft zo’n event mij. Oog in oog met de groten der aarde, je weet niet wat je meemaakt. Dat is voor mij het moment geweest om weer vol voor de golfsport te gaan. Dit voorjaar is de KLM Open op The International in Badhoevedorp en mag ik wederom een poging wagen tijdens ‘Beat the Pro’. Wie weet is 3 maal scheepsrecht!
Magie van mensen
Samen met Veronique en onze zoon Jaxxson woon ik in Alphen aan den Rijn. Werken doe ik door heel Nederland en zodoende kom ik op veel mooie plekken, ik heb dan ook altijd mijn golfspullen in de auto liggen. Naast de golfsport heb ik ook zeker nog een link met voetbal, zelf sta ik nog wekelijks op het voetbalveld en heb met mijn bedrijf business Seats bij Excelsior Rotterdam, dan zie je dat voetbal mijn aderen nooit echt uitgegaan is. Maar los van de sport, ook hier geldt de magie van mensen. Ieders inbreng, verschillende meningen, ondernemers met elk een andere kijk op de zaak, connecties maken, leren en inspireren. Persoonlijk denk ik dat je op die manier het beste uit jezelf kunt halen en dat je er dan vanzelf een golf van energie voor terugkrijgt.
Ik ben benieuwd naar het verhaal van Stef Swagers. Stef, ik putt ‘m door naar jou.
Recent maakte ons lid Pamela Sturhoofd de documentaire Patatje Oorlog over twee Nederlandse mannen – Franky en Coen – die afreizen naar de frontlinies in Oekraïne om daar letterlijk troost en voedsel te brengen in de vorm van patat. Met hun snackkar en eindeloze veerkracht helpen ze vluchtelingen en achtergebleven ouderen in zwaar getroffen gebieden, en runnen inmiddels zelfs een opvanghuis in Dnipro. Een verhaal over medemenselijkheid, absurditeit en hoop – in oorlogstijd.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.