Sturhoofd vs Laan 3&2

Ger en ik hadden en ik bij gratie van Willem uitstel gekregen voor onze matchplay. En zo kwam het dat we op 1 juni, op de eerste echte zomerse dag, de degens konden kruisen. En dat deden we op The Mondial in Houten waar ik sinds dit jaar lid ben; en dat is zeker niet alleen vanwege de exotische naam.

De vooralsnog 9-holes baan heeft door de ontembare inzet van Gustavo Barrios en Hans Wognum een metamorfose ondergaan met als resultaat een vriendelijke maar uitdagende baan plus een prachtig short game centrum. En niet geheel onbelangrijk: er is ook een heerlijk terras met uitkijk op kasteel Heemstede.

Spelen met/tegen Ger is op voorhand al een cadeau. Niet alleen vanwege zijn ongecompliceerdheid en humor (“Ah, ik heb een hole gewonnen, even naar huis

bellen hoor!”) maar zeker ook vanwege zijn interesse in het bestaan van de ander. Niet voor niets dat Ger de laatste jaren van zijn werkbestaan bij ITV zo ongelofelijk veel waardering heeft gekregen, uitmondend in een mooi afscheid dat zijn collega’s voor hem organiseerden. Ger gaat in deze nieuwe fase studeren, en koos voor stadsgeschiedenis. In een tijd waarin de wereld steeds sneller verstedelijkt, lijkt me dat een fascinerende keuze.

Onze matchplay begon met wat wilde slagen aan beide kanten, waarbij ondergetekende langzaam beter in vorm kwam. Na 9 holes stond ik dan ook 4 up en begon geheel ontspannen aan de tweede negen. Maar na de turn leek Ger opeens de precisie te hebben teruggevonden die de eerste negen nog ontbrak. Hij zette een inhaalrace in en maakte het zelfs nog even spannend. Ger sloeg zijn drives loeihard, zijn ijzers recht en ook op zijn putting was niets meer aan te merken.

Waar gaat dit heen, dacht ik? Maar op het moment dat ik Ger terloops vertelde dat ik diezelfde avond eindelijk voor mijn eerste vaccinatie mocht langsgaan in Barneveld, leek het alsof hij dacht: laat ik dit niet te spannend maken, want straks mist Pamela haar vaccinatie nog. Een typische Ger-gedachte.

Op de 16 e was het klaar en hadden we gelukkig nog tijd voor een mooi gesprek op het al eerder genoemde indrukwekkende terras van The Mondial. Het ging over

de verkwanseling van de Nederlandse taal, over hoe het kwam dat nu juist de Vlaming David van Reybrouck een boek over de rol van Nederland in Nederlands-

Indië moest schrijven en over de Gouden Eeuw die eigenlijk geen Gouden Eeuw meer mag heten…

En zo was het een sportieve, serieuze maar vooral aangenaam lichte middag op The Mondial.