Schouten vs Onstein

Noordwijk is een oneerlijke baan vond Willem Schouten toen zijn werelddrive op hole 15 niet te vinden was en pas na lang zoeken, diep in de rough, ontwaard werd. Zijn liefde voor de Noordwijkse baan was enigszins bekoeld, mede omdat hij op vorige holes ook al ballen was kwijtgeraakt na prachtige schoten. Toch herstelde hij zich uit de hachelijke situatie op hole 15 en perste er nog een bogey uit, net als ik.

De stand kwam daarmee op dormi 3 in mijn voordeel. Willem gaf niet op. Hij mompelde, nee hij riep luid en duidelijk: “Ik hoef maar drie holes te winnen om weer gelijk te komen”. Hij pepte zich op, riep “kom op” en sloeg de volgende werelddrive op 16, één van de moeilijkste holes van Noordwijk. Zijn tweede slag belandde helaas weer in de rough naast de green op een onmogelijke plaats. Hij kon bijna zijn stand niet innemen, maar toch wist hij de bal op de green te krijgen. Ik had inmiddels mijn derde slag ook in de rough gedeponeerd en kwam voor vier op het kort gemaaide plateau. Door het handicap verschil tussen Willem en mij kreeg ik op deze hole de

laatste van vier slagen. Netto lagen we dus gelijk. Willem maakte zijn bogey en ik had een puttje van minder dan een meter om de partij te winnen. Het lukte mij niet!

Op de volgende hole, een par drie, voltrok zich hetzelfde scenario. Twee goede afslagen vlak voor de green. Ik putte mijn bal weer binnen de meter en Willem legde hem dusdanig dicht bij de pin dat ik hem de putt cadeau deed. Ik miste weer de gelegenheid om de partij in mijn voordeel te beslissen. Op naar de 18 e. Willem’s drive was goed, de mijne matig. Om wat afstand te winnen, forceerde ik mijn ijzeren vier en de bal verdween in de duindoorns en kwam nooit meer tevoorschijn. Met een strafslag en opnieuw proberen was ik kansloos, verloor de hole waardoor de partij op all square kwam.

De 19e hole bracht de beslissing. Na twee goed drives, sloeg ik mijn bal in de bunker voor de green en flufte Willem zijn bal. Zijn derde slag was een shank en mijn derde, één van mijn favoriet slagen, een bunkerslag, topte ik over de green. Ik maakte een zeven op deze par vier en Willem uitte een oerkreet toen zijn bal voor zes in de hole verdween.

Geweldig gedaan Willem, nooit opgegeven altijd jezelf moed in gepraat en uiteindelijk gewonnen. De volgende tegenstander is gewaarschuwd! Wij wisselden mooie slagen af met ongelofelijke missers, maar speelden een unieke matchplay wedstrijd. Het bijzondere was, Willem heeft geen één hole up gestaan en toch de partij gewonnen. Dat kon allemaal op een prachtige dag op Noordwijk.

Na afloop bij het biertje was Willem weer vol lof over de baan, de omstandigheden en het weer. De winnaar heeft altijd gelijk!