Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
15.09.2021
Wat een prachtige eerste dag van de Pieter Landman Memorial! Heerlijk golfweer en een zoals altijd hartverwarmende welkom bij binnenkomst in het gezellige Hanenhuus. Het voelt als een soort thuiskomen. Ook fijn om vandaag zoveel leden, partners en gasten te ontmoeten die op een of andere manier aan een of allebei de dagen deelnemen. Hopelijk overziet Pieter ‘ergens’ vanuit een mooi plekje deze speciale bijeenkomst op de baan waarvan hij zo hield.
Over Pieter wordt later op de dag tijdens het heerlijke driegangendiner uitgebreid gesproken. Gezien de slechte weersvoorspellingen voor de woensdag besluit de organisatie van deze tweedaagse om de échte memorial vandaag te houden. Erg spijtig natuurlijk voor de leden en gasten die pas morgen komen. Diverse toespraken worden gehouden, prachtige herinneringen opgehaald én een filmpje wordt vertoond waarbij de hartsvrienden en golfmaatjes van Pieter: Friso Leunge, Ruud van Breugel en Jeroen Burger, tijdens de wedstrijd een gedeelte van Pieters as over de Texelse uitstrooien. Uiteraard met toestemming van Simone, de weduwe van Pieter die vandaag net als Jeroens vrouw Gemma aanwezig is.
Een groot aantal van de leden en gasten arriveert op maandag, sommigen zelfs al op zondag. Ruud Taal komen we al op maandag tegen. Op de Koog. Hij is naarstig op zoek naar de speciaal voor Pieter ontworpen en bestelde banner die in het clubhuis bezorgd zou worden maar spoorloos blijkt. Gelukkig wordt deze in de loop van de dinsdag alsnog bij de receptie van De Texelse afgeleverd zodat Pieter tijdens deze twee dagen via de afbeeldingen op de banner in volle glorie aanwezig is.
Baanmanager Anita Hiemstra doet er zoals gebruikelijk alles aan om het ons naar de zin te maken. Ook Iwan Groothuis, sinds lange tijd directeur van De Krim en alles wat hierbij hoort, is vandaag van de partij. Willem van den Elskamp en ondergetekende hebben het genoegen met Iwan te mogen spelen. Een fijne man die ons al vanaf de eerste hole, voor ons hole 10, enthousiast vertelt over alle veranderingen die het golfcomplex komende tijd ondergaat. Over twee weken gaat het huidige clubhuis, het ó zo gezellige Hanenhuus waaraan we zoveel mooie herinneringen hebben, tegen de vlakte om plaats te maken voor een verhoogde teebox van de eerste hole.
Met de beoogde veranderingen zal het geheel een meer harmonieus complex worden, zo vertelt Groothuis. Momenteel is het verschil tussen de eerste en de tweede negen holes best groot. Reden dus om het golfbaancomplex flink op de schop te nemen met flinke duinpartijen tussen de holes. Alan Rijks ontwierp eerder de eerste negen en later de tweede negen en heeft nu een mooi plan voor een goed totaalplaatje gemaakt. Het benodigde zand ligt al klaar en als je zodra je vanaf de openbare weg richting clubhuis rijdt goed kijkt, zie je de bergen zand links liggen. Ook worden enkele holes van de oefenbaan verplaatst zodat de drivingrange met zo’n vijftig meter verlengd wordt. Komende winter wordt alleen op de holes 10 tot en met 18 gespeeld.
Met onze flight staan we na negen holes letterlijk stil bij het in aanbouw zijnde clubhuis. Iwan neemt alle tijd om ons uitleg te geven over de nieuwbouw waarvan de muren van de benedenverdieping al staan… hier komen o.a. de buggy- en lockerruimte, kleedkamers en de bestuursruimte. Op de begane grond het restaurant (een iets luxer segment maar nog steeds heel gezellig volgens Iwan) en een groot gedeeltelijk overdekt terras. En veel heel, heel veel glas zodat er mooi uitzicht is over de baan. Met name hole 1, 9 en 18 zijn dan goed zichtbaar. Nu het Hanenhuus wordt afgebroken, komen er units waar golfers tijdens de wintermaanden terecht kunnen. Vanaf april wordt de golfbaan en het clubhuis in gebruik genomen. Wij krijgen nog veel meer interessante informatie zoals over de Stichting die is opgericht ter bescherming van De Krim tegen ‘de grote jongens’ die alle vakantieparken opkopen, de NOW regeling die in het eerste kwartaal ontvangen werd en binnenkort wordt terugbetaald. Want het is druk op de Krim. Heel druk.
We vervolgen we ons spel. En het gaat erg lekker. De weersomstandigheden en het gezelschap zijn geweldig. Voor mij wederom een niet te vergeten dag met een megascore. Duikboot ……? Gelukkig weet ik beter. Ik zit – zoals vorige week al beschreven – in de FLOW. En ben erg blij met mijn nieuwe handicap: op naar de 13! In de B is Henk Koster — Henk wilde zijn golfclubs vorig jaar nog aan de wilgen hangen – de winnaar. Sinds hij wat lessen nam speelt hij fantastisch.
Nog lang na de wedstrijd genieten wij met z’n allen van het prachtige weer. In het besef dat dit de laatste keer is dat wij hier op dit terras zitten.
REGEN EN WIND
De volgende ochtend melden degenen die ondanks het slechte weer toch willen spelen zich bij René Brouwer en Willem van den Elskamp. Een aantal niet spelers komen ons – heel aardig — sterkte wensen voordat zij de overtocht naar het vasteland en wellicht een drogere omgeving maken. Er wordt een nieuwe indeling gemaakt voor de leden en gasten die– ondanks wind en regen — de uitdagingen regen en wind te trotseren — toch willen aangaan. Uiteindelijk zijn dat nog een kleine dertig dappere spelers. Enkele van hen arriveren vanochtend pas op Texel en ontdekken nu in het Hanenhuus dat er een nieuwe keuze is gemaakt. Toch spelen zij mee. Sommigen zonder regenkleding, anderen kopen nog snel een regenhoed, -broek of extra handschoen. Een paraplu heeft weinig zin want deze waait direct kapot of van de trolley. Enkele gasten zoals o.a. mijn flightgenoten Taco Mulder en Arnout de Jager van de Biltse Duinen en ook Ellen Kroes van de Gelpenberg trotseren de regen. Zij komen speciaal voor Pieter en vinden het jammer dat ze het ‘memorial’ missen. Ik hoop dat Martijn Paehlig zijn met zorg gekozen woorden ter nagedachtenis aan onze oud-voorzitter alsnog op het Rijk van Nunspeet met ons wil delen.
Dapper nemen alle ‘dagjesmensen’ deel aan de wedstrijd. Na negen holes pauzeren enkele deelnemers in het clubhuis om wat te drogen of op te warmen; trekken droge kleding aan en gaan door met de wedstrijd. Sommigen staken, soms helemaal doorweekt, de wedstrijd. Na negen, dertien of vijftien holes. Als verzopen katers druppelen de spelers binnen. Een goede warme douche en droge kleding is nu echt heel fijn. En gedeelde smart is halve smart; Na afloop hebben we het echt heel gezellig met elkaar. Er zijn veel prijzen te verdelen. De eerste prijs gaat vandaag in de A categorie naar Roderik van den Bogaard (mijn partner) en in de B naar Olga Commandeur die gelukkig ook weer kan meespelen. Ook werden een aantal prijzen verloot wat voor degenen die de wedstrijd niet helemaal uitspeelden een leuk extraatje.
Heleen Sonnenberg zagen we al een lange tijd niet meer. We kennen haar nog uit de tijd dat haar toenmalige bedrijf ‘Weduwe Joustra’ de NVGJ sponsorde. Gisteravond arriveerde ze; vandaag reikt zij de prijzen uit en neemt meteen het initiatief om te vertellen over haar afscheid van de voormalige sponsor én haar nieuwe toekomst. Over Chateau Sonnenberg geeft ze vast nog een andere keer uitleg aan een groter gezelschap. Heel gevat roept Heleen tijdens de prijsuitreiking: ‘dit is de eerste keer dat de drank die ik uitdeel niet van mij komt’. Uiteindelijk, we blijven we nog met een gezellige club zitten, komen er allerlei flessen Franse en Spaanse wijnen op tafel en begint Heleen met een ‘wijnproeverij’. Wijnen uit haar ‘chateau’.
Wat zou Pieter hiervan genoten hebben…
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.
Op de NVGJ-website schitteren voortaan sterren bij de leden – symbool voor hun gewonnen Orders of Merit. En jawel, Henri van der Steen voert het klassement aan met zeven sterren. Bayern München zou jaloers zijn. Ook Anna van Lennep – Bakker schittert met vier Zeeuwse sterren. Sternenparade? Absoluut.