Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
14.04.2020
Het leven is er sinds de uitbraak van het coronavirus voor niemand makkelijker op geworden, en de NVGJ vormt daarop geen uitzondering. Natuurlijk is het belangrijkste dat iedereen gezond blijft, maar in het achterhoofd speelt bij iedereen uiteraard de vraag of het dit jaar ooit nog van golfen komt, en zo ja, wanneer.
Het is op dit moment zinvol even te melden dat het bestuur de vinger aan de pols houdt. We volgen de ontwikkelingen zo goed mogelijk en proberen eveneens daarop zo goed mogelijk te anticiperen. Hans en Madelon staan in regelmatig contact met de managers van de golfcourses waar we in deze periode én de komende maanden te gast zouden zijn. Voor de evenementen die al achter ons liggen wordt waar mogelijk gezocht naar een alternatieve speeldatum, en voor de toernooien die op korte termijn op de planning staan wordt gekeken of die doorgang zouden kunnen vinden en of er eventueel alternatieven zijn.
Dat is – zoals iedereen waarschijnlijk zal begrijpen – niet altijd even makkelijk. Leden staan na maanden stilstand straks niet te trappelen om hun baan meteen weer af te staan voor een evenement omdat ze eindelijk weer zelf mogen spelen. Managers laveren meestal omzichtig tussen die belangen van de leden en de commerciële belangen. Betekent dus dat we sommige toernooien uiteindelijk nog wel zullen kunnen spelen en andere niet.
Wat de gevolgen daarvan zijn, is nu nog niet helemaal te overzien, maar duidelijk is dat er een flink gat wordt geslagen in de kalender voor 2020. Die was al flink ingeperkt ten opzichte van vorig jaar, maar zou nu best nog eens kunnen worden gehalveerd.
Betekent dat de Order of Merit in de traditionele vorm sowieso geen gestalte krijgt? Het bestuur beraadt zich nog op een alternatieve vorm, en het meest voor de hand liggend is het aantal meetellende wedstrijden terug te brengen naar bijvoorbeeld vijf. Maar ook dat zal afhangen van het aantal toernooien dat we uiteindelijk daadwerkelijk kunnen spelen.
Inmiddels is wel duidelijk dat we mogen hopen op een – beperkte – openstelling van de golfbanen. De NGF en de tennisbond KNLTB lopen in dat opzicht voorop in de Nederlandse sportwereld, zo is de afgelopen dagen gecommuniceerd. Maar wat dat precies inhoudt, is nog niet helder. Het is goed mogelijk dat de banen alleen worden opengesteld voor leden, met allerlei restricties. Het is ook denkbaar dat banen bespeeld mogen worden, maar alleen in tweeballen, die uiteraard op anderhalve meter afstand blijven van elkaar. Wel spelen, maar een gesloten clubhuis is ook een optie. In dat geval valt wel het hele sociale aspect van de NVGJ-speeldagen weg.
Met andere woorden: er gloort licht aan het einde van de tunnel, maar er zijn ook nog veel onzekerheden. Als bestuur zitten we bovenop die ontwikkelingen. Mocht er iets concreets te melden zijn, dan zullen we dat zeker doen.
Houd de website in de gaten. Daar wordt het absoluut gemeld als er iets verandert in deze situatie.
Voor nu: blijf allemaal gezond en laten we hopen dat we elkaar snel weer zien.
Het bestuur van de NVGJ
PS Om contact met elkaar te houden is de rubriek ‘estafette’ weer opgepakt. Jouw naam kan voorbijkomen of je iets anders leuks te delen hebt… Redactieadres: redactie apenstaartje nvgj punt nl
Het kan toch, ik ben te verslaan! Het was woensdagochtend half acht, en de serene rust van een nog droge Golfclub De Hoge Kleij lag over het perfect geprepareerde gras. De ideale omstandigheden voor een spannende matchplay. Zoals de traditie wil, werd hier de halve finale gespeeld, en mijn tegenstander was Frank Huiges. Om eerlijk te zijn, had iedereen zijn geld al op mij gezet. Maar om meteen met de deur in huis te vallen: ik heb verloren. Of beter gezegd, Frank heeft mij verslagen. De wedstrijd We begonnen de ronde nog droog, hoewel de lucht al dreigend grijs kleurde. Mijn strategie is altijd dezelfde: knal erin, win snel een paar holes, en houd dan stand. En zo geschiedde. Na zeven holes stond ik 5 up. Ik wist dat ik scherp moest blijven, want dit was de halve finale en Frank kreeg met zijn handicap van 18 maar liefst 14 slagen mee. Dat betekende dat ik maar vier holes had waar hij geen slag kreeg. Met een voorsprong van 4 up begon ik aan de laatste negen holes. Toen sloeg de bliksem in. Frank begon aan een ongekende reeks pars: op hole 10, 11 en 14, een birdie op 12, en nog een par op 15. Plotseling stond het gelijk. Ik speelde overigens niet eens zo slecht; +1 op de eerste negen en ook +1 op de tweede negen tot aan hole 15. Maar tegen Franks onstuitbare opmars viel niet te winnen. Met een par op 16 en nog een par op 17 was het plotseling voorbij. Ik stond erbij en keek ernaar. Niet verloren, meer overdonderd. Ik moet eerlijk zijn, ik kan niet winnen van een man die op bijna elke hole van de tweede negen parren maakt, terwijl hij daar een slag krijgt. Dan zou ik overal birdies moeten maken. Ik ben goed, maar zo goed, helaas, ook weer niet. Eerlijk is eerlijk Ik geef Frank alle hulde die hij verdient. Hij heeft fenomenaal gespeeld, hoewel ik nog steeds vind dat zijn handicap wel wat naar beneden mag ;_)). Nu het stof is neergedaald, steun ik mijn naamgenoot Peter in de finale. Succes mannen, en tot de volgende wedstrijd.
Ken je dat? Zo’n strook strak gemaaid gras in het midden van een golfhole, waar je links en rechts mensen ziet zoeken naar hun bal? Nou, dáár lag ik dus nooit. Peter Luijer wel. En als hij zich al aan de zijkanten meldde, dan was het om mij te helpen met zoeken. De driver wilde maar niet luisteren naar de baas. En ja, het ligt altijd aan de indiaan. En nooit aan de boog. Ik weet het. Maar toch.
Gespot, ons gewaardeerde lid Jur Raatjes op de oldtimer catwalk tijdens het driedaagse auto festival Concours D’Elegance op het prachtige landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd. Als mede-organisator van dit grote festijn kon hij het niet nalaten deze dagen een podcast te doen met collega Tile. Voorlopig zullen wij Jur helaas niet zien op onze wedstrijden. Zijn voetoperatie is niet goed gegaan en de prothese moet binnenkort vervangen worden. Wel verzorgt hij met veel plezier alle teksten en lay outs voor het komende Nations Cup. Sterkte Jur met je voet en snel weer op de course!
Hierbij nodigen wij professionele mediavertegenwoordigers uit om met hun beste journalistieke werk mee te dingen naar de Golfpersprijs 2025, een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten.
Afgelopen dinsdag en woensdag stond onze homecourse De Texelse in het teken van de NVGJ. En hoe! Dinsdag begon nog veelbelovend met een stralende start, maar de echte Texelse ervaring liet niet lang op zich wachten: een pittige regenbui die ons stevig op de proef stelde. Woensdag daarentegen was het genieten geblazen. Zon, een strakblauwe lucht en dat kenmerkende Texelse briesje maakten er een prachtige golfdag van. Onze NVGJ’ers lieten zich uiteraard niet kennen. Er werd prima gespeeld en de sfeer zat er goed in. Voor een aantal van onze spelers die straks meedoen aan de Redexim Nations Cup was dit bovendien een uitstekende generale repetitie. Binnen een maand staat dit grote internationale toernooi voor de deur en de Texelse rondes waren ideaal om alvast wat scherpte en vertrouwen op te doen. Een belangrijk moment tijdens deze dagen was de samenstelling van de duo’s die Team Nederland gaan vertegenwoordigen. Met zorg en oog voor balans in handicaps zijn de koppels gevormd: * Marijke & Louis * Stef & Sonja * Martijn & Pamela * Anton & Hannie * Friso & Helene Met dit team hebben we een mooie mix van ervaring, talent en teamspirit. Ik ben ervan overtuigd dat deze combinaties elkaar perfect aanvullen en dat we hiermee sterk aan de start verschijnen. Achter de schermen wordt er ook keihard gewerkt. Cara zorgt ervoor dat alles tot in de puntjes geregeld is, zodat wij straks alleen maar hoeven te doen waar we goed in zijn: golfen en genieten. De komende weken benutten we om nog wat extra te trainen en de handicaps aan te scherpen. Ik kijk er met veel enthousiasme naar uit. De Redexim Nations Cup 2025 belooft een bijzonder evenement te worden en ik ben nu al trots op dit fantastische team. Op naar oktober – en op naar succes! Helene Wiesenhaan Captain Team Nederland
Er kan nog veel gebeuren, want we hebben nog vijf wedstrijden te gaan voor de finale op Nunspeet, inclusief een major op Haviksoord waarop niet minder dan 80 (of 70 of 60 enz) punten te verdienen zijn. Maar toch, de Order of Merit krijgt steeds meer vorm. Aan die finale doen de acht beste in A en acht beste van B mee. De vraag, wanneer kan ik voor de zekerheid nog spelen om mijn plekje veilig te stellen of te veroveren, wordt steeds vaker gesteld.