Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
21.06.2022
23 NVGJ’ers rijden op 27 juni naar de Herkenbossche, local hero Ron Buitenhuis komt te voet. Wat een weelde voor de wedstrijdtafel, er zijn geen latenight afzeggingen en maar een paar lastminute handicapaanpassingen. En ook: wat een schok, want natuurlijk hebben we het over het plotse overlijden van Meinard.
Met angst en beven kijkt iedereen naar zijn Buienalarm, Weeronline en/of Buienradar. We starten vroeg in de middag en midden op de middag staan er onheilspellende kleuren op alle weerapps. Helaas krijgen all die fantastische digitale voorspellers gelijk. We worden kleddernat, de ene flight wacht een halfuurtje, de andere ploetert onverdroten door. Het enige gelukje tijdens dit natuurlijke tranendal is dat er geen onweer is. We horen geen klappen, we zien geen bliksemflitsen.
Klotsknie
Wie er wel flitsend door de baan gaat, is John Dekker. Bezegend met heerlijke playing handicap van 29 slagen en opvallend monter na een lange avond Moppentrommelen in het naburige Fletcher Hotel, slaat John zich naar een winnende score van 35 stablefords. Oké, John rijdt in een buggy (die verrotte klotsknie) en hij pauzeert lekker lang tijdens de plensbuien, maar met die eeuwige pijn in zijn knuisten is dit een prestatie van formaat. John laat Ron Buitenhuis, het lid op Herkenbosch, met 34 punten en playing handicap 21 nipt achter zich en Michiel van Kleef scoort zijn vijftiende top-10 notering met 31 stablefords.
Superkeuken
Maar we zijn allemaal een beetje winnaar want we mogen van vroeg tot laat genieten van de culicadeautjes van de Herkenbossche. Kom er maar in Sonja!
——
Herkenbossche horeca
Met de horeca op de Herkenbossche is niets mis. Een warme ontvangst met koffie, thee en een prijswinnende Limburgse vlaai van ‘In de Kroon’ viel de golf spelende journalisten ten deel op maandag 27 juni jl. Bij binnenkomst werd een ieder naar zijn/haar keuze voor het diner gevraagd. Kogelbiefstuk met de laatste asperges, rode poon of pasta verde. De biefstuk was favoriet en werd zeer gewaardeerd.
‘ We willen de kwaliteit van ons restaurant nog meer opwaarderen’ aldus algemeen manager (sinds 1 juli 1999) Maurice Hermans. Sinds vorig jaar is de nieuwe horecamanager Annemarie Stassen, dochter van de eigenaar Michel Stassen. Samen met Hermans wil zij dit doel verwezenlijken.
Op de nieuwe menukaart zie ik koffie en tien soorten thee van het authentieke merk Blanche Dael uit Maastricht. Ik dronk de Dael’s Droum, een heerlijk glas zwarte thee met safflour, korenbloemblad, aardbeienblad en zonnebloemblad.
Er is een beperkte keuze aan hoofdgerechten, maar ook hier voor elk wat wils, vlees, vis en vegetarisch. De wijnkaart verrast. Een royale keuze van eenvoudig en goed tot mooie rijke wijnen uit diverse landen en regio’s. En… zeer betaalbaar. Hier zie je een
sommelier in terug. Voor de huiswijn is gekozen voor de Portillo wijnen van Salentein uit Argentinië. Voor € 5,- wordt een goed glas geschonken.
Kortom, niet alleen de prachtige golfbaan is een omweg waard, vergeet ook het restaurant niet.
UITSLAGEN
n — het soms regenachtige — Herkenbosch was John Dekker het beste op dreef met 35 stablefordpunten, op de voet gevolgd door Ron Buitenhuis. Gezien het kleine aantal A-spelers werd het een gecombineerde uitslag. Hans Terol was de beste speler in de A-categorie met 30 punten en krijgt natuurlijk wel de bonus.
1
TERO 1
H. Terol (Hans)
M
17.6
20
30
2
DONK 1
P. Donkersloot (Pim)
M
16.4
18
29
3
PEER 2
H Peereboom Voller (Hassie)
M
11.5
13
27
4
BRUI 1
B Bruin (Bart)
M
8.7
9
25
5
MAIJ 1
M. Maijer (Marcel)
M
12.8
14
25
6
SCHO 1
W. Schouten (Willem)
M
9.6
10
23
7
LEEU 1
J. van Leeuwen (Jeroen)
M
14.0
16
20
999
UIJL 2
F.M.L. Uijlenbroek (Frank)
M
16.1
18
NR
Uitslag netto stableford dames en heren van hcp 18.0 tot en met hcp 36.0
Volgorde
Lidcode
Naam
HCP
Pl.HCP
Score
Extra informatie
1
DEKK 1
J. Dekker (John)
M
25.6
29
35
2
BUIT 1
R. Buitenhuis (Ron)
M
18.5
21
34
3
KLEE 1
M van Kleef (Michiel)
M
26.5
30
31
4
BOER 2
A.T.J.W. de Boer (Elaine)
V
22.8
26
30
5
PEER 1
R. Peereboom Voller (Ron)
M
21.5
23
29
6
NIEM 1
R. Niemeijer (Ragnar)
M
29.5
34
29
7
RHOE 1
S. van de Rhoer (Sonja)
V
19.7
23
27
8
HIEM 1
L. Hiemstra (Lex)
M
21.7
25
27
9
LAAN 1
G. Laan (Ger)
M
23.4
26
27
10
BOEH 1
P Boehle (Paul)
M
25.4
29
26
11
GROE 3
C. Groeneweg (Cor)
M
29.0
33
26
12
RHEE 1
A. van Rhee (Annemart)
V
18.7
22
25
13
KEIJ 1
P Keijzer (Peter)
M
22.5
24
23
13
Geuns1
I van Geuns (Isrid)
V
19.3
24
23
15
COMM 1
O Commandeur (Olga)
V
25.5
29
23
16
HANS 1
O. Hansum (Onno)
M
29.9
34
23
17
PRIJ 1
L. Prijs (Lucy)
V
27.3
33
10
Het kan toch, ik ben te verslaan! Het was woensdagochtend half acht, en de serene rust van een nog droge Golfclub De Hoge Kleij lag over het perfect geprepareerde gras. De ideale omstandigheden voor een spannende matchplay. Zoals de traditie wil, werd hier de halve finale gespeeld, en mijn tegenstander was Frank Huiges. Om eerlijk te zijn, had iedereen zijn geld al op mij gezet. Maar om meteen met de deur in huis te vallen: ik heb verloren. Of beter gezegd, Frank heeft mij verslagen. De wedstrijd We begonnen de ronde nog droog, hoewel de lucht al dreigend grijs kleurde. Mijn strategie is altijd dezelfde: knal erin, win snel een paar holes, en houd dan stand. En zo geschiedde. Na zeven holes stond ik 5 up. Ik wist dat ik scherp moest blijven, want dit was de halve finale en Frank kreeg met zijn handicap van 18 maar liefst 14 slagen mee. Dat betekende dat ik maar vier holes had waar hij geen slag kreeg. Met een voorsprong van 4 up begon ik aan de laatste negen holes. Toen sloeg de bliksem in. Frank begon aan een ongekende reeks pars: op hole 10, 11 en 14, een birdie op 12, en nog een par op 15. Plotseling stond het gelijk. Ik speelde overigens niet eens zo slecht; +1 op de eerste negen en ook +1 op de tweede negen tot aan hole 15. Maar tegen Franks onstuitbare opmars viel niet te winnen. Met een par op 16 en nog een par op 17 was het plotseling voorbij. Ik stond erbij en keek ernaar. Niet verloren, meer overdonderd. Ik moet eerlijk zijn, ik kan niet winnen van een man die op bijna elke hole van de tweede negen parren maakt, terwijl hij daar een slag krijgt. Dan zou ik overal birdies moeten maken. Ik ben goed, maar zo goed, helaas, ook weer niet. Eerlijk is eerlijk Ik geef Frank alle hulde die hij verdient. Hij heeft fenomenaal gespeeld, hoewel ik nog steeds vind dat zijn handicap wel wat naar beneden mag ;_)). Nu het stof is neergedaald, steun ik mijn naamgenoot Peter in de finale. Succes mannen, en tot de volgende wedstrijd.
Ken je dat? Zo’n strook strak gemaaid gras in het midden van een golfhole, waar je links en rechts mensen ziet zoeken naar hun bal? Nou, dáár lag ik dus nooit. Peter Luijer wel. En als hij zich al aan de zijkanten meldde, dan was het om mij te helpen met zoeken. De driver wilde maar niet luisteren naar de baas. En ja, het ligt altijd aan de indiaan. En nooit aan de boog. Ik weet het. Maar toch.
Gespot, ons gewaardeerde lid Jur Raatjes op de oldtimer catwalk tijdens het driedaagse auto festival Concours D’Elegance op het prachtige landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd. Als mede-organisator van dit grote festijn kon hij het niet nalaten deze dagen een podcast te doen met collega Tile. Voorlopig zullen wij Jur helaas niet zien op onze wedstrijden. Zijn voetoperatie is niet goed gegaan en de prothese moet binnenkort vervangen worden. Wel verzorgt hij met veel plezier alle teksten en lay outs voor het komende Nations Cup. Sterkte Jur met je voet en snel weer op de course!
Hierbij nodigen wij professionele mediavertegenwoordigers uit om met hun beste journalistieke werk mee te dingen naar de Golfpersprijs 2025, een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten.
Afgelopen dinsdag en woensdag stond onze homecourse De Texelse in het teken van de NVGJ. En hoe! Dinsdag begon nog veelbelovend met een stralende start, maar de echte Texelse ervaring liet niet lang op zich wachten: een pittige regenbui die ons stevig op de proef stelde. Woensdag daarentegen was het genieten geblazen. Zon, een strakblauwe lucht en dat kenmerkende Texelse briesje maakten er een prachtige golfdag van. Onze NVGJ’ers lieten zich uiteraard niet kennen. Er werd prima gespeeld en de sfeer zat er goed in. Voor een aantal van onze spelers die straks meedoen aan de Redexim Nations Cup was dit bovendien een uitstekende generale repetitie. Binnen een maand staat dit grote internationale toernooi voor de deur en de Texelse rondes waren ideaal om alvast wat scherpte en vertrouwen op te doen. Een belangrijk moment tijdens deze dagen was de samenstelling van de duo’s die Team Nederland gaan vertegenwoordigen. Met zorg en oog voor balans in handicaps zijn de koppels gevormd: * Marijke & Louis * Stef & Sonja * Martijn & Pamela * Anton & Hannie * Friso & Helene Met dit team hebben we een mooie mix van ervaring, talent en teamspirit. Ik ben ervan overtuigd dat deze combinaties elkaar perfect aanvullen en dat we hiermee sterk aan de start verschijnen. Achter de schermen wordt er ook keihard gewerkt. Cara zorgt ervoor dat alles tot in de puntjes geregeld is, zodat wij straks alleen maar hoeven te doen waar we goed in zijn: golfen en genieten. De komende weken benutten we om nog wat extra te trainen en de handicaps aan te scherpen. Ik kijk er met veel enthousiasme naar uit. De Redexim Nations Cup 2025 belooft een bijzonder evenement te worden en ik ben nu al trots op dit fantastische team. Op naar oktober – en op naar succes! Helene Wiesenhaan Captain Team Nederland
Er kan nog veel gebeuren, want we hebben nog vijf wedstrijden te gaan voor de finale op Nunspeet, inclusief een major op Haviksoord waarop niet minder dan 80 (of 70 of 60 enz) punten te verdienen zijn. Maar toch, de Order of Merit krijgt steeds meer vorm. Aan die finale doen de acht beste in A en acht beste van B mee. De vraag, wanneer kan ik voor de zekerheid nog spelen om mijn plekje veilig te stellen of te veroveren, wordt steeds vaker gesteld.