Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
30.07.2023
De Gelpenberg - het verslag
Net geen hole in one op de 17e.. Foto Friso Leunge
Een rondje golf op de Gelpenberg… daar kan ik me altijd zo op verheugen. Niet alleen vanwege de prachtige baan maar het lijkt ook altijd alsof iedereen daar de hele dag stilletjes ‘Don’t Worry Be Happy’ neuriet. En met natuurlijk ook de immer stralende clubmanager Ellen Kroes die met een ongebreideld enthousiasme al haar gasten verwelkomt.
De baan lag er ook dit keer weer bij als een schilderij dat met aandacht bekeken moest worden en met greens die vanwege het NK strokeplay – gehouden twee dagen na onze wedstrijd — nog eens extra waren ‘opgepoetst’. “De greens zijn op 10 gebracht…“, hoorde ik sommige NVGJ leden met angst in hun stem melden…
Op deze dag was echter geen green voor mij te snel en werd het zo een ronde dat je fantaseert het golfspel nu eindelijk eens echt onder de knie te hebben. Op 27 juli lukte namelijk (bijna) alles wat ik in gedachten had. En ook nog eens op de 17e … net geen hole in one… (zie foto) maar dat kon mijn geluk niet drukken. Met 39 punten liep ik trots het clubhuis binnen en koesterde ik voor heel even het gevoel dat golf soms helemaal niet zo ingewikkeld hoeft te zijn…
Andy deed dit keer de prijsuitreiking en vergat door zijn – terechte — emoties dat ik als
winnaar nog moest speechen maar ach dan hadden mijn woorden vast ook tekortgeschoten. Wel wil ik bij deze de wedstrijdleiding bedanken voor het genschijnlijk stress-loos schuiven met de starttijden waardoor iedereen toch op tijd kon beginnen.
En ja het rondje duurde lang maar hoe erg is dat op de Gelpenberg? En natuurlijk ook dank aan mijn charmante flightgenoten wier enthousiasme zeker heeft bijgedragen aan mijn ‘geslaagde’ dag!
Pamela
De Gelpenberg - de uitslag
Pamela Sturhoofd besloot op De Gelpenberg eens flink uit te halen en toen ze was uitgeraasd stonden er 39 stableforpunten op de kaart, goed voor de winst in de A-categorie. Henri van der Steen maakt serieus werk van zijn geplande terugkeer naar de A, want hij won in de B-categorie met 37 punten.
A-categorie plhc stbf
1. Pamela Sturhoofd 18 39
2. Marijke Brouwers 18 34
3. Hans Terol 23 34
4. Anton Kuijntjes 11 33
5. Fred Veldman 18 33
6. Jeroen van Leeuwen 18 32
7. Martijn Paehlig 11 31
8. Friso Leunge 15 29
9. Léon Klein Schiphorst 21 25
10. Alwin de Rijke (sponsor) 23 22
11. Willem Schouten 13 21
12. Peter Wekking 22 21
B-categorie
1. Henri van der Steen 22 37
2. Sonja van de Rhoer 25 37
3. Hannie Verhoeven 30 37
4. Michiel van Kleef 34 35
5. Ron Buitenhuis 23 31
6. Madelon Barenbrug 36 31
7. Arjan Kerssies 24 28
8. Andy Houtkamp 24 28
9. Ellen Kroes 25 28
10. Peter Keijzer 29 27
11. Daniël Rommens 26 26
12. René Brouwer 27 26
13. Hans Botman 36 24
14. Ger Laan 29 23
15. Isrid van Geuns 25 22
16. Ruud Taal 32 21
17. Marianne Taal 24 21
18. Milanda Koopman 44 20
19. Paul Boehlé 33 17
20. William Wollring NS
21. Elaine de Boer NR
Recent maakte ons lid Pamela Sturhoofd de documentaire Patatje Oorlog over twee Nederlandse mannen – Franky en Coen – die afreizen naar de frontlinies in Oekraïne om daar letterlijk troost en voedsel te brengen in de vorm van patat. Met hun snackkar en eindeloze veerkracht helpen ze vluchtelingen en achtergebleven ouderen in zwaar getroffen gebieden, en runnen inmiddels zelfs een opvanghuis in Dnipro. Een verhaal over medemenselijkheid, absurditeit en hoop – in oorlogstijd.
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.