Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.07.2020
Vanwege de totaal doorgeslagen pandemie paniek is er al drie maanden nauwelijks live sport bij FOX of Ziggo Sport. Voor deze ZZP’er opeens na 33 jaar geen enkele inkomsten op een schamele TOZO uitkering na. En dan mogen aantreden als nummer 13 in deze serie…
Het was ergens in 1992 dat we met de sportredactie van Radio Rijnmond te gast waren bij Free Golf in Vlaardingen, tegenwoordig Golfbaan Schinkelshoek. We kregen les om een ronde vijver. Dat kan omdat daar gegolfd wordt met lichte plastic balletjes. Techniek hetzelfde, lengte van de slagen een stuk korter, is de redenatie. Het was een openbaring, ik wilde direct meer.
De eerste jaren was het vaste prik: iedere woensdag golfen met vriend Toussaint Kluiters. En tussendoor met (oud)voetballer Harry van der Laan, die zich snel doorontwikkelde richting hcp. 1. Zonder GVB lukte het in die tijd, voor de golfhype, best gemakkelijk om op banen te komen. En ook al liepen we 140 strokes en vlogen de plaggen links en rechts uit de grond, we hadden er ontzettend veel plezier in. En dat is (gelukkig) nog steeds het geval! Toussaint had bij het ANP van Leo van der Ruit iets gehoord over een golfclub voor sportjournalisten. Ergens in 1994 of 95 kreeg ik op de steile hooftribune van NAC aan de Beatrixstraat van onze eminente Leo te horen dat we lid mochten worden van de NVGJ. De rest is history…
De ontgroening bij de seizoensopening op De Efteling, in een flight met Ruud Onstein en Willem Breukink, viel zwaar. Gelachen werd er niet, het was een nerveuze bedoening. Twee andere debutanten, Karel Jansen was er eentje van,
haakten al snel af omdat ze het verschrikkelijk vonden om de (toen nog verplichte) stropdas bij het diner te dragen. Maar al snel begon ik de structuur van de club en de leden beter te leren kennen en waarderen.
Hoogtepunten? Naast alle fantastische banen waar we op hebben mogen spelen… te veel om op te noemen. Met privévliegtuig vanaf Schiphol Oost naar Parijs en Saint-Brieuc om twee dagen te golfen op uitnodiging van Blue-Green Groep. Kosten: 25 euro, toenmalig voorzitter Charles Taylor meende dat je voor de vorm toch ‘iets’ moest vragen. Liep daar overigens twee dagen met ‘breekijzer’ Pieter Storms die meteen in aanmerking komt voor de titel ‘Grootste valsspeler in al die jaren’ (Sorry Christiaan, Ronald, Peter, René, Alex..-;)
Waar zijn we allemaal niet geweest dankzij de NVGJ? Dankzij de jullie (leden en bestuur) heb ik genoten tripjes naar Turkije, Portugal, Limburg, Frankrijk, België, Duitsland (Berlijn), Curaçao en Ierland, op uitnodiging van Jameson. En wat hebben we ook veel gezien en beleefd naast de golfbaan. Hotelbars, foute taxichauffeurs, nachtclubs, eigenwijze buschauffeurs, casino’s, copieuze diners, katers, saaie toeristische rondleidingen, luxe hotelkamers, NVGJ’ers die uit de sauna zijn gezet, woeste boottochtjes en folkloristische dansjes enz. enz. Maar we hebben vooral veel gelachen, echt heel veel gelachen. Jammer dat de surprisereisjes niet meer bestaan.
En af en toe won ik ook een wedstrijdje, statistisch gezien niet zo heel gek in al die jaren. De FIAT Open in 2003 op de Eindhovense vond ik persoonlijk de mooiste. Beginnen met 3 parren en in een flow eindigen op 45 punten. En als waardering al voordat ik het clubhuis had bereikt 3x worden uitgemaakt voor duikboot, ook dat is de NVGJ.
Wat maakt deze club, of is het meer een heerlijke bende, nu zo bijzonder? Vreemd genoeg zal ik niet snel NVGJ’ers uitnodigen op een feestje, als het al zou mogen van de pandemie politie. Ik ken ondertussen het consumptiegedrag als drank gratis is… Maar dankzij de NVGJ heb ik wel heel veel atypische personen leren kennen, bijzondere verhalen gehoord, en mooie avonturen meegemaakt. Herinneringen die ik voor altijd zal koesteren dankzij dit bonte gezelschap.
Blijf vooral lachen en je NVGJ-vrienden liefhebben!
Ik ben bijzonder benieuwd hoe de eerste jaren als nieuwkomer bij de NVGJ ervaren worden. Waar moeten ze het meest aan wennen? Vandaar dat ik dit stokje overdraag aan Jeroen van Leeuwen (en hij heeft ook verder niets te doen…)
Ons lid John Dekker was afgelopen week op bezoek bij onze gewaardeerde sponsor Heleen Sonnenberg om wat flessen op te halen voor onze vereniging. Heleen zit niet stil in ieder geval. Onder de naam Chateau Sonnenberg (opgericht 2021) importeert ze wijn, ze verkoopt damesmode en samen met haar man Paul bestiert ze ook nog een makelaardij. En dat allemaal sinds 2019 in Den Haag. Onder de paraplu van Weduwe Joustra verzorgde Heleen, die de NVGJ nog altijd een warm hart toedraagt, jarenlang het Kostertje. Kijk ook eens op haar website!
Surprise ... We gaan naar Spanje en je partner mag mee! Vier dagen, vijf sterren-hotel in Denia aan de 27-holes golfbaan van La Sella met alles erop en eraan. Lang weekend genieten van deze luxe golfvakantie. Drie rondes op twee schitterende banen, La Sella en La Galiana. Ontbijt en diner, de laatste inclusief drankjes. Vervoer in Spanje is geregeld. Vliegen vanaf drie luchthavens in Nederland en je neemt gemakkelijk je eigen golfclubs mee. Alleen nog even Christa bellen of mailen dat je graag mee gaat. En of je alleen gaat of met je partner. Zo je wil regelt Fairway Golftravel ook je vliegtickets. Al is de locatie nu bekend, het blijft een surprise-reis want er staat je een aangename verrassing te wachten. Van vrijdag 21 t/m maandag 24 november is de NVGJ in Spanje voor een vierdaags verblijf op het Denia Marriot la Sella golfresort, gelegen tussen Valencia en Alicante. Het 5-sterren hotel biedt alle denkbare luxe en ontspanning. De hele dag gegolfd, kun je daarna chillen in de spa met sauna, stoombad of jacuzzi. Er is ook een beautycenter met verschillende schoonheidsbehandelingen. Anders neem je samen met je flightgenoten een drankje in het clubhuis of in een van de bars in het golfhotel. Bij het diner zijn de drankjes inbegrepen. De kamers van Denia Marriot zijn echt ruim en smaakvol ingericht met terras en voorzien van satelliet-tv. Stel dat er in het weekend een golfwedstrijd is. Golfen doen wij zelf op twee banen; de eigen la Sella golfbaan en de schitterende tourbaan La Galiana op een klein uurtje rijden van het hotel. Vervoer is geregeld. La Sella is een uitdagende baan, mede ontworpen door Jose Maria Olazabal. Het is een volgroeide baan (1991) van gemiddelde lengte, licht glooiend en bosrijk. De fairways worden omringd door sinaasappel- en pijnbomen met een imposante bergketen als achtergrond. We spelen daar zaterdag en maandag. Voor alle golfers is alvast een handtrolley geboekt. Een touringcar brengt ons zondag via de kust en door een schitterend berglandschap tot vlakbij Valencia naar La Galiana Campo de Golf (2011). La Galiana is een tourbaan, eerder gekozen tot 'best choice'. Voor de spelers zijn buggy's gereserveerd, want 'lopen is bijna niet te doen. Er is geen meter vlak', zegt Christa van Fairway Golftravel. Ze is er zelf geweest. Ook het Marriot hotel bij Denia (10 minuutjes met de auto) kent ze goed: ,,Echt perfect.'' De recensies op booking.com zijn eveneens lovend; eindcijfer 9.0. Wil je mee, wat moet je doen? Bel Christa om je aan te melden of stel je vragen. Stuur vervolgens ter bevestiging een e-mail met je wensen en of het reisbureau ook je vlucht moet regelen. Zo ja, vanaf welk vliegveld. De richtprijzen (laatste kolom), aankomst- en vertrektijden staan op de flyer. De bijzondere 4-daagse NVGJ-surprisereis is uit te breiden naar een langer of aangepast verblijf verblijf en met eigen vervoer. Op basis van je wensen maakt Fairway Golftravel een offerte. Oh ja, denk ook even aan een passende reisverzekering. Kan trouwens ook via Christa.
'Unforced errors’ in de polder Op woensdag 16 april mocht ik aantreden tegen Andy Houtkamp op zijn thuisbaan Dronten (zijn homecourse, maar in dit geval wel heel letterlijk want Andy woont aan de baan). We waren beiden nog moe van de afgelopen sportzondag met de Formule 1 in Bahrein, de marathon van Rotterdam én die van Parijs, de wielerklassieker Parijs-Roubaix en als ultieme finale de Masters in Augusta. Een latertje dus. Onder toeziend oog van Milanda Koopman, vrouw van maar nog belangrijker: gewaardeerd sponsor van de NVGJ, gingen we zonder al te veel voorbereidingen de baan in. Ik kreeg door mijn veel hogere handicap 6 slagen extra en die gingen we later terugzien. Het wedstrijdverloop is voor diegene die er niet bij was, niet erg interessant, maar dat ik op hole 1 na slag 1 mijn bal in het grasveld niet kon vinden was een ‘major setback’ (met name voor mijn humeur). Desondanks stond ik bij de turn 2 up. Speelde ik dan veel beter dan Andy? Welnee, maar ik maakte nauwelijks fouten terwijl Andy, die sowieso aanvallender speelt, een stuk of wat ballen net in de struiken sloeg en daarmee punten verloor. Dat zijn, in tennistermen, ‘unforced errors’. Ik heb die term nooit begrepen want fouten zijn toch altijd ‘onnodig’? Nou ja, uiteindelijk was het na hole 14 voor mij 6 up, 4 to go. En die 6 punten was precies het verschil na handicapverrekening….trek zelf uw conclusie. Bij de nazit met Milanda en Andy nog gefilosofeerd over de vraag waarom het lijkt alsof ‘charity’ toernooien tegenwoordig minder makkelijk bezocht lijken en natuurlijk wat sterke verhalen opgedist over de vele buitenlandse sport en marketing-tripjes van ons beiden (en over markante mensen uit ons verleden, zoals de handige ritselaar Harry de Haas, de bordenkoning van Amstelveen). De Golfresidentie Dronten wordt overigens het toneel van de Open NK voor journalisten in juni en voor die tijd komt er nog een interview met Milanda de sponsor van die wedstrijd. En uiteraard ga ik ook dan weer proberen van Andy te winnen….met of zonder onnodige fouten!
Op het programma stond de matchplay wedstrijd tussen Harald Taylor en Jan van Galen op de Amsteldijkse Golfbaan. Geen harde wind of regen, no excuses derhalve op een slechte openingsscore. Ziehier, Jan kwam als een hazewindhond uit de startblokken en stond binnen no time 2 up. De Amsteldijkse lag er schitterend bij op deze qua weer, rustige dag. Dus de mouwen even opgestroopt en in de handjes gekwat, resulterend in een kleine wederopstanding van Taylor en een gelijke stand na 9 holes. De tweede 9 begonnen spannend, er werd nek aan nek maar fair gestreden. Na een sterke tussensprint was het echter op de 15-de hole 3 up met 3 te gaan voor Taylor. Nadat Jan de 16-de hole in winst had omgezet en de eindsprint had ingezet, werd het opnieuw spannend. Op de 17-de had Jan de kans om opnieuw de hole te winnen. Echter z'n putt raakte de rand van de hole, maar viel er niet in. End of game, 2 up, one to go voor Taylor. Uiteraard toch nog even de 18de gespeeld. De druk was er duidelijk af bij Jan, want hij sloeg daar een birdie. Chapeau Jan, karakter!
Wat een avond! Wat een avond! Fred die ging slapen, Martijn die zes holes miste, en de rest van ons schreeuwend naar de tv terwijl Rory eindelijk dat jasje pakte. Tranen, gifjes, slapeloosheid. En een groepsapp die geschiedenis schreef.
Op de NVGJ-website schitteren voortaan sterren bij de leden – symbool voor hun gewonnen Orders of Merit. En jawel, Henri van der Steen voert het klassement aan met zeven sterren. Bayern München zou jaloers zijn. Ook Anna van Lennep – Bakker schittert met vier Zeeuwse sterren. Sternenparade? Absoluut.