Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
10.07.2020
Voorlopig mogen we Duca del Cosma wel bedanken voor de acht keer dat we van half elf tot twee uur met een dikke handvol (vierbal, wedstrijdleiding en andere belangstellenden) NVGJ-ers de hal van het pand in Breukelen onveilig maakten en de Duca Golf Experience gratis mochten gebruiken. Met heerlijke broodjes (Kitty bedankt!) en drankjes toe.
Terug naar wedstrijd nummer acht. Ontspannen en toch ook een tikkie nerveus treedt het Delftse fotografen-duo John Dekker en Henk Koster in het strijdperk, samen met WeCo-lid Ger Laan en wedstrijdsecretaris Hans Terol (die in Breukelen al bekend maakte wat ’s avonds op deze site kwam te staan, namelijk dat we in de tweede helft van 2020 nog een tiental NVGJ-golfpotjes mogen spelen!).
Hole 1 van Pebble Beach is, om er een beetje in te komen, niet zo moeilijk. Hoewel we bij eerdere flights hebben gezien dat sommigen niet tot scoren kwamen op deze par 4, speelt eenieglijk van het kwartet van flight acht deze hole in zes slagen. Dat geeft Henk met twee punten meteen de leiding. John, Hans en Ger noteren één punt op hun scorekaart.
Op de par 5 tweede hole blijft het viertal goed scoren. Hans levert met een afslag van 209 meter de longest drive van de dag af. John valt als enige een beetje uit de toon. Hij begint goed aan hole twee. Maar slaat op een gegeven moment ruim over de green. Met enig gepruts komt hij terug op de green om uit te holen. Maar zijn teller staat dan al op negen slagen. Zijn drie flightgenoten spelen de hole in zes slagen per persoon. Goed voor twee punten de man. Henk heeft vier punten. Hij blijft aan kop.
Op hole drie, weer een par vier, ligt Hans keurig in regulation op de dansvloer. Wat hem drie punten oplevert. Ger belandt in de zandbak. Da’s niet zo mooi, meneer Laan. Hij mag een mooi rond getal op zijn kaart schrijven. Henk en John voegen twee punten toe aan hun totaal.
Op hole vier is Hans andermaal goed op dreef. Met zijn tweede slag legt hij zijn bal op deze par vier naast de green. Voor de bogey die volgt, steekt hij twee punten in de pocket. Ook Henk en John komen met een bogey van deze hole. Ger heeft het moeilijk: zeven slagen, goed (nou ja, goed…) voor nul punten. Na vier holes gaan Hans en Henk aan de leiding met acht punten. Tot zover verlopen de eerste negen van Pebble Beach voor deze vier mannen behoorlijk florissant. Eigenlijk moet alleen Ger zich nog even herpakken om uiteindelijk in de buurt van de dubbele cijfers te komen.
Maar dan. Hole vijf is een gemakkelijk par drie, zou je zeggen. Hans belandt in de linker greenside bunker. Denkt ”Ik vogel de bal wel even vanuit het zand naast de vlag”. Evenwel, hij geeft iets te veel gas. Zijn bal vliegt over de green en rolt van het talud af richting H2O. Herkansing: zelfde laken een nat pak. Dat wordt een streep voor onze wedstrijdsecretaris. Ger pakt dankzij een dubbele bogey op deze hole toch nog twee punten. Henk en John krijgen ook twee punten voor hun bogey.
Hole zes, een par vier, is niet Ger’s hole. Hij mag het maximale aantal van tien slagen maken, voordat hij hoort dat het er voor hem op zit op deze hole. John is de beste op deze hole. Hij mag drie punten bijschrijven, zodat hij op tien komt. Henk gaat ongestoord moedig voort, pakt voor de zesde keer op rij twee punten, zodat zijn totaal op twaalf komt. Hans is nog bezig zijn Waterloo van hole vijf te verwerken en ziet zijn score met één magere punt toenemen.
Nog drie holes te gaan. Allereerst de fameuze par drie met hoge afslagplaats en lage green. Die green is omringd met bunkers. Achter de bunkers loert de Grote Oceaan. Ger slaat voor de verandering weer ‘ns in de bunker. Hans houdt zijn bal ook te kort en komt in dezelfde bunker als Ger terecht. John en Henk doen wat er wordt verwacht, rustig afslaan en de bal op de green laten landen. Ger komt met een miraculeuze sandy tot vlak bij de pin. Resultaat uiteindelijk: drie parren voor Henk, John en Ger. Zo’n par is goed voor drie punten. Bravo heren. Hans maakt een bogey. Wat vanwege zijn lage handicap goed is voor slechts één punt.
Na zeven holes staat Henk dus op 15 punten. Stel dat hij lekker zo doorgaat en op de twee resterende holes goed blijft scoren, dan belaagt hij de ”Leaders in the Clubhouse”, zijnde Sonja en Martijn, die immers met 18 punten hun negen holes op Pebble Beach hebben beëindigd.
Zoals we al eerder zagen bij voorgaande flights zijn hole acht en hole negen echte scherprechters. Daar komt ook deze flight gaandeweg achter. Neem nou Henk, de trotse leider van dit viertal na acht holes. Hij slaat zijn derde slag in het water. Ger doet hetzelfde; ook een waterbal. Hans denkt ”Wat Henk en Ger kunnen, kan ik ook” en doet mee met het waterballet. John denkt ”Jullie bekijken het maar”. Hij laat op deze listige par vier een zes noteren. Met de twee punten die John hiermee verdient, komt hij naast Henk aan kop: ieder 15 punten. Want Henk scoort niet. Ook Ger en Hans mogen een nul noteren.
Slothole nummer negen, een par vier, geeft Henk een laatste kans om hoog te eindigen in de scoreboardstatistiek. Hij blijft rustig, ligt in vier op de green, maakt zes, goed voor twee stablefords. Met 17 punten kom hij op het leaderboard naast Gerald van Daalen. John blijft goed volgen, doet met een zeven op zich goede zaken. Want zijn totaal van 16 punten is goed voor een, samen met Taco, gedeelde vijfde plaats in de all-time ranglijst van dit virtuele kampioenschap.
Hans is minder gelukkig. Hij slaagt er niet in om te scoren op deze hole. Zodat hij met een totaal van tien punten de baan verlaat. Ger is op de laatste paar holes druk doende geweest om minstens één punt aan zijn totaal toe te voegen. Lange tijd stond hij op acht stablefords. Dat betekende een, samen met Ronald Massaut, gedeeld ”virtueel Kostertje” tijdens dit kampioenschap. Maar door op hole negen nog net één punt in de wacht te slepen, brengt hij zijn totaal op negen. Hij ”gunt” het Kostertje dus als het ware aan Ronald.
Als we na deze flight de balans opmaken, dan zien we één dame en één heer aan kop van het leaderboard. Sonja van de Rhoer en Martijn Paehlig leiden het klassement met 18 punten. Gerald van Daalen en Henk Koster zijn de runners-up met 17 stablefordpunten. Dit viertal speelt op donderdag 16 juli de finale van het Eerste NVGJ-Duca Virtuele Golfkampioenschap. Plaats delict: de Duca Golf Experience in de hal van het hoofdkantoor van Duca del Cosma in Breukelen. Starttijd half elf.
wvde
Helaas hebben wij (het organisatie comité) het besluit moeten nemen het Charity Event van 27 juni op de Haarlemmermeersche te annuleren. Waarschijnlijk omdat het precies in de vakantieperiode viel, waren er te weinig aanmeldingen om het toernooi rendabel te maken. Wij zijn alle leden die zich hebben aangemeld als vrijwilliger erg dankbaar voor hun betrokkenheid en stellen het bijzonder op prijs dat zij zich zo spontaan hebben aangemeld als vrijwilliger. Onduidelijk is wanneer het evenement nu gaat plaatsvinden. Misschien in september op een andere baan, of anders volgend jaar. Het toernooi voor de Stichting Sint voor ieder1, het initiatief van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus gaat er sowieso komen! Het organisatie comité
Het bestuur is verheugd te kunnen meedelen dat er voor het EMGJ 2024 in Portugal een super team is samengesteld! Zoals tijdens onze ALV van afgelopen maart is verteld, heeft het bestuur er dit jaar voor gekozen de beste en meest constante spelers van onze club te vragen om deel te nemen aan dit tweejaarlijkse evenement. Bijna alle door ons benaderde spelers hebben toegezegd. Een fantastisch resultaat.
Wederom een schitterende dag tijdens het rondje Limburg. Hier slaat winnaar Ron Buitenhuis in zijn eigen habitat af op de tweede hole van het Rijk van Margraten. Wellicht werd hij geïnspireerd door de wijnranken op de achtergrond, wie zal het zeggen..
Wanneer ik de parkeerplaats van golfbaan Zeegersloot op rijd kom ik Björn al tegen. Mooi op tijd. Maar hij stapt weer in zijn Audi en zegt: ,,Ga even naar huis, ben zo terug.’’ Acht minuten voor de afslag verschijnt hij weer. Nog even de greenfee en buggy regelen en met gezwinde spoed naar hole 1. Net op tijd, het echtpaar dat met ons meeloopt heeft al afgeslagen en ziet ons honderd meter verderop op de teebox verschijnen. ,,Sorry hoor, het stond helemaal vast op de rondweg.’’ De tamelijk chaotische start weerhoudt ons er niet van beiden met een dubbel bogey te beginnen. Valt nog mee. Maar de sfeer in de flight is buitengewoon gemoedelijk. Gezellig keuvelend en onder een heerlijk zonnetje werken we de eerste negen af, die all square wordt afgesloten. Björn komt op hole 10 voor de eerste keer op voorsprong. Hij is net begonnen aan zijn favoriete negen holes, een waarschuwing die ik al vanaf hole 1 op meerdere momenten te horen heb gekregen. Tot hole 16 blijft de stand gelijk, daarna dooft het vuur bij mij en op hole 18 is het gebeurd. 2 up voor Björn. ,,Leuk en interessant spelletje’’, zegt mijn tegenstander, die voor de eerste keer een matchplay heeft gespeeld. Beiden wisselden fraaie slagen af met somber stemmende rollertjes, maar juist dat maakt een man tegen mangevecht juist zo leuk. Voor Björn was het een drukke golfdag. De dagvoorzitter, ondernemer en presentator (onder meer van P1 Beat the Pro op RTL7) is sinds enige tijd ambassadeur van de baan. In die hoedanigheid liet hij twee bekende tiktoksters met duizenden volgers in de ochtenduren ruiken aan het golf. Bij Zeegersloot vinden ze het belangrijk jeugd naar de baan te trekken, want zoals bij zoveel golfclubs ligt de gemiddelde leeftijd ver boven de 60. ,,En als je tien of twintig jaar verder kijkt, dan is er helemaal geen club meer als je niets doet,’’ zegt Björn. Voor een beginnend zeventiger als ik zijn dat geen hoopgevende woorden, zo denk ik bij me zelf. De bitterballen en de Skuumkoppe smaken goed op het terras van De Zeeger. Het is een fraaie afsluiting van een prachtige dag. Björn, veel succes tegen Foeke!
De wedstrijden voor het rondje Nederland - België staan voor de deur en de flightindelingen zijn gemaakt. Onze wedstrijdleider René Brouwer schreef hier het volgende over: Voorlopige indelingen voor Rondje Limburg gepubliceerd, toegankelijk via de website en de proware app. Omdat Houthalen in België ligt, worden de playing handicaps pas ter plekke genoteerd. Overal 16 spelers, overal spelen we in vierballen. Start: - Herkenbosch (maandag 13 mei), 12.12 uur - Margraten (dinsdag 14 mei), 12.58 uur - Houthalen (woensdag 15 mei), 10.30 uur. Nergens een lunchpakket. Niets is zeker in het leven, en zeker de NVGJ indelingen niet. Rene
Het leven kan soms bijzondere wendingen nemen. Op de dag dat Leo ons ontviel, kreeg mijn leven een nieuwe toekomst. Op 15 april deed ik op eigen verzoek een cardio test bij de huisarts. Deze test doorstond ik verre van met verve en resulteerde in een onmiddellijke ziekenhuisopname in Gronau. De onderzoeken in het ziekenhuis duurden helaas paar dagen, waardoor ik uiteindelijk, vrijdagmorgen een hartkatheterisatie onderging. Fred Veldman en ik hadden al berichtjes gewisseld in de trant van “nog drie dagen en dan ben je weer het heertje" en kan je weer golfen maar niets bleek minder waar. Na afloop stond de ambulance klaar die mij met spoed en begeleiding verplaatste naar de Schüchtermann Kliniek voor een spoedoperatie. Die kliniek is gelukkig een van de beste in Duitsland maar bevindt zich in het Teutenburgerwald, niet echt naast de deur. Om 18.00 uur werd ik wakker met twee omleidingen en overal pijn. Nu anderhalve week later, bevind ik mij in de Reha, in dezelfde kliniek waar ik een revalidatieprogramma van drie weken volg. Veel cardio fietsen, fysio, massages, ademtherapie, gezond eten en lezingen over vet in bloed. Mijn hart is nu weer tiptop, alleen laat de conditie nog ernstig te wensen over. Lang verhaal kort geschreven: na de operatie mag ik zes weken niets tillen of iets doen wat het borstbeen te zwaar belast en na drie maanden mag ik weer over sport nadenken. Kortom na de Spelen hoop ik weer terug te zijn op de Golfbaan Wat een fijne club! Een dag na de operatie hing Pim aan de lijn om mij op te beuren, van het bestuur en Weco kwam een bos bloemen en van diverse leden stroomden de berichten binnen. Heel veel dank, De NVGJ is een warm bad. Ich komme wieder. Het allerbeste, Frank